Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 20:13

Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 20:13

jaren geleden een ongeluk gehad. Pony (niet mijn eigen) krijgt achterbeen over t lamoen, gaat in blinde paniek rennen, naja, reken maar uit.
Had als gevolg dat ik alles (behalve pony

) verkocht en mn menzweep maar in de wilgen hing. Maarja, t bloed kruipt toch waar het niet gaan kan, en met hulp mn pony toch weer voor de wagen gekregen. Begon erg onzeker, resulteerde in in mn uppie buiten rijden.
Nu was dat ook een pony waar ik mee kon lezen en schrijven, maar toch.
Die pony (Hon) is niet meer, wel is er een nieuwe pony.
Met behulp beleerd, en t beestje is superdesuper braaf, goud eerlijk, maar net ff een tikkie feller dan Hon. Helemaal niet overdreven gek, maar voor mij genoeg om net niet lekker op de wagen te zitten. Tot grote frustratie van mezelf, want de wil is er wel

Ik ben als de dood dat ze gaat. Terwijl ik op zich niet het idee heb dat ze zal gaan. Als ze schrikt spant ze al haar spieren, en laat het met een paar seconden afvloeien en loopt vrolijk door. Het is dus puur een probleem wat tussen mn oren zit.
Veel mensen roepen: Doen, doen, doen, alleen door te rijden kom je er overheen, alleen dat is dus net de pest

Mensen die dit herkennen of tips hebben ?

**Geplaatst**: 06-05-10 20:15

Geplaatst: 06-05-10 20:15

Je moet zorgen dat je het paarje zelf vertrouwd!
Grondwerk etc.
laat anders eens iemand anders mennen en kijk hoe haar reactie is. Als deze goed is zal jij ook "kalmeren!"
Misschien heb je hier wat aan?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 20:18

Re: Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 20:18

nee, heb ik helemaal niks aan

maar toch bedankt

Paardje vertrouw ik prima, ik zie regelmatig mijn trainer met haar rijden (die wel net ff wat handiger is dan ik, maar toch) maar het is gewoon een gevoel.
Je draaft aan, paardje draaft net ff wat te heftig aan. Had ik bij mijn vorige pony genegeerd en gewoon doorgereden. Deze trek ik uit reflex bij wijze van op de rem *oh oliebol!*

**Geplaatst**: 06-05-10 20:20

Geplaatst: 06-05-10 20:20

Jeps, herkenbaar...

Mijn merrie is vorig jaar vreselijk in paniek geraakt nadat ze tijdens onze eerste marathon een paar keer in de korte wendingen met haar achterhoef de wagen had geraakt...
Elke keer als we gingen rijden daarna ging ze er op een gegeven moment tussen uit, ze werd helemaal krom en begon te lopen en ik had niks meer te vertellen...
Doodeng vond ik het, je bent zo machteloos...
Ik kon het gewoon zelf niet oplossen, heb huilend op de bok gezeten...

Een aantal malen is een goede kennis die een hele ervaren menner is met me mee gegaan, toen ging het beter, alleen al het gevoel dat ik iemand bij me had die me kon helpen maakte me al wat rustiger, het gevoel dat je er niet alleen voor staat...

Toch kreeg ik het niet helemaal opgelost en bleef ik zelf ontzettend onzeker.
We zijn toen die zomer een week naar mijn meninstructeur gegaan (gelijk een vakantie weekje) en ik heb bijna elke dag les gehad. Hij praatte mij door de lastige stukken heen, vooral door streng te zijn op die momenten en vol te houden als ik bijna opgaf, en door me vervolgens te prijzen als het lukte.
Als ik er zelf niet doorheen kwam nam hij leidsels over en reed hij er een stukje doorheen, waarna ik het zelf weer moest proberen.
Die week heeft me een enorme zet in de goede richting gegeven...

Hiermee wil ik eigenlijk zeggen, zoek iemand die je vertrouwt en die veel menervaring heeft en neem die de eerste tijd mee op de wagen.
Dat geeft een veilig gevoel en je hebt iemand die je door de moeilijke stukken heen kan helpen.

