Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-12 22:26

Ongelukken in rijbak met aanspanning

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-12 22:26

Ik vraag me af hoe vaak er ongelukken gebeuren met mennen als je in een rijbak rijdt.
Als ik zo eens om me heen kijk met berichten in kranten en hier gebeuren menongelukken voornamelijk in het verkeer/buiten, maar dat komt misschien omdat meer mensen buiten mennen dan in een bak.

Wat zijn de gevaren van het mennen in een rijbak ? Hoe groot is de kans dat je met een shetlander en een tweewieler omslaat ? En met een vierwieler ?

Ik moet wat voor mezelf op een rijtje zetten :-)

**Geplaatst**: 14-01-12 22:33

Re: Ongelukken in rijbak met aanspanning

Geplaatst: 14-01-12 22:33

Ook in een bak gebeuren er ongelukken net als buiten. Het nadeel van de bak is de rand die geeft niet mee.
Een cap en als je wilt een bodyprotector is geen overbodige luxe. Ik geloof dat bij ons in de buurt de vereniging het verplicht heeft gesteld na een naar ongeluk. Maar zeker weten van de bodyprotector weet ik niet. Cap was altijd al verplicht.

Met een 4 wieler is de omsla kans iets groter, dit omdat een dier zo scheef voor de kar kan komen te staan, achteruit wil en daardoor de evenwicht van de kar uit balance trekt.

Omslaan met een 2 wieler heb ik alleen ervaring mee omdat we buiten een stuur onenigheidje hadden, ik wilde de bocht graag ruimer dan de pony wilde. Het gevolg 1 wiel over een hoge boomstronk, doordat we met ons tweetjes zaten en ik als zwaarste net aan de verkeerde kant ging alles om. Ook dus de pony.

Maar wat wil je overwegen dan? Ik denk dat er met rijden meer kans is op een ongelukje dan met de kar. Het nadeel van een ongelukje met de kar dat de gevolgen vaak groter zijn. Denk aan, van kar kapot, jij valt en de kar kan op je komen etc.

**Geplaatst**: 14-01-12 22:36

Geplaatst: 14-01-12 22:36

Het ligt ook veel aan de stabiliteit van je wagen, aan het paard dat je er voor hebt staan en hoofdzakelijk aan je eigen menkunst en een goede groom... 8-)

Als je geen hoog tempo gaat rijden in combinatie met kleine wendingen op een mogelijke slechte/onstabiele bodem ben je al een heel eind...
en als je dan ook nog eens een fijne betrouwbare niet schrikkerige pony voor een stabiele veilige wagen zet en je weet zelf goed waar je mee bezig bent kan er niet direct iets echt heel fout gaan...

**Geplaatst**: 14-01-12 22:40

Re: Ongelukken in rijbak met aanspanning

Geplaatst: 14-01-12 22:40

De enige keren dat ik me met pony en sulky in de bak heb vertoond had ik WEL een cap op. Buiten eigenlijk nooit.

Het was niet voor niets, snel om pionnen scheuren is leuk, pony had het snel door. Beetje jammer dat we met het binnenste wil een stuk pion meepakten en zo dus ehhh ietwat scheef kwamen. :')

Ik zat aan de buitenkant en gleed er zo af, persoon aan de binnenkant zat nog wel en zo kwam de kar weer recht. Ik kwam op m'n voetjes en de pony kon er niet mee zitten. Was toch blij dat ik een cap op had gedaan haha.

**Geplaatst**: 14-01-12 22:40

Geplaatst: 14-01-12 22:40

Ongelukken in de bak zijn misschien iets meer controleerbaar dan ongelukken buiten.
Buiten is er vaak al snel een sloot of een auto bij betrokken, dit soort zaken kom je meest in de bak niet tegen.

Dat neemt niet weg dat ongelukken in de bak ook zeer vervelend af kunnen lopen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 14-01-12 22:40

Geplaatst door de TopicStarter : 14-01-12 22:40

BlueStar schreef:
Maar wat wil je overwegen dan? .

