c_alsemgeest schreef:Als we het meer vanuit een psychologisch/fysiologisch oogpunt bekijken:
Het brein van een vluchtdier werkt in principe altijd "hoogsensitief".
Dit moet ook, anders kunnen ze niet overleven.
Ze moeten namelijk altijd veranderingen en gevaar kunnen aanvoelen en er voor moeten vluchten. Doorgaand dus in een flight reactie. Die het meest fortuinlijk is in het wild (fight kan ook iets doen, freeze is vrij kansloos voor een vluchtdier).
Ik denk dat de sensitiviteit niet persee meer is geworden, ook in oude lijnen had je kijkerige paarden. Die dud ook reactief waren, zoals hun brein ontworpen is. Wij hebben er ooit met domesticeren juist de types uit gezocht die dat het minste hadden of waarbij het handelbaar was.
Wel hebben wij er de laatste jaren meer toegevoegd die een fight reactie hebben. Wat dan weer iets minder matched met een vluchtdier, behalve als het de dominante hengst is die moet verdedigen. Veel testosterone doet bv fight ipv flight sneller activeren. Bij koeien vs hoogstaande stieren zie je dit verschil heel erg goed. Die stieren hebben ook enorme testosterone waarden.
Dat is dus niet waar. In een kudde/groep is zo'n 20% hoogsensitief en de andere 80% niet. Dat is uit veel wetenschappelijk onderzoek gebleken. De 20% van de groep is alerter dan de andere dieren. Het zijn de 'bewakers' van de kudde. Ze scannen de omgeving af en door hun gevoeliger zenuwstelsel nemen zij sneller veranderingen waar zoals: beweging, geur etc. Door hun alertheid heeft de kudde betere overlevingskansen. De andere 80% is minder alert en vertrouwd op de hoogsensitieve dieren in de kudde. Het is wel belangrijk dat er ook niet hoogsensitieve dieren zijn, anders zou een groep nooit verder trekken. Of we door de fokkerij meer hoogsensitieve dieren fokken weet ik niet, zou interessant zijn om te onderzoeken