Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-14 18:41

Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-14 18:41

Waarschuwing, dit is een heel verhaal

Ik heb mijn shetlander 8 jaar in mijn bezit, sinds veulen, en toen hij 3 ½ was ben ik samen met een stalgenoot begonnen met beleren.
Najaar 2009:
In eerste instantie ging alles goed, sturen aanleren en slepen in de bak snapte hij niet zo goed, maar in het bos wel. Dus steeds geoefend in het bos en af en toe in de bak.
Mijn stalgenoot had veel ervaring met beleren, deed ook paarden voor een stoeterij en ik was leek.
Ik had nog geen kar dus we leenden de kar, hout met zware wielen, van een stalgenoot. Bambam ervoor gezet en hij zakte door zn benen. Dus rust genomen en weer opnieuw ervoor gezet. We hebben ongeveer een rondje gelopen en toen bij de laatste bocht ging het mis. Bambam raakte in paniek (stalgenoot had de leidsels vast en ik liep naast Bam zijn hoofd) Lamoen tussen zijn benen en pony helemaal overstuur.
Stalgenoot liet mij daar staan en we hebben het niet meer opgepakt.

2010:
In het nieuwe jaar heb ik mijn koetsiersbewijs gehaald en ik heb aan mijn instructeur gevraagd of hij mij verder wilde helpen. Dat wilde hij.

Inmiddels 3 jaar verder zijn we geen stap verder gekomen dan sturen en slepen.

In de zomer van 2012:
Kon hij inmiddels tussen het lamoen (mijn eigen cavalettie sport) en hielp een stalgenoot (verhuisd naar andere stal) mij tussen de lessen door met oefenen. Helaas ben ik zo dom geweest om me mee te laten slepen in zijn enthousiasme met gevolg dat Bam met sulky door de bak heen racete en niemand die hem vast had.
Ik kon hem kalmeren en tot mijn schrik had hij wondjes op zijn achterbenen van het slaan naar de sulky.
Weer terug bij af met de lessen.

2013:
Begin het jaar veel kunnen lessen, maar mijn fjord werd ziek en het lessen kwam op een zeer laag pitje te staan.

2014:
In overleg met stalgenoot overgegaan op een andere instructeur. Hij is 1 keer geweest, zei dat ik een hoofdstel met oogkleppen moest kopen en meer moest oefenen.

Inmiddels een hoofdstel met marathonoogkleppen gekocht en compleet gestopt met oefenen en lessen.
Ik heb er geen zin meer in. Tijdens het oefenen doet hij alles braaf, sturen gaat goed, slepen gaat goed. Ben in mei voor het eerst naar het strand gegaan en daar gesleept en geen been verkeerd gezet. Ik ben met hem mee geweest met een shetlandermenrit Bam naast de fiets en hij keek niet eens naar de sulky’s en andere pony’s. Terwijl hij zo panisch is voor zijn eigen sulky vanaf dag 1.

Ik kom zelf gewoon niet verder, ik heb dit weekend de sulky ontmanteld en het lamoen vastgemaakt en hij gaf hij geen krimp en een vriend van mij passeert met de sulky en hij wilt weg.

Met oefenen/ lessen staat de sulky centraal en probeer ik erop af te lopen, maar hij probeert onder de druk weg te komen. Soms lukt het heel goed, maar hij blijft een opgewonden veer naast of voor de sulky. Achter de sulky is geen probleem, ook als de sulky opgeborgen staat onder het zeil dan kijkt hij er niet naar.
Belonen met voer of voeren vanaf de sulky werkt niet echt omdat hij geen interesse heeft in het eten wat je aanbiedt.

Met dit hele verhaal heb ik een beleerstal benadert. Zij wilden eerst aan zijn angst werken (wat ik heel begrijpelijk vind) alleen alles bij elkaar kost het een godsvermogen.
Ik werk hard voor mn centen en ja ik wil dat het veilig gebeurd, maar ik kan het me simpelweg niet veroorloven.

