Geplaatst: 04-12-11 19:28 Misschien wordt het heel warrig, dat weet ik niet, dat zie ik vanzelf wel..
We beginnen maar in december 2010..
Ik had Ormie daar bijna 4 maanden en het ging eindelijk goed. Ik vond het altijd eng om in de winter te rijden maar ik heb mezelf een schop onder m'n reet gegeven, en op 2e kerstdag reden wij dus zo door de bak; ik was trots op mezelf! Ik had echt iets overwonnen voor mezelf. Ook hebben we die dag zelfs gesprongen! Het was 'maar' een stijltje van 50 centimeter maar ik vond het doodeng en tegelijkertijd superleuk.
Op oudjaarsdag kwam een vriendin foto's maken van ons. Hier zijn ontzettend mooie foto's uitgekomen, waar ik vaak nog met plezier naar terugkijk.
Januari 2011
Helaas begonnen wij het nieuwe jaar heel slecht... Toen ik in de 2e week van januari lekker wilde rijden, ging het mis. Ik stapte op, en ze draaide zich om, ging rennen en bokken en omdat ik nog geeneens zat, en ik er via haar kont (weet nog steeds niet exact hoe) vanaf gevallen. In het ziekenhuis bleek dat er 3 breuken in 2 ruggewervels zaten; uiteindelijk een gipscorset om en zitten, liggen en eh tja.. logisch.. vooral niet paardrijden! Alles stortte wel een beetje in.. Ik had me ingeschreven voor de paarden4daagse in Epe en ik wist niet eens of ik mocht rijden, kon rijden of uberhaupt nog wel wilde gaan rijden.. Na een weekje ziekenhuis mocht ik naar huis gelukkig. De dag daarna wilde ik persé naar stal. Ik had m'n paard alweer lang genoeg niet gezien en ik had uiteindelijk de keuze gemaakt om haar te verkopen, dus ik wilde heel graag nog even 1x aaien en 1x knuffelen (voor zover dat dan ging) voordat ze verkocht zou worden, 2 weken later werd ze verkocht. Het gaat nu gelukkig hartstikke goed met haar daar en daar ben ik heel blij mee!!
Februari 2011
In deze maand mocht eindelijk dat gipscorset af, en man dat was even wennen. Dan kom je erachter dat je, ondanks dat het ding af is, nog steeds niks kan.. En hoewel ik wel weer naar paarden aan het kijken was, werd ik er ook even opgedrukt met mijn neus; ik hoefde nog lang niet aan een paard te beginnen, ik moest eerst maar weer eens leren wat langer dan een uurtje op mijn benen te staan.
Maart 2011
Uiteraard ben ik zo eigenwijs als wat en doe ik alles wat verboden was.. Ik zou pas eind maart te horen krijgen of ik weer mocht rijden, maar begin maart zat ik er, heel stiekem al op. Dit is het paard van mijn moeder waar ik mijn kont weer op mocht parkeren
Ik vond het super eng! Maar ik wilde het zo graag en miste het achteraf toch echt heel erg.. Dus toen mocht ik onder streng toeziend oog van moeders en nadat paard helemaal moe was gemaakt, toch een rondje stappen..
http://94.100.120.36/1257950001-1258000 ... _klMn.jpeg
En ik kon zelfs weer als een ultieme penny over hem heen hangen! Dat deed wel een beetje pijn daarna
April / Mei 2011
Zo bleef ik iedere keer een klein beetje stappen. Wat meer stappen, wat verder stappen. Eind maart kreeg ik te horen dat ik rustig aan!! weer mocht beginnen met rijden.. Heb de arts maar niet verteld dat ik er allang weer op had gezeten.. Uiteindelijk werd het stappen uitgebreid naar wat stukjes draven... Nog enger! Maar het bleef maar kriebelen.
Juni 2011
Ik voelde me een lefgozer! Ik heb toen weer, voor het eerst, zonder zadel zonder hoofdstel op Vincent gezeten; iets wat ik het allerliefste doe. Gewoon op een blote rug, alleen maar zitten, heerlijk vond ik dat altijd en nu deed ik het gewoon weer! En ja het is wellicht niet zo heel verstandig maar het voelde goed, dus ik deed het gewoon!
En hoppa, daar zat ik dan weer. Op een grote zwarte reus, zoals het het leukste was!
Juli 2011
Dat was toch ook wel weer een hoogtepunt.. Want in deze maand heb ik voor het eerst weer gegaloppeerd! In het begin hield ik nog m'n zadel vast, maar daarna werd het eindelijk weer leuk dus durfde ik ook aan te galopperen zonder zadel.
