Maar wat doet dat paard nou, hij ziet mij nu wel als een vriendje (hiephoi,
), maar niet als leider (of als leidend partner, zoals Monty zegt). Hij loopt achter mij aan (niet voor 100%, maar bijna overal), maar als ik hem ga aaien, dan gaat hij mij aaien (nou ja, beknabbelen, om zo maar te zeggen). Daarnaast gaat ie met z'n been staan schrapen (wat dat nu betekent???) en als ik ga rennen, rent ie met zijn hoofd in de lucht, staart omhoog, met me mee, alsof we gaan spelen. Hij ziet me dus meer als makker, dan als "leidend partner". Hoe moet ik dat aanpakken??? (volgens de monty-methode dan).
PS. Met opjagen, ging ie in t begin wel vooruit, later zag ie in dat ik hem toch geen kwaad ging doen, dus ging ie maar stappen. Het paard kent me al twee jaar en is al wat ouder (=11 jaar), dus aan mensen gewend.
)
) leider, dan heb je er toch geen bal over te vertellen.... Als jouw vriendje dan een dag geen zin heeft, dan zegt 'ie tegen jou "vriendje, we doen vandaag lekker niks" en heb jij het nakijken. Ga je dan zelf rondjes door de bak hollen? (ja, ik weet dat je dat regelmatig doet om een andere reden...)
! Zij gaan er van uit dat het paard zo-en-zo reageerd omdat ´ie dat-en-dat denkt
.
- gedrag van het paard moet aansluiten, dat er ahw een "natuurlijk leiderschap" door jouw tegenover het paard plaatsvind.