karuna schreef:De Utrechtse heuvelrug doert aardig mee, zijn mischien geen hele hoge heuvels maar wel lang.
Voor Nederland wellicht, maar de weg naar onze buurtkroeg is geaccidenteerder dan de steilste route rond Maarn-Doorn b.v. en die weg is voor ons vlak geworden. Mijn Honda Innova (moderne Dream) 'scooter' trekt het ook nét in zijn 3de versnelling, terwijl ik de op zich prima camino vanaf ons land naar Chorillero, een buur-gehucht, hele stukken in één en twee moet doen.
Nee, je kan Nederland in zijn geheel niet vergelijken: we wonen op 750 meter en kijken op de Gibalto van 1600 meter en de top ligt hemelsbreed op 8 kilometer. Ons land ligt in het stroomdal (ís het stroomdal) van de Guadalhorce waar deze een bocht om de Cerro Gordo heen maakt. Ons cortijo ligt nét tegen de helling aan en de top is 900 meter. Je kan met een kar waarschijnlijk niet boven komen omdat het té stijl is én door olijfboomgaarden gaat, maar in het zadel doe ik het regelmatig.
Nogmaals, zelfs de Paddenstraat is een makkie vergeleken met wat hier doodnormaal is, laat staan met wat hier stijl is....
De eerder genoemde pas is 1200 meter en gaat van 800 meter ruim binnen 2 kilometer omhoog. Dit is dus een hellingspercentage van 40% gemiddeld over een afstand van 2 kilometer. Vanuit Alfarnate is dit het bijna de helft stijler. Dat is zelfs hier pittig, maar er zijn verschillende stijlere stukjes op de lokale caminos. Enkele tientallen meters dan, maar soms 70-80%. Ik ben daar na drie jaar bijna dagelijks op rondtorren hier nog steeds niet aan gewend. Echt een andere wereld hier. Ik bedoel, veel stenen van onze erfgrens zijn groter dan de Amersfoortse kei!