Geplaatst Ons 2012.
Op 1 nov 2011 maakte ik een heel moeilijke beslissing. Na een piepklein fotootje van Umoyax te hebben gezien op de site van Arabian Fantasie was ik verliefd. En niet zo'n klein beetje ook, zeker toen ik wat recente foto's ontving van Abigail.
Op 1 nov, de dag waarop ik in 2009 mijn pony Biscuit had opgehaald, hakte ik de knoop door om Biscuit te verkopen en de levenslange droom van een eigen Arabier te gaan verwezenlijken. Biscuit vond gelukkig heel snel een fantastisch huisje en loopt inmiddels in 2-span, heeft zijn eerste snertrit gemaakt en geniet met volle teugen! Ik had het werkelijk niet mooier voor hem kunnen bedenken.
En zo werd op 23 nov 2011 mijn Arabier gebracht. Zoals ik hem zo graag wilde; vos met een brede bles en lijkend op mijn favoriete hengst Aparan (die tevens Umoyax zijn opa is), die hengst hééft gewoon iets.
Tsja, daar stond ie dan... Ik nog denken; gelukkig zijn Arabieren ook niet zo groot. Koop ik er eentje die de 1,60 wel gaat halen. Qua karakter een beetje vreemd... Kennelijk was mama hem vergeten te vertellen dat ie paard is?
In december hadden we enorme pech.. Die lange benen uit de knoop halen, das niet makkelijk. En zo trof ik op een goeie dag Umoyax aan met een dikke kogel. Wat moet je dan? Een half jaar oud veulen boxrust geven? Alleen zetten? Op aanraden van mijn toenmalige pensionhoudster zette ik hem op een homeopathische kuur en vertrouwde ik verder op Umoyax zijn zelfkennis. Hij bleek een goede patiënt en nam de rust die hij nodig achtte tijdens het spelen.
Maar hij was zo gróót.... We hebben het in het begin heel moeilijk gehad. Ik kon mezelf maar niet openstellen voor Umoyax en met een Arabier is dat zo'n beetje het meest foute wat je kunt doen... Umoyax wilde zo graag...
In maart hadden we een fotoshoot van SNB Photography en daar zijn schitterende foto's uit gekomen van mijn kereltje
De foto die me het meest raakte is toch wel die van ons samen.. Ik zag opeens heel duidelijk waar het mis ging; Umoyax deed zijn best om bij me te komen en ik sloot me voor hem af.
Maar er zijn schitterende foto's uit gekomen waar ik nog steeds heel erg blij mee ben!
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NITECOOU.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-DWXHR4I3.jpg
Umoyax toonde zich een waar fotomodel, liet zich het make-uppen en sprayen braaf welgevallen en ontdekte een grote voorliefde voor de camera...
Ik besloot mijn leven te beteren en mijn hart open te stellen voor mijn knappe vos.. En niet zonder resultaat.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MRXHMT4O.jpg
In april brak een roerige periode aan met vééél verhuizen. Het is een raar jaar geweest wat dat betreft...
In mei togen we naar de amateurkeuring. Ervaring opdoen, voor zowel Umoyax als voor mij. Nauwelijks geoefend en in de voorring stond ik me af te vragen hoe ik in 's hemelsnaam levend de ring uit moest komen.... Maar Umoyax toonde zich mijn once-in-a-lifetime-paard en deed alles alsof hij in zijn leven niet anders gedaan had.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GLNVXSGE.jpg
In juni was het dan tijd voor het ''echte werk''. De regionale show. Achteraf had ik hem nooit mee moeten nemen....maar ik wilde zo graag. Wederom was Umoyax een kanjer. Scheren knippen wassen...het kon niet gek genoeg. En onze band werd sterker.
De show was niet wat we ervan hadden gehoopt.. Maar Umoyax gedroeg zich als een kampioen en deed temidden van alle tumult gewoon zijn schoonheidsslaapje
Bij het binnenkomen in de ring was hij nog vol power!!
En vlak daarna gleed hij onderuit op het natte gras... Hij liep wat voorzichtiger, liet zich niet zo lekker zien, maar deed toch zijn best. Ik dacht dat het kwam doordat de bodem zo glad was, dat hij gewoon uitkeek dat ie niet nog een keer onderuit zouden gaan. En terwijl we de zeer teleurstellende punten hoorden wees de vrouw van mijn voorbrenger ons ineens op Umoyax' dikker wordende kogel. Ja hoor.... Met die glijpartij had hij díe kogel geblesseerd die hij in dec ook al had geblesseerd. De rest van het weekend zijn we aan het stappen en afspuiten geweest, wat een pech en wat had Umoyax alsnog enorm zijn best gedaan in de ring! Hij liep als een trein terwijl hij enorme pijn moet hebben gehad
Ook het afspuiten, dat we niet eerder hadden gedaan (wassen met emmertjes) verdroeg hij heel braaf en op de weg naar de spuitplaats liepen we steeds onder wat partytenten door, hij keek niet eens
Na thuiskomst direct contact gehad met de da en Umoyax heeft uiteindelijk 2 weken op de metacam gestaan, ook moest hij dit keer toch écht apart staan. Deed ie ook allemaal effe, de kanjer.