Ik ben inmiddels weer van stal verhuisd en hele lieve stalgenoten die me willen helpen, alleen nu begreep ik dat deze stalgenoten ook alles hebben laten bezinken en langzaamaan tot de conclusie komen dat ze het eigenlijk niet aandurven.

Instructeur nummer 1 heb ik aardig wat jaartjes gehad, vaak 1 keer per maand les en het laatste jaar 2 keer per maand, totdat mijn fjord ziek werd. Instructeur nummer 2 is slechts 1 keer geweest.

Opties:
Pony verkopen -> doe ik niet
Beleerstal -> zou kunnen maar ligt aan de locatie en kosten
Instructeurs -> .... ik weet niet meer waar ik goed aan doe
Opgeven -> Kan altijd nog, maar langzamerhand neig ik steeds verder hiernaartoe. Ik vind het ontzettend leuk en Bam geniet ook echt van de ritten en wilt graag voor me werken. Maar andere dingen zoals wandelen en fietsen doe ik al bijna 8 jaar met hem, rijden kan uiteraard niet en lange teugelen of wat dan ook interesseert me niet.

Lijkt net alsof ik hem aan het opgeven ben, dat is niet zo maar ik ben het gewoon zat. Ik weet dat hij het leuk gaat vinden, maar die knop moet bij hem om.

Heb er ook wel eens over nagedacht om hem eerst in tweespan te (laten) zetten, maar vind maar eens iemand die ook grote shets heeft en het aandurft enz enz.

Heeft iemand anders nog tips of zie ik iets over het hoofd. Ik ben al 5 jaar bezig en het grootste probleem is altijd een groom geweest. Je kan van niemand verwachten dat zij gratis hun tijd spenderen meerdere keren per week voor andermans pony. Ik heb altijd alles alleen gedaan/ moeten doen en dat gaat niet langer meer.

Het kan allemaal een beetje verwarrend overkomen, maar dit is het in een notendop

**Geplaatst**: 26-10-14 18:58

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst: 26-10-14 18:58

Qua wennen aan de sulky zou ik sulky zo neer zetten dat hij alleen van voor kan benaderen, emmer voer (die hij al kent als een waar lekkers uit komt) daar en geef hem maar de tijd om het zelf te gaan halen.

In 2 span kan een heel goede optie zijn, maar dan minimaal naast een B/C maat pony ivm geen gewicht/kracht in kunnen zetten. Andere pony moet heel braaf zijn en hem gewoon mee kunnen nemen of tegen kunnen houden. Bij 2 pony's met vrijwel gelijk gewicht kan dat niet.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-10-14 19:02

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst door de TopicStarter : 26-10-14 19:02

Voeren heeft geen zin bij de sulky. Hij is al geen grote eter en als het bij de sulky staat dan haalt hij echt zn neus er voor op.
:')

Bedankt voor je tip over het tweespan

**Geplaatst**: 26-10-14 19:06

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst: 26-10-14 19:06

Je kan beter iemand vragen die in de mensport zit, je te helpen en ja dat kost geld.
(iemand met veel ervaring en training)

**Geplaatst**: 26-10-14 19:35

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst: 26-10-14 19:35

Ik zet hier alles wat beleerd moet worden eerst eens naast de sulky als ik op stap ga. Dus een goed beleerde pony voor de kar, jij erbij en pony in jouw hand. Dan kan jij er altijd af als het moet, maar kan pony wennen aan het geluid en het gewiebel. Dat dan verder uitbouwen. Jammer dat je niet in de buurt woont, anders kon je wel eens mee met die van mij. Die is bomproof.. Ook een kleintje overigens.

**Geplaatst**: 26-10-14 19:36

Geplaatst: 26-10-14 19:36

Is er een mogelijkheid om een 4-wieler te proberen ipv een sulky? Kan het zijn dat hij combinatie legt van druk op zijn schoft en zijn ervaring aan de foutieve rit? Wat als je hem naast een andere aangespannen pony laat lopen, dus niet laten trekken maar dicht naast het lamoen, alsof....
Woon in het noorden van het land, zou wel willen helpen, alleen de afstand..

