Geplaatst Mijn opa en oma zijn eergister ochtend met Quincy naar Dwingeloo vertrokken, aangemeld, ingespannen en gaan rijden. Tot dan toe nog steeds veel plezier.
Op de pauze plaats aangekomen halster over het hoofdstel, touw er aan en oma vast wat te eten halen. Even later komt er een aangespannen tinker de pauzeplaats oprijden. Stoppen 20 meter verderop en nemen het paard zijn hoofdstel af!!!!
Dat was vragen om moeilijkheden, geen halster of wat dan ook omgedaan schrikt de Tinker, kwam met een rot vaart op mijn opa en oma afrijden, deze zaten op 2 klapstoeltjes.
De tinker heeft in de vaart mijn oma met stoel en al omgegooid en is er met wagen en al overheen gereden!!! Quincy schrok zich ook dood en wilde op de loop gaan, dat ging ze dus ook. Mijn opa eerst aan halstertouw er achteraan slepend. Hij kon haar echt niet meer houden en kon niets anders als loslaten, dus Quincy in behoorlijke galop er achteraan.
Door de vaart is de kar eerst met Quincy op de ene kant gevallen en vervolgens ook nog op de andere kant. Gelukkig konden vangen voor er ernstigere dingen gebeuren met paard en kar.
Oma is met de ambulance afgevoerd, de organisatie heeft Quincy, de kar en de rest van hun spullen naar de manege waar er gestart werd gebracht.
’s Middags zat ik achter de kassa, half 6 pauze, komt johan naar mij toe, er is telefoon voor je. Dus alle spookbeelden schoten door mijn hoofd, waarom wordt de C1000 voor mij gebeld? Al snel was het duidelijk, het was mijn zusje, helemaal in paniek, oma was in het ziekenhuis, ze hadden een ongeluk gehad, maar het was niet Quincy’s schuld, kleine opluchting, maar oma had wel een gebroken rib…
Daarna weer verder aan het werk, ik moest nog vullen en toen ik half 10 thuis kwam was er nog niemand. Ze waren Quincy en de spullen aan het ophalen, of ik de hond wel even wilde uitlaten.
’s Avonds zijn we er nog geweest, om 10 over 12 weer thuis, het ging redelijk ze had wel veel pijn en haar hele armen en hoofd opgezet, ze zouden volgende dag nog MRI scan doen.
*Volgende dag, gister dus*
Eerst zou ze misschien al naar huis mogen, maar al gauw werd duidelijk dat dat niet kon, ze had de hele nacht niet geslapen, veel pijn gehad.
Ze moet zeker nog een week blijven, ze ligt in Meppel, gelukkig dicht bij en is van het observatorium naar B1 gegaan, gelukkig maar, want die vorige kamer was ook niets, 1 van de 2 anderen lag plat van de morfine hij was van 3 meter hoogte naar beneden gevallen.
Ik heb eigenlijk nog geen idee wat er uit de MRI van hoofd is gekomen. Zekerheid over de ribben is er wel, 1 rib is gebroken, 8 gekneusd waaronder een aantal zwaar gekneusde. Ze heeft enorm veel pijn, dus kreeg gister een ruggenprik waarna er een slangetje werd in gebracht, die helpt tegen het vastzitten in de longen (ivm bronchitus) en zorgt dat het deel van haar buik verdoofd blijft. Quincy was nog steeds niet helemaal zichzelf toen ik gister ochtend bij haar kwam, wel was ze blij me te zien, bij een keer haar naam een behoorlijk harde hinnik terug. (wist ik meteen waar ze haar verstopt hadden
)Ze kreupelt niet, hadden we meteen gekeken. Even gepoetst, wonden uitgespoeld en even gekoeld, acederm er op, deed behoorlijk pijn en prikte. Daarna even naar de bak, even wat laten lopen, vooral even draven, kleine stukjes galop. Dit tegen de spierpijn, want dat 2 keer omvallen en opstaan, daar gebruik je vast spieren voor die anders niet gebruikt worden.
Daarna half uurtje in bos gewandeld en toen zag je haar opknappen, ze werd wat oplettender, begon weer echt vrolijk te kijken enz.
Meteen naar het land gebracht, hier was ze nog blijer
eerst staan drammen voor het draadje. Halster maar vast afgedaan, ook al moesten we nog een stukje. Dat stukje liep ze vervolgens zelf, in galop, met scheten, bokken en bokkensprongen Eerst hele tijd bij de waterbak staan drinken en vervolgens het land in, hier even Vera groeten (die ander van ons, ze zijn ondertussen dikke maatjes) en even aan aantal andere laten weten dat ze er niet van gediend is achterna gezeten te worden (door wat gegil en gedraai met kontje )Met opa gaat het redelijk, gisterochtend is alles al geregeld, eerdaags de kar naar de verkoper brengen die gaat hem taxeren, samen met de rest van de spullen die kapot zijn (waaronder dat super kwaliteit tuig wat we hadden ) Wel enorm geschrokken natuurlijk en was wat in de war, mijn zusje slaapt bij hem tot mijn oma terug komt.
We zullen zien hoe het vandaag is, Quincy staat dagje op rust, ik ben zelf enorm moe en misselijk. Vraag mijn zusje even voor het verzorgen van de wonden en dan kunnen we morgen avond zelf even kijken hoe het met haar is.
Paard ging rennen... rakelings langs andere aanspanningen. Wonder boven wonder kon die man aan het hoofd blijven hangen en stopte het paard uiteindelijk. 
