Niet mijn Fjord, maar op de manege waar ik vroeger reed stond een Fjord, al redelijk op leeftijd. Heel sloom met iniminipasjes, als je hem een tik gaf ging hij dwars op de hoefslag staan of tegen de andere paarden in scheuren. Geweldig beest
ik heb al 20 jaar eigen fjorden, ze blijven je uittesten ALS je ZELF niet consequent bent...
En ze verzinnen vanalles hoor..net kleine kinderen, altijd op zoek naar mijn grens...
Maar als ze dat eenmaal weten EN je blijft consequent, is het in de hand te houden..
En wat deden ze? Poeh over heggetjes springen ieniemienie tuintjes in omdat een fiets ´eng ´was..(sta je daar met een dikke fjord op een postzegelvoortuintje, moet je door een kabouterhekje die tuin weer uit)..
Niet stilstaan, weglopen met opstijgen, enz enz..
Moet zeggen dat ik nu een heerlijke vlotte fjord heb, dus van wat jij hierboven beschrijft heb ik gelukkig geen last!
Haha inderdaad wat Ukoldaatje zegt! Altijd weer nieuwe streken.
In het begin was mijn fjord vooral héeeeeeeel sloom en niet vooruit te branden. 1 tik kon haar helemaal niets schelen, alleen als hij echt hard was. (Dan voelde ik me trouwens echt een dierenbeul. ) Daarbij ging ze buiten vaak met me op te loop, omdat ze dan ineens brommers eng vond en dan een vrachtauto, terwijl ze toch 100% verkeersmak was.
Inmiddels daar wel wel doorheen kunnen rijden, maar elke dag heeft ze wel weer andere streken. Zeker nu met die sneeuw (vind ze geweldig) haalt ze grappen uit. Een bultje sneeuw is ineens een monster, dus daar gaat ze dan luid snurkend met huppelpasjes langs. Als er een fietser langskomt doet ze net of die fietser tegen haar aan komt ofzo en dan maakt ze echt zo'n geluidje van 'huh? fiets je tegen me aan?' en een huppeltje. Daarnaast probeert ze me met longeren ofzo ook altijd uit. Gewoon kont naar me toe en wegracen. Als ze een bit in heeft kan ik haar nu meestal wel houden, maar had laatst nog dat ze ineens los over straat rende m.b.v. dat trucje .
Al met al, dus heel vaak uitproberen, maar ik moet er altijd om lachen! Volgens mij hebben de meeste fjorden wel humor.
zongrit
Berichten: 356
Geregistreerd: 19-04-08
Woonplaats: assen
Geplaatst: 11-02-10 22:47
haha fjorden lijken veel op elkaar mijne die stijgerde altijd bij de a en bokken en ze bedagt regelmaatig weer iets nieuws in een keer stil staan snel omdraaien en ga zo maar door
niet uit probeeren maar wel leuk mijn pony gooide altijd de emmer door de lucht de wei uit als ze klaar was met eten als ze in de bak loopt en ik gooi mijn zweep weg brenkt ze hem terug en ze heefd op de keuring een keert de poets kist met inhoud door de lugt gegooid ik hoor nog dagelijks jij bent dat mijsje van die fjord met haar poets kist ze breekt ook vaak uit (we hebben de wij nu zongrit proof gemaakt) en dan zette ze neusjes op de was van mijn stal baas neus door het zand neus in de was en dan inademen
mijn andere fjord find plassen eng krijg haar er niet door heenb maar staat wel vroonlijk in de wei midden in de plas grassprietjes die daar in staan er uit te plukken
Laatst bijgewerkt door zongrit op 11-02-10 22:52, in het totaal 1 keer bewerkt
Ann_Pam
Berichten: 2184
Geregistreerd: 30-09-08
Woonplaats: Nederland
Geplaatst: 11-02-10 22:49
Haha ja waar ik op rijd heeft ook altijd weer zijn dingen, als je niet oplet probeert ze je zo weer uit. Ze vond opeens alles eng, ging recht tegen de bocht in, ook met longeren zoals Nette al zei en nog veel meer streken
Toen ik Odin net verzorgde (ik was toen 12, zij net 5) beet ze me af en toe. Ik als klein meisje vond dat natuurlijk helemaal niet leuk, vond het ook een stom paard Tijdens het rijden kon ze gewoon stil gaan staan en dan echt niks meer doen, alleen maar bokken als je been gaf. Of ze nam het bit in d'r mond en rende de hoek in om er vervolgens niet meer uit te gaan (dit alles was zonder zadel, want die hadden we niet)
Het is gelukkig goed gekomen, heb uiteindelijk de M2 met haar behaald
Jeskim nam tijdens een buitenritje gewoon het bit tussen de kiezen, zette haar hals vast en rende gewoon in een bloedgang naar huis.. Dit heeft ze zo vaak gedaan!! Nu gaat het gelukkig goed al heeft ze natuurlijk nog steeds de nodige fratsen, schrikken van hele domme dingen, kippen, blauwe bloemetjes e.d.