Ik wil overwegen of ik uberhaupt nog wil mennen. Ik rijd al niet meer na 1 vervelend ongeluk met gebroken stuitje en gebroken schouderblad en daarna nog eens een echt zwaar ongeluk met 9 weken (!) ziekenhuis en 3 bekkenbreuken en afgescheurd heiligbeen.
Toen ben ik me gaan interesseren in mennen en daar heb ik buiten een ongevalletje mee gehad en nu heb ik weer een gekneusd lichaam, hersensschudding en 5 gebroken ribben.
Ik val niet vaak maar als ik val, is het gelijk flink mis.

Ik wil zelf niet meer achter het stuur buiten de eerste 10 jaar :-)

Maar ik zit me af te vragen of ik helemaal moet stoppen ook met mennen, omdat je toch weer iets "gevaarlijks" gaat doen.
Mijn droom is ooit nog een eigen kleine pony (bv. shet) en daar zou ik dan best wel mee willen mennen in een rijbak om wat dressuur te doen (dat vind ik zelf het leukste) maar ik vraag me af of ik dat nog wel moet willen.
Ja natuurlijk, op de fiets en te voet en in de auto kun je ook ongelukken krijgen maar soms moet je keuzes maken omdat het misschien verstandiger is en daar zit ik over te dubben........en of ik uberhaupt nog wel achter een wagen moet gaan staan....

**Geplaatst**: 15-01-12 07:57

Geplaatst: 15-01-12 07:57

Aan de andere kant.......................

neem dit weekend: indoormarathon in de bak; 46 starts met enkel-, dubbel- en vierspan. 2 omlopen in volle galop door de bak. Niet een koets is omgevallen.
Het moet ook geen schrikbeeld worden dat een koets bij iedere wending dreigt om te vallen, want dat is natuurlijk niet zo.

Ik denk dat je jezelf eerst de rust moet gunnen om goed te herstellen lichamelijk. En geestelijk ben je natuurlijk ook ontzettend geschrokken :(:)

je moet daarna weer vertrouwen opbouwen.

daarna kan je altijd nog kijken om je een shetlander koopt met een koetsje.

of niet.

Geef jezelf tijd om dit ongeluk te verwerken.

**Geplaatst**: 15-01-12 10:53

Geplaatst: 15-01-12 10:53

als je weer voldoende moed hebt verzameld zou ik eerst weer eens een paar keer met iemand mee gaan...

en inderdaad, niks overhaasten, eerst zelf tot rust komen en alles een plekje geven...

**Geplaatst**: 15-01-12 11:39

Geplaatst: 15-01-12 11:39

angst is een lastig iets..
ik heb dat zelf ook, als groom durf ik best mee, geen probleem.
Met mijn shetlandertje en HCA sulky, durf ik ook overal wel naar toe.
Maar een grotere pony.......doe ik niet meer, ik heb het nu 4 jaar geprobeerd, en mijn angst is nog net zo groot, terwijl het echt een superbetrouwbare pony is van 136 schofthoogte, superbraaf buiten en in de bak.
Ik ga gewoon af en toe eens mee als ik zin heb, en daar ben ik tevreden mee, ik hoef niet perse zelf aan de leidsels te zitten, ik geniet wel van achterop staan en meeliften.hahaha..

In de rijbak gebeuren ook ongelukken

bij ons een aantal jaren geleden ging met het koetsiersbewijs met de menproef oefenen ook een wagen op de kant, maar daar lees je denk ik minder over omdat er geen verkeer bij betrokken is.

**Geplaatst**: 15-01-12 11:43

Geplaatst: 15-01-12 11:43

Er kan altijd wat gebeuren. Bij de 2 keer dat ik echt gekkigheid gehad heb was 1x in de bak, bij simpelweg uitstappen.

Brave pony, goed tuig, degelijke wagen en goede begeleiding kom je al een heel eind kom.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-12 13:10

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-12 13:10

janouk schreef:
Ik denk dat je jezelf eerst de rust moet gunnen om goed te herstellen lichamelijk. En geestelijk ben je natuurlijk ook ontzettend geschrokken je moet daarna weer vertrouwen opbouwen.

probleem is beetje dat dit niet mijn eerste ongeluk is geweest

ik weet ook niet of ik nog achterop ga/durf dat moet ik maar gewoon eens proberen als ik dat lichamelijk wel kan.
Of niet, als ik besluit gewoon niet meer te mennen............

