Quir schreef:Ik geloof niet dat het puur en alleen een rekensommetje is, vriendin had een uitslag van 109 voor haar merrie en zowel moeder als vader zaten (ruim) onder de 100, hengst 96 en moeder 91. Volle broer had een maand later 101, met een rekensommetje zou dat hetzelfde moeten zijn. Waarbij die maand ook wel een belangrijk gegeven is, want het is geen vast cijfer (net zoals geen enkele fokwaarde dat is).
Paar jaar terug werd gezegd dat ongeveer 80% het D-OC haalt. Dat was alleen nog in het begin, weet niet of dat veranderd is.
Die volle broer is genetisch hetzelfde dan zou die dezelfde D-OC waarde moeten hebben toch?
En natuurlijk hartstikke mooi een uitslag van 109, ik denk dat het niet kan want je ziet het echt nooit zo hoog. Maar stel dat het die merrie echt 109 heeft dan klopt het systeem van de D-OC toch niet? Vader is op het randje en moeder zou genetisch een grindbak moeten geven. Naast de genetische score geeft het KWPN ook een percentage van betrouwbaarheid aan een hengst en merrie. Hoe meer veulens er geboren worden hoe hoger de betrouwbaarheid van een ouderdier. Het systeem is dat de jonge dieren op de foto gaan en aan de hand daarvan wordt een D-OC waarde voor de hengst bepaald. Dus bij zo’n hengst gaat de betrouwbaarheid omhoog maar je ziet ook dat het D-OC cijfer verandert. En dat vind ik raar want zijn DNA staat toch vast?
Maar zo heb ik 4 keer een Johnson x Rosenkavalier gefokt. 4 verschillende genetische fokwaardes.
Ik vind het echt een te wazig verhaal. Op de KWPN site staat dat slechts 23% van de OC gevallen veroorzaakt wordt door een genetisch defect. Dan snap ik niet dat er zo’n hoge waarde aan die D-OC gehangen wordt.