Geplaatst Vorig jaar had ik ook een jaar lang ITP gemaakt van een zeer geslaagd 2012.
2012 was ons jaar waarin we veel hoogtepunten hebben bereikt een jaar waar ik nog steeds heel trots naar terug kijk. Natuurlijk hoopte ik dat 2013 ons nog meer zou brengen... En als je ergens op hoopt valt het meestal tegen...
Eerst nog even voorstellen
Paard: Venthe L. (v. Numero Uno)
Leeftijd: 12
Dressuur: M2+1
Springen: M+1
In 2012 wisten wij een selectie wedstrijd voor Jumping Amsterdam te winnen waardoor wij ons startbewijs ontvingen.
Januari 2013 was het dan zo ver, we gingen naar Jumping!! En wat was dat gaaf!!
Helaas was zowel ik als het paard nogal onder de indruk van de entourage in de ring; Omringd door tribunes, bewegende reclame borden, felgekleurde hindernissen en kunstlicht. En natuurlijk spanning, want wat wilde ik het graag goed doen. Het resulteerde in een weigering op hindernis 3, hierna was ik wakker geschud en floten we foutloos verder rond. Wat baalde ik van mezelf, als ik net even wat meer been had gehouden, als ik zelf net even wat meer oplette, als..als..als...
Maar wat een geweldige ervaring hebben we daar opgedaan, niemand kan ons dat afnemen! En wat sprong ze fenomenaal goed
Daarna wilde ik de indoor kampioenschappen rijden in het L en de wedstrijden daarna een keer M starten. Helaas ging dat anders, Venthe besloot dat ze geen zin had in de kampioenschappen waardoor ik bij hindernis 4 afgroette, het ging niet.. En ik de perfectionist had een deuk in mijn zelfvertrouwen. Tijdens de lessen en wedstrijden erna klapte ik eraf, stopte ze of groette ik af en dit kwam puur door mij, ik gaf haar geen vertrouwen meer waardoor zij zich afsloot. Ik wilde het allemaal zo graag, maar het ging niet! Heel frustrerend.
Gelukkig kwam daar in Juni de KNHS zomerinstructieweken aan. Een week lol met de meiden, trainen met het paard en vooral lekker crossen. Hier konden we allebei even ontspannen, ons hoofd leeg maken en genieten van de crosslessen die onwijs goed gingen! We mochten weer de crossclinic mee rijden en Rob Janssen gaf ons veel vertrouwen terug (en veel complimenten
) Een week wat ons beiden echt goed heeft gedaan!
De weken daarna gingen weer goed. Tijdens onze lessen oefenden we op M/Z niveau en ook op concours in het L liep het ook weer allemaal op rolletjes. Ook tijdens privélessen spijkerden we hard aan de dressuur, oefenen op loslaten in de boven lijn maar wel aanspanning van achteren, goh wat hebben we gezweet tijdens de lessen
We waren er klaar voor, laat het M maar komen dacht ik!! Het voelde goed, en het belangrijkst het zat goed tussen mijn oren, ik had er weer vertrouwen in. Even knallen op de outdoor kampioenschappen en dan hup het M in.......
Helaas dat liep anders :'(
De dag voor de kampioenschappen haalde ik haar uit stal met een bult op haar voorbeen, vlak onder haar knie... Ze liep niet kreupel en stond er gewoon goed op, wel of geen kampioenschappen?? Ik wilde graag rijden maar ik wilde haar niet als nog kapot rijden. Die avond ben ik naar de dierenarts gereden, ik wilde zekerheid. Daar gedraafd op het harde en de buigproef gedaan ze liep geen moment kreupel! De dierenarts zei dat dat in ieder geval een goed teken was. Toch even een scan maken... Ja, zei de dierenarts, ik zie het al! Geloof me; het zweet brak me uit.
Hij wees het aan op de scan maar ik zag niks. De dierenarts legde het uit; het was minimaal en inderdaad bijna niet te zien maar het zat er wel, een kleine beschadiging aan een extra schokdemper (pees), wilde ik perse mee doen aan de kampioenschappen mogt dat maar met het risico dat het voor altijd dik zou blijven.
Nee natuurlijk wilde ik dat niet! Dan moest ik 4 weken stappen over het harde en als het goed is zouden we er dan geen last meer van hebben. We hebben voor de zekerheid 5 weken gestapt en aan de hand gegraasd en toen alles weer langzaam opgebouwd.
Toen brak het indoor seizoen alweer aan. Gelukkig konden we verder gaan met het goede gevoel waar we gebleven waren. Net als in 2012 hebben we mee gereden tijdens het Gouden Ei. En het ging weer als een speer
2 foutloze ronden waardoor we naar de finale mochten. Ook daar foutloos en dus barrage. Helaas hadden we daar een balk door een rij fout van mij. Maar we hebben er stoere foto's aan over gehouden!!
(foto's gemaakt door digishot)
De selectie wedstrijden voor Jumping Amsterdam kwamen er weer aan, en ooooh wat wilde ik het graag! Te graag... Het ging niet
In Lisse was ik te gefocused en hadden we te veel spanning, daar heb ik afgegroet. De andere wedstrijden gingen wel maar had ik elke keer een balk. Helaas.Gelukkig ging het weer goed en besloot ik me op te geven voor het M. In de Meern was het zover, en wat gingen we goed!! 1 stop door een rij fout van mij maar verder foutloos rond, ik was trots!
(Foto gemaakt door sportpaardenfoto)
En ten slotte hebben we ook nog een dressuurwedstrijd gereden. Het was een jaar geleden dat we ons tussen de witte hekjes hadden vertoond maar het was een wedstrijd op eigen bodem dus ach waarom dan niet mee doen? En niet zonder resultaat 193 en 185 en een 2e prijs. En het mooiste van alles was het jury commentaar!
We hadden onze laatste punten binnen in het M1. Ik besloot om de volgende wedstrijd bij ons op stal in het M2 te gaan starten. In de 1e week van januari stond deze wedstrijd gepland. En ook dit was niet zonder resultaat. Een winstpuntje en een 1e prijs! En geweldige foto's
(Foto's gemaakt door Kathleen van Winden)
De dag erna hebben we nog een rondje M gesprongen in de Meern
Kortom, ik kijk met een wisselend gevoel terug op 2013. Het was niet ONS jaar maar toch hebben we weer nieuwe dingen bereikt en veel geleerd. Ik kijk uit naar 2014 en ben benieuwd wat aankomend jaar ons zal brengen!!
dus laat even weten welke dag je langs gaat dan probeer ik ook langs te komen! 
