Geplaatst: 05-12-11 13:28 
Maart
In maart kreeg ik een email van een vrouw die al een behoorlijke poos op zoek was naar een leuke verzorgster voor haar paarden. Ze zou het fijn vinden als deze verzorgster ook voor haar dieren kon zorgen als ze op vakantie gingen etc. Na een poosje heen en weer gemaild te hebben, besloot ik toch eens een kijkje te gaan nemen, en daar heb ik nooit spijt van gekregen!
Ik maakte kennis met Ivar en Romy, de twee paarden waar het om ging. Ivar, een Haflinger ruin van 10 jaar. Romy, een Draver merrie van 18 jaar. Met beide paarden mocht ik uiteindelijk gaan rijden, maar ze wilde dat ik met Ivar eerst grondwerk deed om zijn respect te winnen, omdat hij zijn grootte én kracht nogal wist te misbruiken...
Lief smoeltje!
April
Ik begon Ivi vooral te leren kennen. Lekker uitgebreid borstelen, hier en daar grondwerken, spelen in de bak. We werden voorzichtig aan een beetje maatjes. Ik merkte dat hij erg aanhankelijk was en ook veel aandacht vraagde, en mijn hart ging stiekem een beetje sneller kloppen als ik bij hem was.
Ik genoot vooral nog van zijn ongelofelijk mooie uitstraling. Bovendien was en is hij een heerlijk fotomodel, hij kan zo geweldig in de verte blijven staren.
Ook werden er voor het eerst foto's van ons samen gemaakt, want die mochten natuurlijk niet in mijn collectie ontbreken!
Mijn knappe vriendje.
Actie!
Eén van onze eerste foto's samen.
Mei
In mei werd het tijd om eens op Ief te kruipen. Zijn baasje vond dat het erg goed ging tussen ons en had het idee dat Ief meer dan voldoende respect voor me had om hem eens vanaf zijn rug te beleven. En wauw, wat een bonk onder je kont! Ik voelde me maar klein op zijn rug! Stiekem vond ik het ook een beetje spannend om op hem te rijden, want hij had behoorlijk gekke fratsen zo nu en dan.
Deze fratsen heeft hij me dan ook regelmatig laten zien, waardoor ik weer een beetje bang werd om op hem te rijden. Dus deden we ook nog veel grondwerk en als hij braaf was, kroop ik erop om vertrouwen in hem te krijgen.
Clown.
Ook mocht ik deze maand voor de eerste keer voor de dieren op de boerderij zorgen. Ik vond het geweldig om een beetje van het boerderijleven te proeven!
Juni
Een rustige maand voor ons. Ik had het erg druk met school, veel dossiers afmaken, presenteren, etc. etc. Ik had dan ook niet alle tijd voor Ief die ik eerst wel had.
We hebben deze maand niet gereden. Ik vertrouwde Ivar totaal niet onder het zadel en vermeed het dan ook om op zijn rug te kruipen. Ik borstelde hem veel, we deden lekker grondwerk, knuffelden heel wat af en ik genoot nog steeds heel erg veel van zijn heerlijk fotogenieke koppie.
Onze band begon rustig aan ergens op te lijken. Ik werd al regelmatig begroet met een hinnik, en Ivi uit de wei halen? Tuurlijk niet, hij komt altijd zelf al naar me toe.
Heerlijk!
Juli
In juli kwamen er nieuwe paarden op stal. Twee IJslanders, die in eigendom waren van een stichting voor verstandelijk gehandicapten. Deze mensen wilden graag vanaf deze boerderij werken. Het was hectisch in de wei. Er moest behoorlijk uitgevochten worden wie nou de baas was. Ivar is een erg dominante vent, beschermt zijn dames met zijn leven, maar één van de IJslanders was dat ook van plan... Er zijn dan ook behoorlijk wat klappen uitgedeeld!
Ik vond het deze maand ook tijd om mijn angst opzij te zetten en Ivar gewoon te vertrouwen. Als ik zou vallen, zou ik het dan wel weer zien. Ik klikte Ief voor het eerst aan de longeerlijn en merkte dat hij ook wel weer toe was aan het rijden. Hij luisterde perfect naar alle stemcommando's, dus pakte mijn cap en sprong erop. Hij heeft helemaal niks stouts gedaan en ik was helemaal in de wolken!
We reden vanaf toen zeer regelmatig en mijn vertrouwen in hem begon groter en groter te worden. Wat een geweldig paard is het toch!Helaas begon Ivar ook ineens aan zijn manen te schuren vanaf deze maand, waardoor hij een half stekelig kapsel kreeg.