**Geplaatst**: 26-10-14 22:16

Geplaatst: 26-10-14 22:16

Heb je het al eens met een andere sulky geprobeerd?

er is een hoop gebeurd natuurlijk, maar misschien heeft Bam vooral angst voor jou sulky. Klinkt vreemd, maar wie weet. Je mag mijn sulky best een keer gebruiken, ik woon niet verschrikkelijk ver van waar je staat af. Heb het tijdens de rit in Leersum al aangeboden, wellicht wil je het eens proberen.

**Geplaatst**: 27-10-14 00:42

Geplaatst: 27-10-14 00:42

Even een hele simpele vraag.......

Denk je dat je hem er een plezier mee doet?
Denk je dat je jezelf hier een plezier mee doet?

Deze pony heeft zo te lezen echt behoorlijk wat meegemaakt. Veel beleerders willen daar hun handen ook niet aan branden; er is veel te veel 'aangerommeld' in het verleden. Je zal dan echt bij een specialist uit komen, en ja, dat kost geld.

Ik zou het je absoluut niet aanraden om nog eens met 'een instructeur' of 'een paar stalgenootjes' het 'even' weer te gaan proberen. Het kan ook eens echt flink mis gaan, met flinke gevolgen.
Daarbij kun je er donder op zeggen dat als het nu nog eens mis gaat, dat je deze pony nooit meer voor de wagen kan zetten.

Verder...... bedenk je ook, dat stél dat je hem met bloed, zweet en tranen straks misschien wel voor de wagen hebt beleerd. Dan moet je er ook min of meer van op aan kunnen dat hij niet ineens snel vervalt in zijn oude, panische gedrag. En helaas zie je dat best wel veel bij paarden met 'trauma's'. Ik vraag me af of deze pony ooit echt te vertrouwen is voor de wagen.....

**Geplaatst**: 27-10-14 05:14

Geplaatst: 27-10-14 05:14

Ik ben het wel eens met Joycie dat je niet verder moet 'aanrommelen".
Het mooiste zou zijn als hij een maandje in een ervaren vierspan kan mee kan trainen door te leren van ervaren shetlanders om hem heen, die hem vertrouwen kunnen geven met een ervaren rustige koetsier. Dan zou je naar een ervaren koetsier met een vierspan shetlanders moeten zoeken, maar dat kost wel geld natuurlijk.
En dan blijft het een gok of hij later in het enkelspan ook betrouwbaar zal worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-14 06:29

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-14 06:29

Mag ik vragen Joyce waarom je instructeurs en stalgenoten tussen aanhalingstekens heb gezet? Twijfel je aan hun expertise en ervaring? Beide instructeurs hebben diploma's en hebben jarenlange ervaringen in het beleren en trainen van. Beide zagen het zitten. Ook mijn stalgenoten hebben allen menervaring, de eerste de me hielp beleerde andermans paarden van een stoeterij, reed zelf marathonwedstrijden.

Ja ik weet zeker dat als Bam over zn angst heen komt dat hij het leuk gaat vinden. Hij vindt het geweldig om een band of boomstam te slepen. Hij vindt de menritten ook erg leuk.

De spanning zakt na 5 a 10 minuten.
Op mn huidige stal hebben we hem naast de sulky laten lopen toen de andere shet de sulky trok. Niks aan de hand. We hebben hem ook naast de sulky laten lopen met iemand die stuurde vanaf de bok, ik liep naast hem en een mens als trekdier voor de sulky :')

Hij sprong niet weg en leek het zelfs niet eens in de gaten te hebben.