Heel veel succes!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 20:22

Re: Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 20:22

dat laatste heb ik, mijn trainer vertrouw ik blind. Als hij bij wijze van spreke zegt dat ik achterstevoren op de wagen moet omdat dat beter is, doe ik dat.
Zolang hij erbij is heb ik ook een stuk meer rust, maar zodra ik alleen ben......

**Geplaatst**: 06-05-10 20:28

Geplaatst: 06-05-10 20:28

Heel veel kilometers maken en zo vaak mogelijk je zelf een schop onder je kont proberen te geven om toch te gaan rijden.

Met Dennis is het ook niet gegaan zou als ik gewild had en dat is me niet in de koude kleren gaan zitten. Dennis voor de wagen gebeurt niet meer, maar toen kwam Roos.
Een super pony, heerlijk kalm, niet gek te krijgen, de wereld kon instorten en van groen reden we zo in een vloeiende beweging naar het ZZ. Maar het heeft me heel veel moeite gekost om te gaan genieten van het rijden. Roos vertrouw ik met m'n ogen dicht. Maar toen Whitney, rillerig, dat ik haar kreeg extreem bang (en dat komt nog wel eens bij haar bovendrijven) en gevoelig. Niet eens zo zeer loperig oid, dus wat zeur ik?
Ben nu ruim een jaar echt met Whit aan het rijden en nu gaat het eindelijk fijn.

Tussendoor wel een hoop andere gereden, toch een hoop betuigd, maar altijd met grooms er naast die ik 100% vertrouw (en hield dat touw of die longe er voor mijn eigen gevoel altijd maar lang aan).

Je weet dat ze braaf is, kilometers maken is het enige wat helpt. Bij mij heeft het ook lang geduurt voordat ik er een beetje doorheen ben. En ben nog geen held, maar ach, wie weet komt dat ooit nog wel.

**Geplaatst**: 06-05-10 20:30

Geplaatst: 06-05-10 20:30

stef schreef:
dat laatste heb ik, mijn trainer vertrouw ik blind. Als hij bij wijze van spreke zegt dat ik achterstevoren op de wagen moet omdat dat beter is, doe ik dat.
Zolang hij erbij is heb ik ook een stuk meer rust, maar zodra ik alleen ben......

kun je het niet langzaam op/af bouwen met je trainer, deel dat 'ie bij je op de wagen deel, en dan dat 'ie eraf gaat maar wel in de buurt is en je aanwijzingen kan geven, etc...

het heeft gewoon tijd nodig, je kunt dat niet overhaasten...
het echte vertrouwen komt ook nu bij mij pas weer een beetje terug, en dan ben ik alweer een jaar vollop aan het rijden...

**Geplaatst door de TopicStarter** : 06-05-10 20:39

Re: Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst door de TopicStarter : 06-05-10 20:39

In de bak gaat het eigenlijk super, ondanks dat er geen omheining om zit. Rondje om de stal uitstappen (blijf dan dus wel op het erf) gaat ook goed.
Paar weken terug moest ik noodgedwongen op de camping rijden omdat de binnenbak bezet was en de buitenbak te zwaar, en op de camping is ze gewoon heter

. Mijn trainer was zelf bezig met zijn caravan, dus wel aanwezig. Toen ik niet verder kwam dan stap heeft hij dr een paar rondjes gereden, en hij heeft er allemaal geen problemen mee als ze wat heftig wordt, maarja, hij is dan ook hackney's gewend

. Ik daarna weer op de wagen, en de moed zakte me echt in de schoenen, waardoor ik maar terug naar stal gereden ben en uitgespannen heb. En echt, ze doet op zich niks (ja, deze keer had ze voor het eerst een bokJE gegeven). Als Hon bokte reed ik dr voorwaarts, was ze nou helemaal???!!! Deze durf ik echt (nog) niet aan te pakken.
Op het moment is ze uit logeren dus liggen we even stil, maar als ze straks terug is wil ik echt naar buiten

**Geplaatst**: 06-05-10 20:59

Geplaatst: 06-05-10 20:59

Zou het helpen of denk je dat het durft of lijkt het je wat een weekje ergens anders met jouw pony te gaan trainen, weg bij jouw instructeur....?
Angst is een verschrikkelijk ding. Helaas gaan we vaak ons zelfvertrouwen/lef/durf/gevoel van veiligheid aan iets of iemand ophangen. Ergens moet de knop om.... Soms helpt een vreemde omgeving of onbekend persoon.