Dat peerdje aangaloppeerde in een verkeerde galop, dat was even iets wat ik over het hoofd zag Mij ging het erom dat ik zelfs weer in de galop durfde!
En als ik even mezelf een schouderklopje mag geven, zo rot zag het er geeneens uit allemaal
Paardrijden verleer je dus inderdaad niet
Augustus 2011
Maar het bleef kriebelen en jeuken. Eerst een paar keer op gelderse merries gereageerd, voornamelijk familie van Vincent ook, maar iedere keer ging dat niet door, was er wat mis of klopte er iets niet.. Toen ging ik voor de gein ook maar eens kijken bij ponies, en daar zag ik iets waar ik verliefd op werd.
Cora. Cora stond in Groningen en wij wonen in Schiedam, ZH, dus een behoorlijk pokke eind. Maar ik wilde naar die pony toe. Ze was zadelmak, er was 10x ofzo op gereden en dat was dus het enige wat me tegen stond, maar er werd me verzekerd dat ze braaf was.. Nouja als ze braaf was.. De auto in dan! En dus gingen wij in augustus kijken bij Cora. Ze stond in d'r stal en ik was al verliefd. En als dat eenmaal gebeurt, dan is nog maar 1 ding mogelijk... Die pony gaat mee naar huis!
Eerst losgegooid, daarna gelongeerd en toen moest ik erop..
Zo'n ander gezicht! Maar ik wilde haar heel graag, dus heb ik haar gekocht. Daarna dus nog in een turbo de stalling geregeld et cetera.
September 2011
Daar was ze dan! Eindelijk bij mij
Ze was wel wat hyper, maar ik dacht 'zal er wel bijhoren, nieuwe omgeving, nieuwe mensen.. Even wennen'. Ook werd er verteld dat ze niet verkeersmak was.. Maar binnen een week liepen we al buiten het erf, de polder te verkennen. Dora (want ik had haar omgedoopt, ik vond Cora 3x niks) was supebraaf en gaf nergens wat om; ideaal!
Zo hebben wij een hoop afgewandeld. En langzaam maar zeker werden we vriendjes.
Oktober 2011
In oktober zijn we verhuisd naar een andere stal en dus begonnen we ook me rijden. Super eng, maar het ging best wel! Al werd ze wel heel fris zo af en toe. Ook zijn we maar begonnen met longeren en dat ging echt heel onwennig en stroef. Verder bleven we veel wandelen en hebben we aan de hand ook de gigantische buitenbak verkend. Dit zorgde nog wel voor grote ogen bij haar, er was zoveel te zien!
http://94.100.119.229/1424900001-142495 ... _8zR7.jpeg
November 2011
Ik ben inmiddels even gestopt met rijden. Zij werd een heel stuk frisser, en ik wil niet het risico lopen om er weer vanaf te donderen. Ja, natuurlijk is een paard rijden altijd een risico maar ik ga niet onnodig extra risico oplopen, laten we het daar maar op houden. Wel zijn we blijven longeren en wandelen buiten. Ik kan d'r ook los meenemen buiten, en los met haar draven en alles gaat prima!
Ook heeft ze een nieuw halster en dat moet uiteraard geshowt worden...
Ze bleef ook gewoon keurig staan met dat touwtje om haar hals, alsof het niks is. Zo blij daarmee!
Ook kwam een vriendin foto's maken van ons, en later voegde iemand van de manege zich er ook bij met camera. Daar zijn ook weer hele mooie plaatjes uit gekomen.
December 2011
Inmiddels zitten we weer in december. Niet de december die ik me had voorgesteld, en dus ook niet het overzicht dat ik me had voorgesteld. Maar wat is gebeurd, dat is gebeurd, en daar valt niks meer aan te veranderen. Er komt weer een verhuizing aan, eind van de maand verhuizen de paarden naar Rockanje en volgend jaar gaat Dora dus zwemmen.
Ook heb ik voor mezelf een doel gesteld; ik wil gewoon graag met de paarden4daagse meedoen in Epe. En omdat ik niet op het wel of niet kunnen/gaan rijden wil gokken, ga ik hem gewoon lopen met Dora! Dus we hebben een schema om mij te trainen en Dora mag meedoen en mij steunen
Al met al dus een totaal ongeplanned jaar, maar ik heb de juiste keuzes gemaakt en een ongelukje zit in een klein hoekje zullen we maar zeggen
En ik heb aan dit alles een superlieve pony over gehouden
We beginnen maar in december 2010..