Ook tijdens de menritten loopt hij tussen de sulky's in, ernaast, ervoor en erachter.
Heb al een paar keer meegemaakt dat hij bijna bij de menners op schoot zat omdat hij in de sulky kroop.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-14 06:37

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-14 06:37

Hij heeft dus angst maar als hij omringd is door sulky's is die angst spontaan verdwenen.
In deze situaties sluit hij zichzelf niet af en is gewoon zichzelf.
Zelfs in noodsituaties reageerde hij normaal (2 keer een aanspanning wat verkeerd ging) De eerste gebeurde recht voor zn neus de 2de achter hem.
Geen rare fratsen gewoon de Bam die ik ken. Als hij zo'n angst heeft op de sulky dan zou hij daar dan toch ook op moeten reageren als er tot 2 keer toe een aanspanning aan de kletter gaat?

**Geplaatst**: 27-10-14 10:24

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst: 27-10-14 10:24

Ik heb er ook een die heel fijn voor de wagen heeft gelopen, dat leuker vond dan onder het zadel, loopt nu vrolijk tussen andere aanspanningen (of dat nu enkelspannen, 2spannen of 4spannen zijn die langs hem rijden). Maar er is geen haar op mijn hoofd die er aan denkt hem weer in te spannen. Het is te vaak fout gegaan.
Ik weet zeker dat ik hem met training er weer voor zou kunnen krijgen. Maar ik weet ook zeker dat ik nooit echt fijn en vertrouwd op de bok kan zitten. Dus waarom zou ik het dan ook doen?

Hem in een 2 of 4span mee laten draaien is een goede tip. Een van m'n andere pony's die door een oude blessure veel spanning op bouwde en daardoor ook heel apart kon reageren heb ik een hele tijd alleen in het 2 en 4span gereden. Ik reed er vrolijk minimarathons mee in het span, maar kon hem toen thuis nog niet eens redelijk enkelspan rijden. We zijn nu een jaar verder en nu is hij wel braaf in het enkelspan, alleen met inspannen kan hij nog wel eens spanning opbouwen maar zodra hij even gelopen heeft is dat goed.

Als je er verder mee wil zou ik hem naar een prof brengen die ook een braaf span heeft waar hij in mee kan.
Misschien kan je Marijke Hammink benaderen, die doet veel met kleintjes (shetten en nu ook welshjes).

**Geplaatst**: 27-10-14 13:27

Geplaatst: 27-10-14 13:27

Edit: dubbelpost...... mijn muis is de laatste tijd iets overijverig

Laatst bijgewerkt door JoyCiej007 op 27-10-14 13:47, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-10-14 13:27

Geplaatst: 27-10-14 13:27

Onali schreef:
Mag ik vragen Joyce waarom je instructeurs en stalgenoten tussen aanhalingstekens heb gezet? Twijfel je aan hun expertise en ervaring? Beide instructeurs hebben diploma's en hebben jarenlange ervaringen in het beleren en trainen van. Beide zagen het zitten. Ook mijn stalgenoten hebben allen menervaring, de eerste de me hielp beleerde andermans paarden van een stoeterij, reed zelf marathonwedstrijden.

Twijfelen over expertise en ervaring... mwah, meer hoe jij zelf in je openingspost aangeeft hoe e.a. is aangepakt door de diverse instructeurs en stalgenoten door de jaren heen:
- Stalgenoot 1 die ook voor stoeterij beleerd zet pony voor een te zware wagen en pony zakt door z'n pootjes. Keer daarna raakt hij in paniek, been over lamoen en volgens jou woorden 'liet de stalgenoot je daar gewoon staan'.
- Instructeur zou je verder helpen, maar je zegt na 3 jaar zijn we nog geen stap verder gekomen
- Stalgenoot 2 liet jij je meeslepen in zijn enthousiasme wat resulteerde in een pony aan de kletter met wagen er achter zonder iemand die hem vast had
- Andere instructeur, 1x geweest, zei dat je met kleppen moest.

