Geplaatst Afgelopen zomer deelde ik zeven posts over de zeven paardenrassen die ik heb vastgelegd voor The Equine Legacy Project, een conservatieproject dat aandacht vraagt voor uitstervende en zeldzame paardenrassen. Vandaag deelt Valerie de Vries, de schrijfster achter het project, meer over het project zelf en één van deze bijzondere rassen: de Clydesdale
De posts van vorig jaar:
Fell pony
Marwari
Clydesdale
Paso Fino
Mountain Pleasure
Sorraia
Kladruber
De huidige serie:
Fell pony
Marwari
Mountain Pleasure
Sorraia
Kladruber
Paso fino
—--
Valerie de Vries
Samen met de getalenteerden Minh-Dan Vu (fotograaf en founder) en Alieke Datema (videograaf) reisde ik in twee jaar tijd naar zeven landen om de verhalen—de legacies—van zeven unieke paardenrassen te ontdekken en vast te leggen in tekst, foto’s en bewegend beeld.
Vanaf het begin hebben we met zijn drieën bewust besloten dat het Equine Legacy project niet alleen draait om het vastleggen van paarden, maar ook een oproep tot actie is: om de onvervangbare waarde van deze rassen zichtbaar te maken en te laten zien hoe zij bijdragen aan natuurbehoud, cultuur, geschiedenis en biodiversiteit.
Nu de productie achter de rug is, is het tijd voor de volgende stap: kennis delen. Daarom willen we vanaf nu elke week één specifiek ras uitlichten (zie links hierboven). Deze keer zet ik graag de schijnwerpers op de Schotse Clydesdale.
Er is geen trekpaardenras ter wereld dat zo bekend is als de Clydesdale. Niet alleen vanwege zijn indrukwekkende grootte, maar ook om zijn schoonheid en gratie. Met zijn witte sokken en krachtige bouw toont de Clydesdale een elegante, hoog opgetilde draf die direct in het oog springt.
Weet jij waar de naam ‘Clydesdale’ vandaan komt? De oorsprong van dit ras ligt in de vallei rond de rivier de Clyde, in het Schotland van de 18e eeuw. In deze streek, genaamd Clydesdale, begonnen enkele mensen geïmporteerde Vlaamse hengsten te kruisen met Schotse merries. De nakomelingen bleken veelzijdige, sterke werkpaarden die ploegen konden trekken, goederen vervoeren en betrouwbaar transport boden. Er werd zelfs gezegd dat ze ladingen van meer dan een ton konden trekken, en dat nog op een wandeltempo van acht kilometer per uur.
Dankzij hun kracht en werkvermogen waren deze trekpaarden uit Clydesdale al snel geliefd, en werden ze al gauw ‘Clydesman’s horses’ genoemd – de paarden van de mensen uit Clydesdale.
In de 19e eeuw reikte hun faam ver voorbij de Schotse grens. Clydesdales werden geëxporteerd naar de Verenigde Staten, Canada, Australië, Nieuw-Zeeland, Zuid-Afrika en Rusland. Ze speelden een belangrijke rol op boerderijen, in mijnen en bij de aanleg van infrastructuur. Hiermee werd de Clydesdale een betrouwbaar werkpaard dat het leven van vele mensen over de hele wereld ingrijpend heeft veranderd. Die bijdrage wordt nog steeds gevoeld. Vandaag de dag is de Clydesdale een bron van nationale trots in Schotland, een cultureel icoon in de Verenigde Staten en staat hij in Australië bekend als ‘het ras dat Australië bouwde’.
Toen we aan dit project begonnen, was de wereldwijde populatie van het ras niet bekend en had geen enkele organisatie een duidelijke schatting. Dankzij de samenwerking met Clydesdale-verenigingen over de hele wereld hebben we een duidelijker beeld gekregen van de populatie van het ras, die groter is dan verwacht. Vandaag de dag leven er wereldwijd naar schatting 26.000 Clydesdales. Deze groei heeft de status van de Clydesdale gelukkig verhoogd van 'bedreigd' naar 'herstellende'. Maar met slechts 26.000 paarden blijft hun genenpoel klein, en voortdurende inspanningen voor het behoud zijn essentieel. Het verhaal van de Clydesdale is een krachtige herinnering aan het succes van de inspanningen voor het behoud en aan wat er mogelijk is wanneer toewijding en zorg samenkomen.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Heb jij al eens naast een Clydesdale gestaan? En welke foto is jouw favoriet?
) 
