
http://i1084.photobucket.com/albums/j40 ... /samen.jpg
Zitten was niet m'n sterkste punt......
Al dacht ik zelf wel dat ik dat kon


Spelen met een plas ging best


.....maar de bocht om was zo makkelijk niet.......
https://lh5.googleusercontent.com/-WH7R ... cht+om.jpg
.....wat dan weer niet zo raar is, als je op de verkeerde kant zit, op je doos, veel te veel aan je binnenteugel zit, en je buitenhand vergeet


En toch was dat ook de tijd dat ik kadootjes van haar kreeg..... dat ze soms heel fijn mijn hand opzocht..... en ik alles weer weggaf....... dág nageeflijkheid....... beroerd zitten schijn ik vooral goed te kunnen als mijn paard haar lijf gaat gebruiken zo ik het graag wil..... dan ben ik zo blij dat ik alles weer vergeet.......
En intussen viel ze af.....

Ik leerde rechterop te gaan zitten, en mijn hakken te laten vallen......

Vegs kreeg meer spieren, spande de buikspieren aan, en deed wat meer haar rug loslaten.....

.....ze kantelde haar bekken, en dan had ze een retegaaf achterbeen.......

En dan zat ik er natuurlijk weer op als een krant


De band tussen ons werd steeds beter.....


En ze was van een moddervette, onbespierde merrie veranderd in een sportmodel.
http://i1084.photobucket.com/albums/j40 ... 12/F24.jpg
De bocht was geen probleem meer..... let wel, linksom, dat wás de moeilijke kant, maar toen niet meer.......

..... en ze spoort!!!!

Zelfs de galop kwam regelmatig terug...... en werd steeds leuker......

In de zomer nam ik afscheid van haar, en ik heb veel om haar gehuild. Nu heeft ze een plekje, en ik een nieuw vriendinnetje.......
Maar zíj blijft mijn opnieuw leren rijden paard, ik heb zoveel van haar geleerd...... nog altijd verbaas ik me over hoeveel invloed kleine veranderingen bij de ruiter op het paard hebben......