Konstantine
Berichten: 11844
Geregistreerd: 19-04-09
Woonplaats: Dat witte huis
Geplaatst: 12-02-10 00:20
De Fjord die ik vroeger reed: wegracen als ik opstapte, omdraaien in elke hoek, altijd de kortste route nemen [Volte? Wat is dat? Recht oversteken gaat toch veel sneller?], stilstaan en met geen mogelijkheid meer vooruit willen [achteruit natuurlijk wel!], me omver duwen of trekken, niet naast me mee willen lopen of juist wegsjezen, omdraaien en naar huis scheuren... Tsja. Ik was nog niet zo tegen die pony opgewassen als 12-jarig meisje...
Daphne_65
Berichten: 589
Geregistreerd: 23-07-05
Woonplaats: 's-Gravendeel, Hoekse Waard
Geplaatst: 12-02-10 07:52
Heel herkenbaar. Ibjerg mijn verzorgfjord voordat ik Piet kocht, zette zijn nek vast en begon gewoon te rennen. Ook als wij buiten "dressuurmatig" gingen oefenen(wij hadden geen bak), dan pakte hij het bit vast en sprintte de bosjes in. MEt volhouden en consequent zijn hebben we dat er allemaal wel uitgekregen. op af en toe een geintje na dan, je blijft fjord he.
Zowel Piet als Shadow hebben eigenlijk geen uitprobeer trucjes gehad.
Azmay
Berichten: 18128
Geregistreerd: 01-01-09
Geplaatst: 12-02-10 08:13
Die van mij sjeesde op de volte altijd de andere kant in.. In galop:P Het was wel grappig
StefenYnia
Berichten: 448
Geregistreerd: 03-02-10
Woonplaats: Hjørring, Denemarken
Geplaatst: 12-02-10 10:23
Ynia is nu een beetje begonnen met uitproberen. Ineens gewoon het stal 'straatje' niet uit willen, want oh jee, er zouden toch wel eens kaboutertjes in de schaduw of achter de hangende staldekens kunnen zitten die je dan plotseling zouden kunnen bespringen! En de kruiwagens... ook ineens heel eng, hoor! Of een bezem! Een beetje strenge toon in de stem, zo van: Stel je niet aan - helpt wel, ze loopt dan wel mee, bijna alsof ze zich dan schaamt voor haar gekke gedrag omdat ik dan toch wel moet lachen. De binnenbak vind ze ook nogsteeds wel spannend, al ging het longeren gister erg goed. Nou ja... ze wildde wel steeds linksom toen ze rechtsom liep, maar haar lichaamstaal is redelijk duidelijk, dus elke keer als ik die kont naar buiten zag draaien, zweep omhoog en toen koos ze toch wel eieren voor haar geld.
Inderdaad gewoon consequent zijn en blijven. Maar ik had wel stiekum binnenpret, het was gewoon maf om te zien.
