Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
russel schreef:Wat ik moeilijk vind is dat als ik halverwege zijn lichaam kom dan gaat hij stilstaan, loop ik achterwaarts gaat hij ook, loop ik naar voren gaat hij achterwaarts en dat vind ik zonder conflicten moeilijk te doorbreken, want eigenlijk is het toch logisch dat hij het zo doet??
Dat ik zonder lijn doe is omdat hij nog steeds veel moeiten met druk op de neus en achter de oren heeft. Binnenkort met een Emiel Voest halstertje proberen. Hij is erg gevoelig op de neus.
Als ik de houding van Emiel V aanneem volgens zijn boekjes, zou hij moeten gaan draaien, maar dat doet hij dus niet....hij gaat stilstaan en wachten...Ik doe het dus fout.
russel schreef:Monya, hij is zo anders dan mijn kwpn ruin, die ook heel erg sensibel is, maar zo anders. Dat ik dus moet leren alles over een andere boeg te gooien. Zo een input van jouw had ik net even nodig, want ik ben nl ook niet van de boekjes op een of andere manier kan ik mij daar nooit toe zetten.
Duidelijke verklaring van dat willen zien..dat snap ik wel, want dat is ook zo. Dat zie je echt aan hem.
Heel interessant ook voor mij om een nieuwe manier te ontdekken.
Ik denk dat ik maar eens gek ga doen..kijken wat er komt
monya schreef:russel schreef:Wat ik moeilijk vind is dat als ik halverwege zijn lichaam kom dan gaat hij stilstaan, loop ik achterwaarts gaat hij ook, loop ik naar voren gaat hij achterwaarts en dat vind ik zonder conflicten moeilijk te doorbreken, want eigenlijk is het toch logisch dat hij het zo doet??
Dat ik zonder lijn doe is omdat hij nog steeds veel moeiten met druk op de neus en achter de oren heeft. Binnenkort met een Emiel Voest halstertje proberen. Hij is erg gevoelig op de neus.
Als ik de houding van Emiel V aanneem volgens zijn boekjes, zou hij moeten gaan draaien, maar dat doet hij dus niet....hij gaat stilstaan en wachten...Ik doe het dus fout.
Nee hoor, een Andalusier wil altijd kunnen zien waar je bent en wat je doet en zal bij voorkeur naar je toe draaien of zodra je halverwege zijn lichaam bent stoppen en weer proberen in een positie te komen waarin hij je kan zien.
In hun roots en genen zit stierenvechten verankerd, dat betekent dat ze "gevaar" en "onzekerheden" graag willen kunnen zien (aankomen).
Het is een kwestie van aanwennen en daarbij veel tijd nemen. Pets je ze namelijk een keer onnodig tegen het lijf dan kun je ze daar een tijd niet meer aanraken en zal ie vluchten.
Grondwerk en freestyle volgens boekjes werkt meestal niet zo goed bij deze dieren zijn ze veel te slim voor.
Wel zijn ze open naar je toe als je werkt volgens je gevoel, dus weg met de boekjes en video's en speel maar eens met in je achterhoofd dat je een flamenco danst..... stoer en opwindend. Dat vinden ze veel leuker.
Jesser schreef:Mijn anda daagt me ook uit hoor.. Vindt het juist leuk om mij uit te dagen in het enge boemanspelletje..
Doe net of ik op hem af ga sluipen, waarop ie normaal al bokkend, rennend om me heen vliegt.. Of juist heel trots zwaaiend met z'n hoofd om mij heen gaat lopen.. En ik heb nog nooit gemerkt dat ie daarin gevaarlijk werd..
Uitdaging, spielerij, belonen als ze netjes op je afkomen en weer opnieuw beginnen.. heerlijk om zo bezig te zijn..
BrankaZ schreef:Als er wederzijds respect is kan spelen volgens mij prima. Mijn crusado heeft het zelfs af en toe nodig om lekker uit zijn plaat te mogen gaan. Als zijn eerste energiebom dan geploft is kan ik met hem spelen. Vaak is hij dan ook loeischerp op mijn lichaamstaal. Na afloop hangt hij dan meestal in mijn nek. Nog even flink nablazend.
BrankaZ schreef:Zo zie jij dat. Ik niet. Ik zie het als onderdeel van de band die ik met mijn paard heb. Iets wat ik belangrijk vind omdat ik weet hoe hij aan mij hangt. Mijn paard wordt letterlijk ziek als hij denkt dat ik hem ergens achter laat. Hij heeft n.l. in korte tijd te veel eigenaren en stallen gezien.
Hij vertrouwt mij, ik vertrouw hem. En ik weet wanneer hij even lekker moet kunnen ontploffen. Op die manier hou ik onder het zadel een ontspannen paard.