Moeilijk probleem... Veel succes

**Geplaatst**: 06-05-10 21:06

Geplaatst: 06-05-10 21:06

Dit is iets dat tijd nodig heeft. Ikzelf heb een tijd heel erge angst gehad voor springen. Bij een verkeerde instructice zat ik zelfs bijna huilend op mijn pony toen ik over 40 cm moest springen. Daarna in de springles kreeg ik les van een instructeur die ik vertrouwde. In het begin heb ik alleen maar gesprongen als ik les van hem had. Op een gegeven moment sprong ik in de les een parcours van 1,10. Toen had ik genoeg vertrouwen om thuis alleen te springen.

Dus ik zou als ik jouw was voorlopig alleen weggaan met je trainer mee op de bok. Durf je haar dan wel aan te pakken? Pas als dit helemaal goed voelt een keer alleen op pad gaan. Het is een knopje dat om moet dat je het alleen ook kunt oplossen allemaal.

**Geplaatst**: 06-05-10 21:23

Geplaatst: 06-05-10 21:23

Jaaaren geleden toen ik ook al door blessures van mezelf last had met rijden ben ik 2x met iemand mee geweest op de bok. Vroeger gemend met de pony's en ik wilde het weer gaan leren. Een zeer ervaren iemand. Echter die iemand wilde wel even stoer laten zien hoe alles ging en ik s c h e e t bijna in mijn broek. Dat zou ik dus nooit gaan doen

Ik vond het echt dood en dood eng. Liever 100x op een half op hol slaand paard dan ooit nog op die bok.

Vorig jaar besloten dat ik toch echt wel aangespannen wilde gaan rijden, maar hoe dan? Dus klein begonnen met onze mini Simba (lief en gehoorzaam dingetje) en uiteindelijk de stap genomen om er echt voor te gaan en menles genomen. Ik heb een werkelijk geweldige instructeur die me zoveel vertrouwen geeft dat ik met hem het gevoel heb alles aan te kunnen. Afgelopen maanden met verschillende paarden gemend en afgelopen maandag als hoogtepunt zowaar met groot tweespan paarden dwars door druk Zoetermeer 8-)

Twee van die locomotieven die marcheren tot ze erbij neervallen 8-)

Dus heel wat anders dan mijn hittepetitterige mini en welshje.

Toen hij zei dat ik ze mocht mennen kreeg ik het met toch benauwd. Maar ik deed het toch want heet leek me echt wel heel gaaf en het ging echt zo super. Ik merk dat ik doordat hij me zoveel vertrouwen geeft ik steeds meer zelfvertrouwen krijg en ik nu echt geniet van het mennen. Met verschillende paarden en ook met onze jonge pony Alwyn. Vooral het mennen met verschillende paarden in allerlei situaties (we mennen altijd over de weg) geeft mij heel veel houvast. Ik wilde ook graag echt op de weg leren mennen, omdat dat bij ons alleen maar mogelijk is. Ik heb geen bak, wel een wei, maar we moeten echt die weg op. En zo hoop ik langzamerhand steeds handiger te worden. Ik heb 1x per week menles, met dus een ander paard dan die van mezelf (heb alleen pony's) en ik men 2x per week zo ongeveer zelf met mijn pony's. Merk dat ik dat wat ik in de menles leer steeds toepas op de pony's en dat gaat gewoon automatisch (en het werkt, ook wel belangrijk).

Dus mijn tip voor jou: kijk of je met verschillende paarden / temperamenten kunt gaan mennen samen met jouw / een super instructeur. Dan ga je denk ik langzamerhand meer vertrouwen in jouw eigen menvaardigheid. Want ik begrijp dat je nu ervaring hebt met 3 pony's. Dennis schrijft ook dat ze met heel veel pony's heeft gemend en dat je daar dus heel veel van leert. Ik hoop dat je hier wat aan hebt. En dat je ook lekker buiten kunt gaan mennen en genieten want dat is wel heerlijk.