Lady_Kelly
Berichten: 204
Geregistreerd: 16-10-09
Woonplaats: Hoensbroek
Geplaatst: 12-02-10 14:26
Ik moet eerlijk zeggen dat mijn Fjordje dat helemaal niet doet! In het begin wou ze bijv. wel alleen maar draven en niet in galop maar door consequent te zijn was dat zo voorbij. Ze heeft die "echte" Fjorden streken niet
Mijn oude merrie heeft een hele trucendoos, variërend van bit vastpakken, kop omhoog en als een debieleke heel truttig rondjes gaan galopperen tot helemaal scheef gaan lopen, stilstaan, op de bakrand afrennen en op het laatste moment pas links of rechts kiezen etc. Ik heb haar zelfs wel eens een meisje af zien smeren langs een hindernispaal
Mijn huidige fjord Yette die doet dat allemaal niet, da's een hele brave. Die dreigt wel eens, maar 't uitvoeren, dat durft ze helemaal niet. Ze heeft 1x een bokje gegeven en schrok zich kapot dat ze daar een schop om kreeg. Nooit meer gedaan. Ik kan er ook echt iedereen vertrouwd opzetten, deze gaat geen stomme dingen doen. Is ze veel te lief voor
Ik rijd sinds kort ook een fjord, geweldige beesten
Eva gaat heel hart, bokken, weg lopen, alles wat je op dat moment niet verwacht (A) en met springen reed ze er keihard op af, stopte gallopeerde een heel andere richting op bokte en stopte plotseling weer En verder bij op zadelen pony weg en zadel ligt ook ergens paar meter verder op.
Mijn merrie heeft ongeveer 2 maand nadat ik haar had heel erg lopen klooien (ze was toen 16) ze wou op een bepaald moment gewoon niet meer verder en alleen terug naar huis, ze ging dan echt steigeren/bokken/achteruit richting sloot lopen.
Heb dr een keer echt goed aangepakt nadat ik er echt flauw en zat van was (had echt allemaal blaren op mijn handen van die teugels) heb dr toen zo'n beste pets verkocht met mijn zweep en toen was het zo'n beetje gedaan.
Ze heeft het toen nog 2x geprobeerd maar nu nooit meer
Steigeren, Steigeren, Steigeren.. en nog is steigeren En hard gaan
jendemen25
Berichten: 438
Geregistreerd: 28-09-09
Geplaatst: 15-02-10 00:33
wat ontzettend grappig al die fjorden streken! ik had vroeger een fjord (wil er graag weer 1 kopen) en dat was me er eentje! ik stond een keertje met hem voor de spoorbomen te wachten tot de trein voorbij was. komt er een vrouw naast me staan met haar zijtassen vol boodschappen, er stak een komkommer uit en je raad het al.... de komkommer werd voor ik het door had in een keer uit de fietstas getrokken!! hahahaha
die vrouw van die fietstassen kwam gelukkig ook niet meer bij en sunny (zoals mijn fjord heete) vond het erg lekker!!
Djini
Berichten: 498
Geregistreerd: 31-10-07
Geplaatst: 15-02-10 19:49
Haha! die laatste met die komkommer vind ik echt geweldig! Wat een schurk!
Mijn oude fjordenmans is er helaas niet meer, maar ik denk nog regelmatig met veel plezier terug aan zijn streken (Ok, het was niet altijd even grappig, kon ook knap vervelend zijn ) Ik moet er wel even bij vermelden dat ik als 12 jarig wichtje voor het eerst met hem begon te rijden, en dat was niet altijd een succes. Ik heb vaak op het punt gestaan om hem gedag te zeggen. Maar 6 jaar later was hij toch echt mijn beste maatje, en het doet me nog steeds heel veel pijn dat ik hem moet missen. Ondanks zijn fratsen (of misschien juist daardoor) was hij echt een bijzondere topper.