In juli ging hij alweer lekker lopen:
En in augustus verhuisden we eindelijk naar een wat definitievere plek, na een heleboel narigheid. Plots knapte Umoyax enorm op, hij kwam aan, werd blijer en algeheel gelukkiger.
In september kreeg ik de fantastische kans om een droom waar te maken; mijn eigen bedrijfje in showartikelen voor Arabieren! Natuurlijk kon een showhalster voor Umoyax uitzoeken niet uitblijven...
Umoyax vond het allemaal maar vermoeiend
Een ware diva 
http://www.mijnalbum.nl/Foto-QDYQY73J.jpg
Maar poseren deed ie braaf verder
Kleine miscommunicatie bij het trekken van een sprintje
http://www.mijnalbum.nl/Foto-NQIXUPKO.jpg
En natuurlijk ook spelen!
http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 4199_n.jpg
Sindsdien is Umoyax tevens fotomodel voor mijn producten, een carrière die hij volgens mij wel geslaagd vindt
In oktober ging ik met Umoyax naar een voorbrengtraining van Luc Hendrix bij Forelocks Arabians! Enorm leuk en Umoyax liep er in de rondte alsof hij in zijn leven niet anders deed. Heel grappig was wel... Luc pikte steeds een paard eruit om iets te demonstreren.. Stuk voor stuk waren ze behoorlijk onder de indruk van Luc. Binnen no time deden ze alles wat hij van ze wilde, heel gaaf om te zien! Tot ie Umoyax eruit pikte...
Umoyax luisterde niet en Luc deed sprintje trekken naar hem toe, zoals hij al bij zo veel paarden had gedaan die onmiddellijk achteruit stoven. Umoyax niet. Die bleef staan en keek naar Luc alsof ie water zag branden. Doe jij nou malle mens???? 
Mij kon je wegdragen. Uiteindelijk kreeg ie Umoyax wel onder appel, maar het kostte wel wat meer moeite dan met de andere paarden. Ik meen me te herinneren dat de term ''koppig'' voorbij kwam Al met al een zeer geslaagde en leerzame dag woeste hengst
http://sphotos-d.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 4946_n.jpg
http://sphotos-g.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 4876_n.jpg
http://sphotos-h.ak.fbcdn.net/hphotos-a ... 9019_n.jpg
In oktober hebben we ook wat foto's gemaakt van Umoyax met zijn beste vriend Padri
http://www.mijnalbum.nl/Foto-WFLZ74HN.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-CLESF4VP.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-A7CZQ46L.jpg
En in oktober ontdekte ik dat je een once-in-a-lifetime-paard meer dan eens kunt vinden in je leven... Ik houd uit nieuwsgierigheid altijd een beetje in de gaten welke Arabieren er te koop staan. En zo trof ik plots de advertentie van een merrie...... Stiekem droomde ik alweer even van een witte Egyptenaar, die hebben gewoon een sprookjesgehalte dat een Russische vos niet zo gauw zal halen.... Maar och, ooit. Tot die ene advertentie... Bibberend zat ik achter mn laptop... Wat was ze moooooooiiii!! Maar nee, ik was niet op zoek naar een tweede paard. Echt niet. Maar toch.... Zoooo mooi.... En op een dag realiseerde ik me dat ik het mezelf nooit zou vergeven als ik niet op zijn minst zou informeren naar haar. Dus mailen maar.
De volgende dag zat ik met mn beste vriendin in de auto op naar België! En ja hoor.... Ze was net zo mooi als lief... En over 3 nachtjes slapen haal ik haar op!!!
Mijn mooie Promise's Nashwa... Mijn droommerrie... Mijn sprookje... Once in a lifetime, for the second time.
Dolgelukkig ben ik met mijn twee prachtige paarden. Mijn droompaarden. Mijn heerlijke grote vriend Umoyax, die inmiddels op 1,5-jarige leeftijd de 1,51m al gepasseerd is en die zich niet zo gauw gek laat maken, die het altijd allemaal wel effe doet. En mijn prachtige Nashwa, mijn schitterende schimmelmerrie...mijn prinsesje
Nu ga ik aftellen tot zondag
Bedankt voor het lezen van dit laaaaaange verhaal.... Een reactie zou leuk zijn!
En komt helemaal goed, ik heb een heel goed antenne-paard 