Dus eigenlijk is er nooit echt doorgezet, en op de momenten dat er wel werd doorgezet eindigde dit 2x over in pony over de zeik en 'ongelukken'. Deze mensen zullen het ongetwijfeld goed bedoeld hebben, maar hebben zich misschien wel verkeken op het beleren van jou pony. Pony voor een te zware wagen zetten zodat hij door z'n pootjes zakt kan ik nou niet echt handig noemen. Merendeel v/d paarden die beleerd worden voor de wagen hebben in het begin moeite met het uit stilstand wegtrekken van een wagen, dus moeten daaraan wennen. Ook het maken van bochten in het lamoen is iets dat in het begin vaak lastig en vreemd is voor groene paarden.

Dat je hem meeneemt aan de hand aan de sulky of aan de fiets en dat hij niet op andere pony's voor de wagen reageert is goed, maar imo niet heel veelzeggend. Het zien van andere pony's voor de wagen is iets heel anders voor zo'n dier dan dat hij er zelf voor gaat, of als je hem met tuig op laat staan en dan hem de sulky toont. Hij weet en voelt dan dat'ie er weer voor moet, en dat is waar zijn angst ligt. Zijn angst zal niet specifiek aan het object 'sulky' gekoppeld zijn wellicht, maar meer aan het zelf voor de wagen lopen.

Wil je het nog 1x proberen met deze pony dan zul je het goed en veilig moeten aanpakken, en iemand in de arm nemen die hier écht ervaring mee heeft. Ik vrees dat je anders alleen nog maar meer ongelukken gaat krijgen. En dan nog is het de vraag of hij echt betrouwbaar voor de wagen gaat worden.

De tips van janouk en Dennis zijn zeker het overwegen waard; in meerspan zal hij steun hebben aan ervaren menpony's. Dat in combinatie met een menner/beleerder die weet waar hij/zij mee bezig is en daar ook de tijd en de middelen voor heeft.
Dat kost echter geld.

Je kan er nog wel 10 stalgenoten bij halen en telkens proberen, maar juist dat 'proberen' en 'aanrommelen' geeft je alleen maar nog meer kans op ongelukken. Hij heeft 2x in het beleerproces paniek meegemaakt en is aan de kletter gegaan met de wagen erachter. Het is ook niet zo dat hij al jaren voor de wagen liep en toen iets heeft meegemaakt. Want zelfs dat laatste kan er soms voor zorgen dat zelfs het meest betrouwbare menpaard ineens niet meer te vertrouwen valt voor de wagen, en je nog maar moet zien of je dat goed kan krijgen met behulp van een professional.

Deze pony heeft, l*llig gezegd, alleen maar negatieve en angstige ervaringen in het tuig meegemaakt. Dat is echt een hele kluif om dat weer goed te kunnen krijgen.

**Geplaatst**: 27-10-14 13:38

Geplaatst: 27-10-14 13:38

JoyCiej007 schreef:
Even een hele simpele vraag.......

Denk je dat je hem er een plezier mee doet?
Denk je dat je jezelf hier een plezier mee doet?

Deze pony heeft zo te lezen echt behoorlijk wat meegemaakt. Veel beleerders willen daar hun handen ook niet aan branden; er is veel te veel 'aangerommeld' in het verleden. Je zal dan echt bij een specialist uit komen, en ja, dat kost geld.

Ik zou het je absoluut niet aanraden om nog eens met 'een instructeur' of 'een paar stalgenootjes' het 'even' weer te gaan proberen. Het kan ook eens echt flink mis gaan, met flinke gevolgen.
Daarbij kun je er donder op zeggen dat als het nu nog eens mis gaat, dat je deze pony nooit meer voor de wagen kan zetten.

Verder...... bedenk je ook, dat stél dat je hem met bloed, zweet en tranen straks misschien wel voor de wagen hebt beleerd. Dan moet je er ook min of meer van op aan kunnen dat hij niet ineens snel vervalt in zijn oude, panische gedrag. En helaas zie je dat best wel veel bij paarden met 'trauma's'. Ik vraag me af of deze pony ooit echt te vertrouwen is voor de wagen.....

