Geplaatst Onder het zadel is hij al een paar jaar.
Ohz rijd ik hem met een dubbel gebroken bit van 16 mm en daar loopt hij fijn nageeflijk op. Mond mooi dicht.
Maar voor de wagen (of lange lijnen om te oefenen)
Heeft hij een Liverpool stang in.
Daarmee is hij steeds aan het klooien.
Mond Open. Tong naar achter trekken. Naar beneden pullen. Kortom niet zijn bit. Zeemleer erom zodat hij zeker de ribbels niet voelt. Geen verschil.
Nu had ik nog een pompbit met tongboog.
Ook bovenstaande geklooi.
Neem ik hem aan de dubbele lijnen met zijn gewone trens is zijn mond weer stil.
Leidsels heb ik aan de bril en eerste gat gehad.
Nu weet ik dat er ook dubbel gebroken menbitten zijn. Maar mij is vroeger geleerd bij een stang nooit een gebroken mondstuk nemen.
Maar is dat ook zo? Is dat juist strenger?
Onder het zadel vind hij overigens een myler te dun en een ongebroken trens ook niet fijn.
Dus welke tip hebben jullie voor mij.
Zonder dat ik dadelijk een winkel aan bitten overhoud