In juli heb ik hem trouwens ook voor het allereerst zien liggen, en wat blijft er dan weinig over van zo'n stoere bink hè!
Samen rijden.
Heerlijk koppie!
Lekker slapen in de wei.
Augustus
In augustus deden we weer lekker veel aan grondwerken. Mijn zin in rijden was weer even ver te zoeken (ik ben zo geen fanatieke ruiter
) dus vermaakten we ons op hele andere manieren. De band tussen Ivi en mij werd steeds groter. Ik werd altijd begroet met een grote hinnik, in de wei kwam hij altijd naar me toe om te knuffelen, als ik even buiten zicht was en hij zag me weer hinnikte hij opnieuw.Ja, ik durf wel te zeggen dat we echte maatjes zijn geworden en dat ik niet vaak zo'n leuke klik met een paard heb gehad!
Ivi bleek ook zeer weinig moeite te hebben met het veroveren van de harten van mijn vader en broer, want ook zij gaan sinds augustus zeer regelmatig mee om te kijken!
Samen met mijn broer.
Samen met mijn vader.
Puppyhoofdje!
September
Helaas begon school weer, en ik bleek een erg drukke periode voor de boeg te hebben. Hele lange schooldagen, wat zou betekenen dat ik Ief enkel nog maar in de weekenden zou kunnen zien.
Gelukkig genieten we ook dan. We hebben in september nog erg veel mooie dagen gehad met lekker, warm weer. Daar maakten we gretig gebruik van. Lange middagen spelen in de bak, veel foto's maken nu de zon nog schijnt, en vooral heel erg veel knuffelen, want daar zijn we beide erg gek op!
Oktober
Ief en ik pakken zo nu en dan het rijden weer rustig op. Het gaat nog steeds erg goed, zijn pogingen me van zijn rug af te werpen zijn zo goed als weg. Door veel grondwerk gedaan te hebben is zijn respect naar mij groter geworden, waardoor hij me ook beter accepteert op zijn rug. Dit vind ik erg fijn. Samen kunnen we heerlijk rijden, spelen en gek doen. Net wat ons het beste uitkomt.
Ook in oktober is het vollop genieten van mijn prachtige kerel. Hele middagen samen in de wei, gewoon genieten van het prachtige najaarsweer. Samen. Alle stilte van de wereld. Dat is toch puur geluk?
Op me staan wachten.
Mijn blonde God!
November
De dagen worden voorzichtig aan korter, en regelmatig ook kouder.
Ivar begint weer lekker een wintervacht aan te maken. Hij krijgt weer zijn mooie diepe, donkere kleur. Ik ben nog steeds zo ontzettend blij dat ik hem mag verzorgen. Als ik niet lekker in mijn vel zit, sleep ik mezelf naar de paarden, en ik kom als herboren terug. Het is bijna niet te beschrijven hoe blij dit paard me maakt. Hij is echt mijn beste maatje en ik zou hem voor geen goud willen missen.
Ook kan ik geen genoeg krijgen van zijn prachtige uitstraling, die ik dan ook eeuwig op de foto kan blijven zetten, en dit doe ik dan ook!
Prachtig koppie, zo stoer, zo mooi...
Knuffel.
Mijn beste vriend!
Ook moest ik een opdracht maken voor school waarin ik moest filmen en monteren. Natuurlijk was Ivi daar mijn hoofdpersoon!
December
En we zijn alweer in december... De maand is nog maar kort begonnen. Het einde van 2011 komt in zicht. Een jaar dat voor mij veel tegenslagen, maar ook veel positieve dingen heeft gebracht. En de rode draad in dit jaar is natuurlijk de ontmoeting met Ivar. Het paard dat mij door de tegenslagen heeft heen geholpen. Het paard dat altijd weer een glimlach op mijn gezicht heeft kunnen toveren, wat er ook aan de hand was. Het paard waar ik altijd op kan bouwen.
Ik ben zijn baasje dan ook ontzettend dankbaar dat ze mij benaderd heeft om haar paarden te verzorgen. Ik kan me niet inbeelden wat ik had kunnen missen als ik deze kans nooit had gehad... Ja, Ief is bijzonder voor me. Het is echt mijn maatje geworden in de afgelopen 8 maanden. Ik hoop dat ik nog lang van hem mag genieten.
Deze maand mag ik ook weer voor de dieren op de boerderij zorgen, daar kijk ik stiekem al een beetje naar uit!
Lieve groetjes van ons!
