Ik kamp met wat onzekerheid probleempjes, die eigenlijk vrij nieuw voor mij zijn. Zo zijn ze ontstaan:
In mijn tienerjaren was ik een onbevangen ruiter, deed de gekste en gevaarlijkste dingen en kende geen angst. Niet teveel doordenken etc, jullie kennen het wel.
Een aantal jaren geleden kwam ik in het bezit van een ruin (hiervoor al de nodige paarden en pony's bezeten)en de eerste jaren ging het goed. Er was al het vermoeden dat dit dier een kronkel bezat, kon ineens in paniek raken en op hol slaan, rodeo uitvoeren en bijvoorbeeld ineens schoppen naar langsrijdende fietsers of auto's. Dit gedrag ontstond eigenlijk ineens, ik ben er toen een aantal keren heel hard afgevallen, kreeg een aanvaring met een automobilist, nougoed, ik ben er dus mijn zelfvertrouwen en onbevangenheid door verloren.
Nu heb ik een jong paard gekocht, Dafydd kwam op 1 jarige leeftijd bij mij en is bijna 3. Het is een verschrikkelijk lief dier, zit in de basis geen kwaad in. Maar nu raak ik compleet over de zeik als hij met lopen buiten bijvoorbeeld schrikt. Als hij aanstalten maakt te schrikken etc. Ik ga het liefst situaties uit de weg die hem aan het schrikken zouden kunnen maken. De omgeving is hier redelijk druk en ik zie de aller ergste scenario's voor mij; hij rent de straat op en maakt een ongeluk en weet ik het allemaal. Als ik op het strand loop zie ik zelfs op hol slaande paarden voor mij en weet ik het wat, ik draaf heel erg door en dit past helemaal niet bij mijn karakter; ik ben een doorzetter, harde werker en geen aansteller.
Ik ben gewoon een schijterd geworden! Ik was altijd heel zeker met mijn paarden, heb ook echt wel de nodige ervaring. Nu vraag ik mij dus het volgende af:
Ik wil hem tegen de tijd dat hij 3 is wegbrengen naar een stal die hem voor de wagen beleert. Ik wil eerst mennen en daarna pas rijden. Ik zie alweer allerlei doemscenario's in mijn hoofd; hij gaat er vandoor met de wagen erachter, over de kop, in de sloot en weet ik het allemaal. Is het een optie hem een maand langer op die stal te laten staan, zodat hij doorgereden kan worden voor de wagen en zij mij kunnen begeleiden? Ik ben er wel van overtuigd na een paar succeservaringen mijn vertrouwen weer helemaal terug te hebben. Zijn er nog dingen die ik kan doen? Ik wil dit helemaal niet, ik wil straks heel veel genieten zonder angst!
Laat een ding voorop staan, ik heb ervaring met inrijden, jonge dieren etc, en in de bak enzo ken ik helemaal geen angst. Ik heb Dafydd heel bewust gekocht omdat ik geen zin meer had in paarden waar door anderen mee geklooid was.
Misschien dat je al eerder menles met betrouwbare paarden kunt volgen om vertrouwen op te bouwen. En zoiezo als je paard beleerd is, eerst kilometers gaan maken met begeleiding.nhet zou zonde zijn om je angst de overhand te laten krijgen en daarbij de kans dat je dit overbrengt op je paard. Succes!
Ik rijd momenteel met mijn andere ponys enkel en dubbelspan, maar die zijn een stuk kleiner en ken ik door en door. Met begeleiding is inderdaad een goede, noodzakelijk ook lijkt me.
Als ik jou was zal ik samen met hem en op andere paarden gaan lessen (als hij beleerd is) Het gaat er nu vooral om dat jij vertrouwen gaat krijgen wat je daarna weer aan hem kan overdragen. Als jij nu al denkt in doemcenario's breng je dat alleen maar weer bij je paard over. Hoelang je hem ook bij een ander in training laat staan