**Geplaatst**: 06-05-10 22:44

Geplaatst: 06-05-10 22:44

Wat ik eigenlijk probeerde te zeggen: als je je pony vertrouwt, maar niet jezelf, moet je werken aan jezelf(vertrouwen). Sorry hoor, soms wat veel woorden nodig

**Geplaatst**: 07-05-10 07:58

Geplaatst: 07-05-10 07:58

Het enige wat erop zit is het gewoon doen. Verstand op nul en gaan.

Mij heeft het heel erg geholpen om met verschillende paardjes te gaan rijden. Ik was niet bang maar had gewoon geen enkel vertrouwen in mezelf. Toen bleek dat ik het met andere paarden ook kon kreeg ik dat vertrouwen langzaam aan weer terug.

Als je echt zo bang bent dat je je er echt niet overheen kan zetten zul je toch bij jezelf te raden moeten gaan of het dan niet beter is te stoppen met mennen. Het moet natuurlijk wel leuk blijven.

**Geplaatst**: 07-05-10 08:16

Geplaatst: 07-05-10 08:16

Heeel herkenbaar hoor, ik heb ook een ongeluk gehad met een aanspanning, mij hielp het om elke week les te krijgen, en idd met andere paarden te mennen.
Doordat ik die andere paarden ook onder controle had, kreeg ik mijn zelfvertrouwen weer terug en is er nu bijna geen angst meer.
Ik men zo vaak mogelijk, en ..............je komt er overheen, het gevoel van vertrouwen achter je pony komt echt terug, dat moet gewoon groeien, dat heeft tijd nodig !

**Geplaatst**: 07-05-10 09:05

Re: Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst: 07-05-10 09:05

Idd, ik heb er inmiddels ook aardig wat in mijn handen gehad. Heb wel nog maar 1x met een pony durven mennen die ik niet zelf betuigd heb (een extreem brave

).
Heb van de winter zelfs een groene dekhengst(flink luie, super brave) op de hengstenkeuring gereden (en met een mooi vrolijk muziekje er onder gaat dat niet van een leie dakje, had nog niet eerder zo'n springend beest voor de wagen gehad

, was een mooie vuurdoop, want als je op de HK binnen kom rijden moet je wel door).

Mocht je willen ben je hier welkom om met al m'n pony's een rondje te doen. Al woon ik niet om de hoek.

**Geplaatst**: 07-05-10 11:13

Geplaatst: 07-05-10 11:13

Citaat:
Verstand op nul en gaan.

Dit is een uitdrukking die wel wat zegt maar ik denk dat je juist niet met je verstand op nul moet gaan mennen in het verkeer. Op een veld is nog wat anders maar in het verkeer kan dat echt niet. Je moet juist nadenken en weten dat je het in al die situaties zo en zo hebt gedaan, dat dat goed ging, dus dat je dat op dat moment dat je het nodig hebt ook direct toepast. Door het heel vaak te doen, eerst onder begeleiding, daarna steeds zelfstandiger, worden handelingen automatisch en dan ben je volgens mij ook niet bang meer maar 'gewoon' goed aan het handelen. En natuurlijk word je dan nog wel eens verrast, maar doordat je al die andere situaties ook hebt opgelost, krijg je een steeds groter repertoire waaruit je kunt kiezen in situaties. En dat kiezen gaat steeds automatischer.

En het leuke is dat je dan kunt gaan genieten 8-)

Alleen in het verkeer is het altijd met je oren en ogen open, want je weet nooit waar, wanneer en hoe er opeens iets gebeurt.

**Geplaatst**: 07-05-10 11:15

Geplaatst: 07-05-10 11:15

Ik ga er dan natuurlijk vanuit dat als je bang bent om te mennen je niet in het verkeer gaat rijden

Edit: Ik bedoel natuurlijk niet dat je niet meer op je omgeving moet letten, maar het mennen zelf de angst. Dat bedoel ik met verstand op nul.

**Geplaatst**: 07-05-10 11:17

Geplaatst: 07-05-10 11:17

LADPR schreef:
Ik ga er dan natuurlijk vanuit dat als je bang bent om te mennen je niet in het verkeer gaat rijden

maar daar het het hier met name om als ik het goed begrijp...
TS is niet meer bang is de bak en onder begeleiding, maar durft nog niet zelf naar buiten...

