Een mooi, edel, intelligent en lief paard vind ik het arabisch volbloed... maar na wederom een "arabierentopic" met slotje vluchtig te hebben doorgenomen begin ik me zo langzaam aan af te vragen wat deze prachtige paarden van hun eigenaars vinden... wat jammer dat sommige mensen iets wat een leuk topic had kunnen zijn weer eens zo omlaag moeten halen... in en in triest. Waarom is het voor arabieren mensen blijkbaar zo moeilijk om een ander het licht in de ogen te gunnen? En waarom moet er zo kinderachtig op elkaar gevit en gekat worden??? Dat wij trots mogen zijn op onze prachtige paarden mag duidelijk zijn, maar andersom begin ik dat toch haast te betwijfelen...