Hij was niet erg goed gesocialiseerd. Waarschijnlijk door een gebrek aan soortgenootjes en consequente paardenmensen, en dat 17 jaar lang. Meneer had altijd een beetje een 'los bekkie', dwz hij beet in alles wat los en vast zat. Hij moest overal even zijn tanden in zetten, maakt niet uit of het appel, wortel, mens, hond, pony, hekwerk, tuig, of iets anders was . En dat pakt soms wel eens pijnlijk uit, pony had echt een voorkeur voor, eh... bepaalde lichaamsvormen van vrouwen zegmaar... Vooral mijn moeder heeft dat een paar keer ondervonden, en ze vond het dan ook echt een rotknol.
Met rijden deed hij vaak alsof hij vréselijke jeuk aan zijn hoofd had, dan moest hij even met zijn snuit langs zijn benen schuren... Om vervolgens snel een hap gras te pakken. Ook had hij, toen hij nog goed fit was, vaak de neiging om te racen. Andere paarden voor laten gaan was echt nót done. Hij vond het echt héérlijk om lekker los te gaan in een sjeeswedstrijdje met een ander paard, maar dat is natuurlijk niet altijd gewenst. En dan inderdaad lekker het bit vastpakken, en net doen alsof er helemaal niks op je rug zit
Hij was ook wel eens heel plotseling bang van zijn eigen schaduw, daar kon 'ie echt heel moeilijk over doen. Hij vond springen wel erg leuk, en dan vooral springen over, ehm... 'vreemde' hindernissen. Bloembakken in de tuin, zijn eigen weideomheining, zijn weidemaatje (shetlander van 1 meter, die was er niet echt van gediend om als hindernis gebruikt te worden ), stoepranden en geverfde strepen op de weg.
Mán wat heb ik veel geleerd van die ouwe grapjas, mijn 3,5 jarige warm(héét)bloedige pubertje is er echt een watje bij hoor!
Ik heb die van mij ooit eens beschikbaar gesteld voor een agrarische school, omdat de merrie die ze gebruikte drachtig was. (ik was er zelf altijd bij als de school langskwam.) Aangezien mijn fjord bomproof is en super braaf is (ik rij oefeningen uit de M met hem) dacht ik dat het wel een goede oplossing was. Helaas... meneer heeft geen stap gezet met een leerling erop. Hij bleef aan de grond genagelt staan, alleen als ik voor hem uitliep deed hij wat. Terwijl er soms ook andere mensen van stal op reden. Ik denk dat hij het er niet mee eens was dat hij "uitgeleend" werd.
ThessaKeizer
Berichten: 460
Geregistreerd: 24-04-06
Geplaatst: 17-02-10 10:50
Hahaha, wat een gekke fratsen allemaal zeg! Aike is eigenlijk best braaf en zal nooit gemeen zijn, maar heeft ook zo zijn fratsen en bedenkt vaak iets nieuws wat hij dan een tijdje blijft proberen, gewoon consequent blijven en het gaat bij hem weer over. Toen ik nog niet zo lang met hem aan het rijden was, presteerde hij het altijd om op de volte in galop ineens de andere kant op de vliegen, ook in wedstrijdjes, heb echt een keertje bijna bij de jury op tafel gelegen, die overigens in een deuk lagen Verder heeft hij erg de neiging om als je niet goed oplet en de bak is niet afgesloten, eruit te rennen, naar het dichtsbijzijnde grasprietje te sjezen en daar dan heerlijk te gaan staan eten Verder heeft ie een tijdje gehad dat hij het bit vastpakte en totaal niet meer stuurbaar was en maar 1 kant op wilde, richting het land!!! Dat was wel een beetje vervelend. Gelukkig heeft hij nooit echt hele gemene dingen, geeft heus wel eens een bokje en springt ook wel eens een keertje opzij, maar ach dat valt te verwaarlozen. Echter is meneer niet op iedereen gesteld, ik kan letterlijk met hem lezen en schrijven en hij vind alles leuk en doet altijd zijn best voor me maar dit doet hij absoluut niet voor iedereen. Mag hij iemand niet, dan zal hij niet gaan lopen, klimt hij werkelijk de bakranden op, gaat niet naar voren, bokt, rent op de muren af en gromt de hele tijd Fjorden het is een bijzonder ras!! Maar o wat ben ik gek op mijn ventje
Groetjes Thessa
StefenYnia
Berichten: 448
Geregistreerd: 03-02-10
Woonplaats: Hjørring, Denemarken
Geplaatst: 17-02-10 13:12
Ynia heeft een nieuw trukje. We zijn nu over het geklungel heen van het meelopen in her donker... Schijnbaar hebben de stalkabouters schrik van mij! Maar nu komt het: Longeren met anderen in de bak...