**Geplaatst**: 07-05-10 11:18

Geplaatst: 07-05-10 11:18

Nogmaals ik bedoel natuurlijk niet dat je niet op je omgeving moet letten. Dat moet in een bak ook.

Buitenrijden wil niet gelijk in verkeer rijden zeggen natuurlijk.

**Geplaatst**: 07-05-10 11:19

Geplaatst: 07-05-10 11:19

VanHuisUit schreef:
Wat ik eigenlijk probeerde te zeggen: als je je pony vertrouwt, maar niet jezelf, moet je werken aan jezelf(vertrouwen). Sorry hoor, soms wat veel woorden nodig

Denk dat hier een goeie oplossing ligt voor TS.

**Geplaatst**: 07-05-10 11:25

Geplaatst: 07-05-10 11:25

Is niet raar hoor Stef, ik heb het ook als ik er achter zit in plaats van erop, voel me een stuk kwetsbaarder dan. En ik heb toch aardig wat kilometers en met heel wat enkel-, dubbel- en zelfs driespannen gereden.
't Is niet wat je horen wilt, maar toch is kilometers maken het enige wat je kunt doen. Positieve ervaringen moeten de negatieve gaan overstemmen, en je zelfvertrouwen hierin moet gevoed worden.
Ik denk echter dat je dat wel gefaseerd kunt doen. Dus van een toch redelijk veilig aanvoelende bak eerst naar bv een groot weiland als je dat hebt, daar lekker de energie eruit rijden en dan op straat een rondje uitstappen, en dat rustig aan uitbreiden. Net zoals je dat onder het zadel gedaan hebt met buitenrijden zeg maar.
Niet vergeten dat je Hon al zo lang had, en zó goed kende. Dat komt met deze ook wel weer. Succes!

**Geplaatst**: 07-05-10 11:33

Geplaatst: 07-05-10 11:33

Wat doen we onszelf aan. Hier ook een schijterd op de bok, maar ik wíl zo graag. Waarom? Geen idee, het is nu eenmaal zo. Ik heb het geluk dat manlief ook helemaal gevallen is voor de pony's en wat ermee gedaan kan worden. Hij is de zekerheid zelf, maar ziet niet alles aankomen (voor zover dat mogelijk is. Ik zie duidelijk meer beren op de weg -wie gelijk heeft laten we maar in het midden-). Wij hebben de oplossing gevonden: We laten gewoon de lange lijn eraan. Man met lijn ernaast óf achterop, op dit moment nog maar weinig ernaast. Pony heeft daar geen last van en ik kan mijn viervoetertje de zekerheid overbrengen die ik op dat moment voel. Bovendien hebben we een geweldig mengebied in de buurt waar we over bossen en paden gaan en practisch niets en niemand tegenkomen, afwisselend kanalen, wegen en andere obstakels tegenkomend. Goed voor de kilometers en voor het zelfvertrouwen. Nog even dan durf ik vast hier door het dorp te gaan, helemaal ruig op de bok met onze fantastische pony. Hij staat bij mij helemaal op een voetstuk!

**Geplaatst**: 07-05-10 11:36

Geplaatst: 07-05-10 11:36

LADPR schreef:
Nogmaals ik bedoel natuurlijk niet dat je niet op je omgeving moet letten. Dat moet in een bak ook.

Buitenrijden wil niet gelijk in verkeer rijden zeggen natuurlijk.

nee dat is in veel gevallen zo, maar hier moet je met je aanspanning als je naar buiten wilt gewoon het verkeer in...
dus ik stond er niet zo bij stil dat dat niet overal zo is... 8-)

Laatst bijgewerkt door Nouvel op 07-05-10 11:45, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 07-05-10 11:38

Re: Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst: 07-05-10 11:38

Haha ja hier kan je alle kanten op.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 07-05-10 14:02

Re: Hoe om te gaan met angst?

Geplaatst door de TopicStarter : 07-05-10 14:02

hier valt het qua verkeer op zich wel mee, zit midden in de polder. Dat betekend echter weer wel groot verkeer, grote stoeten met tich motoren, ligfietsen, etc

Maar ik geloof niet dat ze daar nou zo van onder de indruk zal zijn