**Geplaatst**: 15-01-12 13:19

Re: Ongelukken in rijbak met aanspanning

Geplaatst: 15-01-12 13:19

oooh IM... snap heel goed dat je hoofd hier maar mee bezig blijft

Maar net als Janouk denk ik dat je eerst echt de tijd moet nemen voor het herstel en dat de tijd de scherpe randjes van je nare herinneringen afhaalt :(:)

Daarna merk je vanzelf of het weer kriebelt om mee te gaan met iemand en wie weet, mss wil je dan echt wel weer de leidsels in handen en wie weet ook niet, alles is goed meid! En met een shet kun je sowieso hartstikke veel plezier hebben, hier in de wijk woont een oudere meneer die een shet heeft en er heerlijk mee gaat wandelen/fietsen en aan de lange teugels werkt met het beestje. Het verzorgen/borstelen en noem maar op geeft 'm heel veel plezier

komt tijd, komt raad... een cliché is niet voor niks cliché geworden

**Geplaatst**: 15-01-12 14:27

Geplaatst: 15-01-12 14:27

Mijn ervaring is wel dat angst met de tijd heel langzaam minder wordt als je op je eigen tempo toch probeert door te zetten om dat te doen wat je graag wilt...

Ik heb ook een aantal ongelukken met paard (met en zonder wagen) meegemaakt, en daardoor angst opgebouwd...
ik ben er ook echt nog niet vrij van, maar ik probeer mezelf er toch op mijn eigen tempo toe te dwingen de dingen weer op te pakken zoals ik die graag deed...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 15-01-12 14:29

Geplaatst door de TopicStarter : 15-01-12 14:29

Nouvel schreef:
Mijn ervaring is wel dat angst met de tijd heel langzaam minder wordt als je op je eigen tempo toch probeert door te zetten om dat te doen wat je graag wilt...

Dat is mij met rijden in ieder geval nooit meer gelukt, heb zelfs speciale angst-lessen gevolgd en heb het echt zo vaak geprobeerd.....

Ik denk dat ik maar moet zien hoe het gaat lopen maar ik heb ook nog wel een partner om rekening mee te houden, die wordt het nu ook wel aardig zat

**Geplaatst**: 15-01-12 14:32

Geplaatst: 15-01-12 14:32

ja lastig, ik begrijp je dilemma...

sterkte ermee...

als ik je nog eens ergens mee kunt helpen met mijn monsters ben je altijd welkom hoor!

**Geplaatst**: 15-01-12 21:22

Re: Ongelukken in rijbak met aanspanning

Geplaatst: 15-01-12 21:22

Ja zulke ongelukken zul je angst aan over houden. Als je ooit toch besluit om zelf te willen mennen, zou je kunnen gaan voor een oudere shet die de klappen van de zweep kent. Kijk ook eens of je lange teugels leuk vindt, mocht je niet gaan mennen is dit ook een leuk alternatief.

Aan de andere kant als je een menpony zou kopen, is lange teugels een klein stapje anders. Op die manier kan je goed vertrouwen krijgen met je pony en de commando's er heel goed inwerken. Ik zelf heb een welsh die het kargebeuren dus echt not done vindt. Hij heeft bij een vorige eigenaar een nare ervaring gehad en na jaren oefenen blijft het een druk ding voor de kar. Ik ben met hem lange teugels gaan doen. Beide beleven we daar plezier aan. Ik omdat het een beetje op mennen lijkt, hij omdat er geen tuig omhangt dus niet aan mennen doet denken. Snap je hem nog?

Het gevolg van alles dat dit paardje dus verschillende drafsoorten op commando doet.
trot = draf op mijn staptempo
kwikkel = een iets snellere maar swingende draf dan trot
draf = kent hij eigenlijk in 3 tempo's normaal, sneller en snelst

Ik kan hem dus aan de longeerlijn ook van snellere draf terug zetten naar draf en rap daarna in trot. Het is dat hij het niet leuk vindt maar voor de kar wel een fijn idee.