Ik had Ormie daar bijna 4 maanden en het ging eindelijk goed. Ik vond het altijd eng om in de winter te rijden maar ik heb mezelf een schop onder m'n reet gegeven, en op 2e kerstdag reden wij dus zo door de bak; ik was trots op mezelf! Ik had echt iets overwonnen voor mezelf. Ook hebben we die dag zelfs gesprongen! Het was 'maar' een stijltje van 50 centimeter maar ik vond het doodeng en tegelijkertijd superleuk.
Op oudjaarsdag kwam een vriendin foto's maken van ons. Hier zijn ontzettend mooie foto's uitgekomen, waar ik vaak nog met plezier naar terugkijk.
Januari 2011
Helaas begonnen wij het nieuwe jaar heel slecht... Toen ik in de 2e week van januari lekker wilde rijden, ging het mis. Ik stapte op, en ze draaide zich om, ging rennen en bokken en omdat ik nog geeneens zat, en ik er via haar kont (weet nog steeds niet exact hoe) vanaf gevallen. In het ziekenhuis bleek dat er 3 breuken in 2 ruggewervels zaten; uiteindelijk een gipscorset om en zitten, liggen en eh tja.. logisch.. vooral niet paardrijden! Alles stortte wel een beetje in.. Ik had me ingeschreven voor de paarden4daagse in Epe en ik wist niet eens of ik mocht rijden, kon rijden of uberhaupt nog wel wilde gaan rijden.. Na een weekje ziekenhuis mocht ik naar huis gelukkig. De dag daarna wilde ik persé naar stal. Ik had m'n paard alweer lang genoeg niet gezien en ik had uiteindelijk de keuze gemaakt om haar te verkopen, dus ik wilde heel graag nog even 1x aaien en 1x knuffelen (voor zover dat dan ging) voordat ze verkocht zou worden, 2 weken later werd ze verkocht. Het gaat nu gelukkig hartstikke goed met haar daar en daar ben ik heel blij mee!!
Februari 2011
In deze maand mocht eindelijk dat gipscorset af, en man dat was even wennen. Dan kom je erachter dat je, ondanks dat het ding af is, nog steeds niks kan.. En hoewel ik wel weer naar paarden aan het kijken was, werd ik er ook even opgedrukt met mijn neus; ik hoefde nog lang niet aan een paard te beginnen, ik moest eerst maar weer eens leren wat langer dan een uurtje op mijn benen te staan.
Maart 2011
Uiteraard ben ik zo eigenwijs als wat en doe ik alles wat verboden was.. Ik zou pas eind maart te horen krijgen of ik weer mocht rijden, maar begin maart zat ik er, heel stiekem al op. Dit is het paard van mijn moeder waar ik mijn kont weer op mocht parkeren
Ik vond het super eng! Maar ik wilde het zo graag en miste het achteraf toch echt heel erg.. Dus toen mocht ik onder streng toeziend oog van moeders en nadat paard helemaal moe was gemaakt, toch een rondje stappen..
http://94.100.120.36/1257950001-1258000 ... _klMn.jpeg
En ik kon zelfs weer als een ultieme penny over hem heen hangen! Dat deed wel een beetje pijn daarna
April / Mei 2011
Zo bleef ik iedere keer een klein beetje stappen. Wat meer stappen, wat verder stappen. Eind maart kreeg ik te horen dat ik rustig aan!! weer mocht beginnen met rijden.. Heb de arts maar niet verteld dat ik er allang weer op had gezeten.. Uiteindelijk werd het stappen uitgebreid naar wat stukjes draven... Nog enger! Maar het bleef maar kriebelen.
Juni 2011
Ik voelde me een lefgozer! Ik heb toen weer, voor het eerst, zonder zadel zonder hoofdstel op Vincent gezeten; iets wat ik het allerliefste doe. Gewoon op een blote rug, alleen maar zitten, heerlijk vond ik dat altijd en nu deed ik het gewoon weer! En ja het is wellicht niet zo heel verstandig maar het voelde goed, dus ik deed het gewoon!
En hoppa, daar zat ik dan weer. Op een grote zwarte reus, zoals het het leukste was!
Juli 2011
Dat was toch ook wel weer een hoogtepunt.. Want in deze maand heb ik voor het eerst weer gegaloppeerd! In het begin hield ik nog m'n zadel vast, maar daarna werd het eindelijk weer leuk dus durfde ik ook aan te galopperen zonder zadel.
