Geplaatst Ik wil graag met jullie mijn verhaal over Josje delen.
Josje is een KWPN merrie, een schat van een beest. Ze is altijd vrolijk! Haar oren staan altijd vrolijk en ze is altijd opgewekt en alert.
Ik heb haar gekregen voor mijn 12e verjaardag op 13 november 2002
1. De eerste foto van mij en Josje samen. Ik denk dat dit het eerste weekend was.
http://img820.imageshack.us/img820/1272 ... marie4.jpg
2. Onze eerste FNRS wedstrijdje, april 2003
3. Wat een gekkie he!
4. Zo draai je je inene om en staat ze je zo aan te kijken!
5. Bloedmooi kan ze ook zijn!
http://img248.imageshack.us/img248/7316/josjeeneef.jpg
http://img690.imageshack.us/img690/7421 ... ntana1.jpg
6. Met haar vele vriendjes
7. Springen vindt ze geweldig! Ze gaat als een dolle door de bak heen, en we zien we waar het schip strand. Geen toptalent, maar wat had ze er plezier in!
In de zomer ging ze altijd naar het weiland in Assendelft om van de rust te genieten. Ik ging daar gewoon op haar rijden en soms eens naar een wedstrijdje bij de manege die er vlakbij was.
http://img716.imageshack.us/img716/9726 ... arie36.jpg
8. Dressuur ging dus ook wel een beetje!
Aan het einde van de zomer weer terug in Beverwijk, lekker in de buurt.
9. We gingen vaak een appeltje halen bij opa en oma in de nabijliggende wijk.
10. Inmiddels werd het 2005/2006 en hebben we voor het eerst officieel B gestart, meteen winst gereden.
Maar Josje vond alles eng, maar dan ook echt alles. Dus ze schoot altijd uit de bochten, die grappen. Echt een nuchter wedstrijd paardje is ze dus nooit geworden.
http://img685.imageshack.us/img685/8835/josjeb.jpg
11. Altijd blij!
http://img651.imageshack.us/img651/2796 ... ng024z.jpg
12. In 2007 is Josje naar Assendelft verhuisd, waarna ze een jaar later ook een bijrijdster kreeg. Niemand minder dan Floor! Ook zij hadden samen veel lol. Maar Josje heeft het haar niet makkelijk gemaakt, want mevrouw hangt (aan palen waar ze aan vast staat), bij mij in de jaren al niet meer zo erg. Maar bij anderen deste meer!
13. Rondje wandelen! Deden we altijd vaak. En als ik ruzie moest maken met een vrachtwagenchauffeur die veel te hard reed. Dan deed ik dat, uit naam van Josje!
14. Saampjes, hier was ik inmiddels 16.
15. Sprong in de tijd! Dit is maart 2010. Inmiddels op een andere stal in Assendelft.
(Dit is wel één van mijn favoriete foto's, omdat ik het wel lief vind)
http://img687.imageshack.us/img687/7974/dscn1826jo.jpg
16. Zomer, ze heeft altijd een beetje last van traanoogjes.
Toen sloeg het noodlot toe...
We hadden al een uur gereden, het ging goed! We waren namelijk weer lekker aan het trainen voor de L1 wedstrijd het komende weekend. Stalgenootje vroeg op ik meeging rondje uitstappen. Prima!
Tot dit gebeurde; [MD] Paard door brug gezakt; resultaat * met foto's
Het leek allemaal goed te genezen, 3 mnden later waren de wonden dicht. Eind goed al goed zou je denken. Dit liep anders. Ze werd in de winter ernstig hoefbevangen. Diagnose: Ziekte van Cushing
http://img824.imageshack.us/img824/2991/sam0090i.jpg
17. Om aan te geven hoe ze er uit zag...
Dit was overigens nog voordat ze hoefbevangen werd. Kun je nagaan. 
18. Maar ze kwam er weer bovenop! En met ups en downs en de bijbehorende medicatie ging het best wel weer goed! Ze stond vanaf april 2011 in een rusthuis. Het eerste seizoen ging nog wisselend. Maar afgelopen zomer heeft ze ook gewoon op het land gestaan!
Afentoe toch nog een ritje!
http://img839.imageshack.us/img839/3836/imag0213ul.jpg
19. Afgelopen najaar, een avondwandelingetje
http://img10.imageshack.us/img10/3166/imag0009cl.jpg
20. Mooi is ze altijd gebleven!
21. Wat een watterratje! Vroeger baggerde we altijd door de sloten, nu doet ze het rustig aan!
4 november 2012, mijn verjaardag. Ik kreeg een telefoontje dat Josje niet zo lekker was. Ze was sloom en ze was niet zo fit. Ze zouden het in de gaten houden.
Een week later, zaterdag 10 november. Paniek! Josje had koliek en de DA was onderweg. Ik toevallig ook dus dat kwam mooi uit.
De boel leek geregeld, maar ik was niet gerust want het mesten kwam niet helemaal lekker op gang.
's avonds inderdaad weer paniek. DA erbij, zwaardere prik. Zondagmiddag; zelfde verhaal. Hele avond gewaakt. Tempratuur schommelde extreem.
Maandagochtend 12 november 2012 was ik vroeg bij haar. Paniek was er niet meer maar ik merkte aan haar dat haar kaarsje uit ging. Met pijn in mijn hard heb ik besloten haar geen slangen, en andere narigheid te laten ondergaan. Ze heeft genoeg meegemaakt.
22. Ik heb de hele ochtend zo bij haar gelegen, haar oogje gestreeld... Haar verteld dat ik heel erg veel van haar hou en dat ze altijd bij me zal zijn en blijven.
Op 12 november 2012 is ze heel rustig en vredig ingeslapen.
Ik ben heel erg trots op haar en ik ben heel erg blij dat ik mijn hele jeugd samen met haar door heb mogen brengen. Ze is een deel van mij.
wat een verhaal!