De jongste gaat nu langzaam aan ook in training en gaat dus ook de trot leren, heel handig als er onrust is trot vraagt aardig wat energie. Tempo is van gewone stap en paardje kan energie/onrust kwijt.

Misschien een lang verhaal, maar als rijden en ooit mennen niet in jou angst straatje valt maar eigen pony toch blijft trekken is lange teugels erg leuk. Is ook dressuur, lijkt op mennen en het meest belangerijke je bent nog lekker actief bezig met een pony. En lange teugel wedstrijden zijn er ook al. Lessen zijn niet giga duur. Een opkomende sport dus.

**Geplaatst**: 16-01-12 00:12

Geplaatst: 16-01-12 00:12

palousa_boy schreef:
, dit soort zaken kom je meest in de bak niet tegen.

dat zou wel een bijzondere bak zijn

denk dat het grootste 'gevaar' in een binnenbak de wanden zijn
en eventueel andere aanspanningen.

**Geplaatst**: 16-01-12 08:49

Geplaatst: 16-01-12 08:49

Ik hou dus niet van rijden in een (kleine) rijbak en al helemaal niet zo'n bak met van die wanden

. In het verleden aantal rare ongelukken (onder het zadel) meegemaakt met die wanden dus zeker als het druk is in een bak rijd ik rond met samengeknepen billen. Voor mennen betekent dat voor mij dat ik tot nu toe nog geen indoor ben gestart, al helemaal niet met mijn paard die is wat rillerig en als ze voelt dat ik het eng vind denk ik dat we er gezamenlijk niet uitkomen. Met de pony's gaan we binnenkort wel indoor starten, die zijn ervaren en trekken zich van mij dan weinig aan denk ik (plus dat mijn instructeur achterop staat dus de praat me er dan wel door).

De menbak bij mijn huidige stal is 60x60 en afgezet met een randje schriklint dus daar heb ik weinig / geen angst voor. Plus dat we daar in al die ruimte hooguit een keer met een of twee andere aanspanningen rijden, kijk dat is te doen en zo langzamerhand ben ik daar dus niet bang meer

Ik heb met de pony's veel met de tweewieler gereden ook in het bos / hobbelig terrein / fikse kuilen en boomstronken. Wel eens gedacht oeps daar ga ik, maar het is nooit gebeurt.

Maar angst is een raar ding. Zie ons zo nog staan bij de pony's dat ik je vertelde dat ik dus echt niet meer op een paard ging zitten omdat ik zo bang was geworden.... je ziet hoe het er nu bij mij voorstaat .... beste advies is denk ik alles op jouw tempo, niets hoeft, alles kan en je vooral niets aantrekken van wat anderen zeggen, doen, denken of willen. En heel goed naar je eigen gevoel luisteren. Jij bent bang en jij wilt niet, dan doe je het niet. Als ik het niet vertrouw, doe ik het ook niet meer. Dan kan iedereen hoog of laag springen, of zeggen, ach het valt wel mee. Nee, ik stap er dan niet achter of op. Moet zeggen, sinds die knop bij mij om is gegaan alles een stuk makkelijker is geworden.

Al met al heeft het bij mij om zonder angst weer op een paard te zitten wel zo'n jaar of 4, 5 geduurd... met mennen heb ik tot nu toe gelukkig (tikt af op blank hout) geen vreselijke dingen meegemaakt maar eerlijk is eerlijk, ik vond het in het begin wel eng....zelfs heel eng. Alleen was die angst gelukkig niet gebaseerd op een ongeluk maar gewoon dat ik het eng vond zo'n paard voor de wagen en zo ver bij me vandaan ....

met heel veel lessen en begeleiding werd dat steeds beter, gelukkig... Overigens heb ik mijn zwaarste ongeluk met mijn paard gehad bij een instructeur die zei dat ik iets moest doen waar ik zelf mijn twijfels over had ... voor die tijd deed ik alles wat een instructeur zei maar na die tijd heeft het dus ook echt heel lang geduurd voordat ik ook maar bereid was te luisteren naar een instructeur. Laat staan doen wat hij/zij zegt.... ik heb nu ook pas het idee (na dus jaaaaaren

) dat ik eindelijk weer instructie heb waar ik zelf 100% vertrouwen in heb...