Heel mooi gezegd en helemaal mee eens! maar had geen zin om een heel verhaal te tikken....

Ik persoonlijk zou ervoor kiezen om de pony een plezier te doen en andere dingen ermee te gaan doen, ze is er al 5 jaar mee aan het klooien dan is het toch genoeg geweest en eerlijk naar het dier toe.

Het heeft geen plezier van en heeft er een trauma aan overgehouden door het doe het zelven en niet weten waar men mee bezig zijn.

**Geplaatst**: 27-10-14 13:46

Geplaatst: 27-10-14 13:46

Deels mee eens, Ragdollcat, aan de andere kant kan ik het me van TS ook wel voorstellen dat ze het 1x echt goed zou willen doorzetten.

Alleen, dat zou ik dus echt alleen doen op 'professionele en specialistische wijze', de juiste mensen met genoeg ervaring (niet alleen 'standaard beleren') het en juiste materiaal, en idd beginnen in meerspan.
Met in het achterhoofd dat het nog maar te bezien valt of deze pony in enkelspan ooit wel te vertrouwen is.
Daarnaast is het TS die straks met de pony zal moeten gaan rijden. Ik weet niet, ik zou het knap vinden als je zelf er dan ook na een tijd gerust mee zou kunnen en willen rijden. Bij mij zou het vertrouwen in de pony denk ik weg zijn en dan zou ik het zelf niet meer aandurven.

**Geplaatst**: 27-10-14 13:51

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst: 27-10-14 13:51

Ook volledig mee eens met JoyCiej007.

Maar ze vind het te duur om een echte prof bij te gaan halen.

Dus dan blijft dit over.

Heel veel gezien bij andere paarden: eens getraumatiseerd blijft altijd zo nu en dan de kop opsteken als iets getriggeerd wordt waardoor ie weer zo gaat doen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-14 14:59

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-14 14:59

Ik begin langzaam wakker te worden (heb nachtdienst gehad)
Ik reageer vanavond weer.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-10-14 17:04

Re: Vastzitten met beleren, angst pony. Ik weet het niet meer

Geplaatst door de TopicStarter : 29-10-14 17:04

Inmiddels later dan ik gedacht had.

Ik heb via pb ook veel tips binnengekregen en ik ga daarmee zeker aan de slag. Ook op stal wordt er mee gedacht.

Onder professional versta ik ook een beleerstal en ik had al contact met een stal, maar die vond ik erg duur.
Ik sluit dus een prof niet uit mits het betaalbaar voor me blijft.

Ik wandel en fiets al 7 jaar met hem, maar altijd met de onderliggende gedachte, straks gaat hij voor de kar.
Als die optie dus wegvalt weet ik niet wat ik verder kan doen (ook omdat ik er op dit moment niet voor open sta) Een aantal dingen vind ik niet leuk en bijv laten inrijden heeft voor mij geen meerwaarde.

**Geplaatst**: 29-10-14 19:59

Geplaatst: 29-10-14 19:59

Mijn haflinger is ook zo'n geval. 2x paniek geweest en bijna verongelukt.
Ik heb destijds ook aanbiedingen gehad om het weer te proberen maar ik durfde niet. Ik kon er onder het zadel dwars mee door amsterdam bij wijze van spreken maar ik zou voor de wagen nooit meer 100% vertrouwen erin te krijgen.

Ik vind het nog steed ontzettend jammer omdat ik het rijden onder het zadel ook heb moeten opgeven vanwege rugklachten. Het was leuk geweest als hij nog een paar jaar naast mijn fjord had kunnen lopen.
Maar ik sta nog wel steeds achter de beslissing. Paard vind het gewoon niks en ik wil niet samen met paard verongelukken of anderen in gevaar brengen.

Dus ja hoelang ga je nog door?