Dat peerdje aangaloppeerde in een verkeerde galop, dat was even iets wat ik over het hoofd zag
Mij ging het erom dat ik zelfs weer in de galop durfde!En als ik even mezelf een schouderklopje mag geven, zo rot zag het er geeneens uit allemaal
Paardrijden verleer je dus inderdaad niet Augustus 2011
Maar het bleef kriebelen en jeuken. Eerst een paar keer op gelderse merries gereageerd, voornamelijk familie van Vincent ook, maar iedere keer ging dat niet door, was er wat mis of klopte er iets niet.. Toen ging ik voor de gein ook maar eens kijken bij ponies, en daar zag ik iets waar ik verliefd op werd.
Cora. Cora stond in Groningen en wij wonen in Schiedam, ZH, dus een behoorlijk pokke eind. Maar ik wilde naar die pony toe. Ze was zadelmak, er was 10x ofzo op gereden en dat was dus het enige wat me tegen stond, maar er werd me verzekerd dat ze braaf was.. Nouja als ze braaf was.. De auto in dan! En dus gingen wij in augustus kijken bij Cora. Ze stond in d'r stal en ik was al verliefd. En als dat eenmaal gebeurt, dan is nog maar 1 ding mogelijk... Die pony gaat mee naar huis!
Eerst losgegooid, daarna gelongeerd en toen moest ik erop..
Zo'n ander gezicht! Maar ik wilde haar heel graag, dus heb ik haar gekocht. Daarna dus nog in een turbo de stalling geregeld et cetera.
September 2011
Daar was ze dan! Eindelijk bij mij
Ze was wel wat hyper, maar ik dacht 'zal er wel bijhoren, nieuwe omgeving, nieuwe mensen.. Even wennen'. Ook werd er verteld dat ze niet verkeersmak was.. Maar binnen een week liepen we al buiten het erf, de polder te verkennen. Dora (want ik had haar omgedoopt, ik vond Cora 3x niks) was supebraaf en gaf nergens wat om; ideaal!Zo hebben wij een hoop afgewandeld. En langzaam maar zeker werden we vriendjes.
Oktober 2011
In oktober zijn we verhuisd naar een andere stal en dus begonnen we ook me rijden. Super eng, maar het ging best wel! Al werd ze wel heel fris zo af en toe. Ook zijn we maar begonnen met longeren en dat ging echt heel onwennig en stroef. Verder bleven we veel wandelen en hebben we aan de hand ook de gigantische buitenbak verkend. Dit zorgde nog wel voor grote ogen bij haar, er was zoveel te zien!
http://94.100.119.229/1424900001-142495 ... _8zR7.jpeg
November 2011
Ik ben inmiddels even gestopt met rijden. Zij werd een heel stuk frisser, en ik wil niet het risico lopen om er weer vanaf te donderen. Ja, natuurlijk is een paard rijden altijd een risico maar ik ga niet onnodig extra risico oplopen, laten we het daar maar op houden. Wel zijn we blijven longeren en wandelen buiten. Ik kan d'r ook los meenemen buiten, en los met haar draven en alles gaat prima!
Ook heeft ze een nieuw halster en dat moet uiteraard geshowt worden...
Ze bleef ook gewoon keurig staan met dat touwtje om haar hals, alsof het niks is. Zo blij daarmee!
Ook kwam een vriendin foto's maken van ons, en later voegde iemand van de manege zich er ook bij met camera. Daar zijn ook weer hele mooie plaatjes uit gekomen.
December 2011
Inmiddels zitten we weer in december. Niet de december die ik me had voorgesteld, en dus ook niet het overzicht dat ik me had voorgesteld. Maar wat is gebeurd, dat is gebeurd, en daar valt niks meer aan te veranderen. Er komt weer een verhuizing aan, eind van de maand verhuizen de paarden naar Rockanje en volgend jaar gaat Dora dus zwemmen.
Ook heb ik voor mezelf een doel gesteld; ik wil gewoon graag met de paarden4daagse meedoen in Epe. En omdat ik niet op het wel of niet kunnen/gaan rijden wil gokken, ga ik hem gewoon lopen met Dora! Dus we hebben een schema om mij te trainen en Dora mag meedoen en mij steunen
Al met al dus een totaal ongeplanned jaar, maar ik heb de juiste keuzes gemaakt en een ongelukje zit in een klein hoekje zullen we maar zeggen
En ik heb aan dit alles een superlieve pony over gehouden