Sterkte meid het is allemaal niet eenvoudig :(:)

**Geplaatst**: 16-01-12 10:36

Geplaatst: 16-01-12 10:36

Leef bij het motto van Cesar Millan:

Live in the now; you can't control the past or the future!

**Geplaatst**: 16-01-12 10:53

Geplaatst: 16-01-12 10:53

janouk schreef:
Leef bij het motto van Cesar Millan:

Live in the now; you can't control the past or the future!

da's een goede maar nog niet zo simpel..

**Geplaatst**: 16-01-12 10:59

Re: Ongelukken in rijbak met aanspanning

Geplaatst: 16-01-12 10:59

denk wanneer je zoveel ongelukken heb meegemaakt, dat je overal wel het vertrouwen in kwijt raakt. Dit heeft gewoon tijd nodig. En bij de ene duurt het langer als bij de andere. Maar aan de andere kant, wanneer je steeds maar die angst blijft houden. Je het onder ogen moet gaan zien, dat je totaal iets anders moet gaan doen. Niet mennen/rijden, maar totaal iets anders, dingen die je niet op of achter je paard hoeft te doen.
En wanneer het gevoel daar is, dan die stap weer verder nemen.

Maar op je fiets, auto, brommer heb je net zoveel kans om een ongeluk te krijgen.

Blijft heel lastig.

**Geplaatst**: 16-01-12 11:00

Geplaatst: 16-01-12 11:00

o, daar weet ik alles van, als controlfreak. Ik zie zoveel beren op de weg, dat ik iedereen om me heen zenuwachtig maak.

Daarom is dit mijn motto nu; ik stamp het erin bij mezelf en ik moet zeggen op de momenten dat het lukt, is het zo'n zalig rustig gevoel. Gewoon geen zorgen maken, maar gewoon leven. Wow, ik wilde dat ik dat elke dag zou kunnen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 16-01-12 12:49

Geplaatst door de TopicStarter : 16-01-12 12:49

BlueStar schreef:
Misschien een lang verhaal, maar als rijden en ooit mennen niet in jou angst straatje valt maar eigen pony toch blijft trekken is lange teugels erg leuk. Is ook dressuur, lijkt op mennen en het meest belangerijke je bent nog lekker actief bezig met een pony. En lange teugel wedstrijden zijn er ook al. Lessen zijn niet giga duur. Een opkomende sport dus.

Ja dat is iets waar ik ook over na heb zitten denken.
Ja ik heb ook heel veel plezier in het verzorgen van een beestje, het vertroetelen, beweging geven, verzorgen etc. Vind ik heerlijk !
Maar..........uiteindelijk wil ik er toch echt iets mee.
Ik vind dresuur leuk en ja wedstrijden onder de man, dat was mijn droom. Helaas heb ik dat maar een paar keer mogen doen en toen kon ik niet meer rijden.
Dus ja, dresuur met mennen wedstrijden, maar ja, dan gebeurt dit weer.

Ik heb eigen paarden gehad dus weet hoe leuk het is (en hoe duur

) maar dat is super!

Weet je ik heb ook een partner voor wie het wel een keer klaar is en met wie ik wel mijn leven wil delen, dus moet misschien ook een beetje aan hem denken

Ik heb shetten om te verzorgen als ik wil/hoe vaak ik wil dus dat is het probleem niet. Misschien maar gewoon kijken of de aandrang blijft.....

Ik wil in ieder geval iedereen echt super bedanken voor de super reacties, ook per pb !!!!

**Geplaatst**: 16-01-12 17:29

Geplaatst: 16-01-12 17:29

Lange teugelen is wel een hele leuke optie om weer op een veilige manier vanaf de grond te starten inderdaad.
Als je daar weer vertrouwen in hebt komt het volgende stapje misschien vanzelf wel...

**Geplaatst**: 18-01-12 08:10

Geplaatst: 18-01-12 08:10

Als je de behoefte hebt om het eens te proberen met shetlanders aan lange teugel of met de wagen, je bent altijd welkom!
Pony's zijn ervaren met zowel voor de wagen M dressuur en aan de lange teugel M en Z niveau dus als je het leuk vind kom je maar!