Geplaatst In oktober 2008 kwam Wontana op proef en heb ik haar ook gekocht. Ze was toen net ingereden. Ze zag er toen zo uit:
Het ging ontzettend goed en we hadden veel lol. Na 9 maanden oefenen zag het er al zo uit (september 2009):
We gingen fijn op wedstrijd en haalden veel winstpunten en prijzen. Het verslag van ons eerste jaar samen kun je hier vinden: [RIJ-ITP] Wontana (Krunch de Breve x Concorde) ons eerste jaar samen!
Hierna ging het al snel wat minder. Ze liep minder lekker en ging niet meer zo fijn voorwaarts. Ik dacht dat het aan mijn rijden lag, maar heb voor de zekerheid toch de dierenarts even laten komen. Die kon niets vinden en schoof het af op merriekuren, ik moest haar maar aanpakken. Ook de bloeduitslagen waren goed. Dit zat mij toch niet lekker en heb voor de zekerheid ook nog even de ostheopaat langs laten komen maar ook die kon niets vinden. Toch maar aanpakken dus…
We zitten ondertussen in 2010.
We trainden door en het ging heel wisselend. Soms ging het heel goed maar soms wou ze niet voorwaarts en was ze echt tegen mijn been. En ik bleef twijfelen, was er nou iets niet goed of was het echt flauwekul?
Op wedstrijden liep ze wel altijd fijn en we hadden begin 2010 ons L1 debuut, wat we wonnen.
Trots op mijn mooie merrie
mei 2010En zo ging het eigenlijk het hele voorjaar en zomer van 2010. De ene keer ging het goed en de andere keer niet. Ik heb voor de zekerheid ook nog maar naar haar zadel laten kijken, het paste niet 100% maar het lag ook niet zo slecht dat het de oorzaak van het probleem zou zijn. Toch maar een nieuw zadel voor Wontana gekocht.
Op wedstrijd met ons nieuwe zadel
In september 2010 heeft mijn moeder wat foto's van ons gemaakt:
En toen werd het winter. Wontana begon steeds slechter te lopen. Ze werd stijf, kon niet meer buigen en niet voorwaarts. Maar niemand kon mij vertellen wat er aan de hand was, nog steeds kreeg ik te horen dat ik haar maar moest aan pakken. Tot ze in december ineens niet meer kon galopperen. Toen zag de dierenarts ook in dat er iets mis moest zijn, maar hij kwam er niet uit. We hebben toen afgesproken dat ik voorlopig geen dressuur meer zou rijden en alleen af en toe een ritje naar het bos.
Ik geloof in december 2010
In januari 2011 werd ze ook met onze bosritjes minder voorwaarts en wilde ze liever niet van huis. Voor mij was het genoeg, ik maakte een afspraak met de kliniek, ik wilde nu weten wat er toch aan de hand was.
Toen we bij de kliniek waren, werd de buigproef gedaan. Meteen bleek daaruit dat er iets niet goed was. Nadat 1 been was uitverdoofd werd de buigproef over gedaan….. ze liep op 3 benen over het erf.
Conclusie: ze was aan beide voorbenen flink kreupel maar liet dat niet zien.
We zijn foto’s gaan maken en daaruit bleek dat ze 2 zwaar geïrriteerde kogels had. Maar ze wisten niet precies waardoor dit kwam. Ik vond dit echt vreselijk, ze heeft gewoon 1,5 jaar met pijn doorgelopen. Ik besloot om Wontana voor minstens een jaar op rust te zetten en te laten dekken, ondanks dat de dierenarts zei dat ze maar 2 weken op rust hoefde.
In maart tijdens een bosritje. Hier was ze even lekker fris.
In juni was het raak, Wontana was drachtig van de hengst Wonderboy (Ramon x Nimmerdor)!!!
Ergens halverwege dit jaar heb ik een nieuwe hoefsmid genomen. Hem het hele verhaal uitgelegd en hij had waarschijnlijk de oplossing: Wontana stond te plat op haar voeten, waardoor de kogels alle klappen opvingen en dus geïrriteerd raakten. Ze wordt nu anders bekapt en het lijkt de goede kant op te gaan.
Omdat Wontana stilstond, ben ik op zoek gegaan naar een bijrijdpaard om toch wat te rijden te hebben en die heb ik gevonden: Zazou. Hem heb ik ongeveer een half jaar gereden. Ik heb helaas met hem moeten stoppen omdat ik eind augustus mijn knieschijf voor de 4e keer uit de kom heb gehad. Tegen de tijd dat ik daarvan hersteld zou zijn, zouden we gaan verhuizen.
Zazou
2 dagen voordat mijn knieschijf weer uit de kom was gegaan, was ik een leuke 3-jarige D-ponyruin gaan proefrijden en ik heb hem gekocht. Hij zou het maatje van Wontana worden, aangezien we de paarden aan huis kregen. Een grote droom die werkelijkheid werd.
In november zijn we verhuisd en werd de pony genaamd Young Winsome’s Franky Boy gebracht.
17 december was Wontana een half jaar drachtig! Ze staat nu lekker op de wei en volgens mij vermaakt ze zich wel (en Franky ook):
Als het weer weer wat beter wordt en ik weer kan rijden, zullen we af en toe weer wat stapritjes gaan maken. Want ondanks dat ze geblesseerd is, kan ze daar enorm van genieten, en ik trouwens ook. Voor de pony heb ik helaas nog geen passend zadel, maar die komt er binnenkort wel en dan kunnen we lekker aan de slag!
Wontana heeft het hele jaar stil gestaan en staat voorlopig nog stil. Als alles goed gaat verwacht ze 17 mei 2012 haar veulen en tegen de tijd dat die afgespeend kan worden ga ik eens kijken of Wontana helemaal hersteld is. Zo niet, dan houden we het bij onze stapritjes en anders ga ik haar rustig proberen op te bouwen.
Ondanks dat Wontana geblesseerd is, heb ik nog nooit 1 dag spijt gehad dat ik haar gekocht heb en geniet ik nog elke dag met volle teugen van dit heerlijke paard! Ik hoop dat ons een goed 2012 gegund is, hopelijk met wat minder blessures van beide kanten!
) ik gun het jullie van harte!