Tja, wat wil je, ben je 5 jaar in het wild kuddepaard geweest, net 2 jaar onder de mensen en daar sta je dan, op een manege met veel andere paarden. Nou ja, dan gaat je baasje je dan longeren in de binnenbak, waar nog een ander paard wordt gelongeerd. Alles leuk, aardig, prettig... tot het moment dat het andere paard ineens weggaat. Help! Paniek! Peeuw! Bokken, tegen de muur omhoog. Maar dan komt de uitgang van de bak, en dan staat mevrouw stil en kan je haar gewoon pakken. Staat ze je nog aan te kijken alsof ze wil zeggen: Oh, ben jij er ook? Gezellig. Kom, we gaan naar stal! Mooi niet dus...
Weer bokken, maar toch netjes nog een paar rondjes tot de rust is wedergekeerd. Oh ja, en mevrouw heeft gisteren, uit baldadigheid, geprobeerd te bijten. Mevrouw keek dan ook HEEL raar op toen mevrouw dus werd teruggebeten. Ok, ik had een mond vol haar, maar ik denk niet dat mevrouw het een tweede keer gaat proberen. Ze was ook plots HEEEEEL onderdanig!
Mijn paard ging volledig aan de kletter (ook als er echt niets was). Of ze liep gewoon niet. Of ze liep achteruit. Of ze draaide zich om. Of ze bokte. Of ze steigerde. Of ze wilde maar de halve bak lopen. Of ze zette haar hele hals vast. Of ze sprong vanuit het niets 3 meter opzij.
Ik zit even te denken, maar uitproberen heeft Ullwinn niet gedaan. Hij was juist heel lief, omdat ik in de beginperiode soms nog best angstig was. Daar heeft hij me overheen geholpen en sindsdien is wel de clown in hem wat omhoog gekomen.
trickywonder
Berichten: 1065
Geregistreerd: 17-09-06
Woonplaats: Op activiteitenboerderij "Het feestvarken"!!!
Geplaatst: 18-02-10 12:07
niets??? mijn pony probeert niks bij mij uit. het is gewoon een lieverd en we werken heel goed samen.
het enige wat ik kan bedenken wat ze wel eens doet is haar hoeven in het zand zetten als ze iets niet snapt en daarom wiegert te doen. Dan staat ze als een blok stil en gaat haar hoofd de lucht in en ontbloot ze haar tanden. aaaaaaarrrggh! ze ziet er dan heel boos en gevaarlijk uit hahah. op zo'n moment laat ik alles los, stel haar gerust door een aai een praatje. en vraag het daanra heel rustig nog eens. lukt dit niet? dan stap ik af en doe de oefening vanaf de grond. meestal ontspant ze meteen en gaat het goed. ik beloon utibundig en stap weer op. ik probeer het dan later nog eens vanuit het zadel. meestal durft ze dan wel een poging te wagen en beloon ik weer utibundig.
oh ja en als ik les heb en ik krijg uitleg over iets onder het rijden dan ben ik daar natuurlijk helemaal op gefocust dan gaat lynda stiekem steeds wat langzamer lopen of snijd een hoek af als ik niet oplet. maar eigenlijk vind ik dat ook wel erg slim haha en ach, is ook mijn eigen schuld natuurlijk want op zo'n moment geef ik nog nauwelijks aanwijzingen aan haar natuurlijk.