Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-05-16 18:56

Geplaatst: 29-05-16 18:56

[***] schreef:
Wat ik mij dan afvraag Deni11, bij dit soort situaties (evenals mijn eigen ongeluk bv.): wat had de groom bij jou voor verschil gemaakt? Wat had die kunnen doen waardoor het niet gebeurd zou zijn?

Die had er af kunnen springen, Maarja of dat echt geholpen had is de vraag

**Geplaatst**: 29-05-16 19:07

Geplaatst: 29-05-16 19:07

Mijn groom sprong niet toen hij ging

Denk ook dat ze dan meer schade opgelopen had dan nu uiteindelijk het geval was. Er was trouwens ook geen tijd om te springen, of na te denken

**Geplaatst**: 29-05-16 19:12

Geplaatst: 29-05-16 19:12

Ik heb trouwens weleens te paard een heli zien landen, gelukkig een weiland ertussen. Maar mijn held op sokken bleef rustig, trekkers gaat hij dan wel van uit de plaat. Mijn menpony was mee aan de hand, ging ook goed. Maar die stonden dan ook elke zomer met zicht op de vaste landingsplaats van de trauma heli (op een eiland zonder ziekenhuis).

Maar overdreven om niet de weg op te gaan als je niet alles getraind hebt. Ik kom ook weleens iets tegen wat we nog nooit gezien hebben (ligfiets, segway etc). Zolang je je pony goed genoeg hebt getraind op vreemde dingen zodat je weet wat je aan elkaar hebt is het prima.

**Geplaatst**: 29-05-16 19:22

Geplaatst: 29-05-16 19:22

Ik vind dat niet eens zo overdreven eerlijk gezegd.

Ik heb echt hele heftige ongelukken gezien bij de marathons en daar heb je dan nog het geluk, dat het daar vol staat met ervaren menners, die met gevaar voor eigen leven er rustig voor springen om een span te stoppen.

Wel eens een geval meegemaakt van een ervaren menner, die haar groom verloor onderweg in de wedstrijd, schrok en zelf er ook afkukkelde met de leidsels om haar nek gewikkeld. Die heeft wel zo een vreselijk geluk gehad, dat haar span tot stilstand werd gebracht door de omstanders.

Ik vind het met stip de meest gevaarlijke tak van de paardensport; als ze aan de kletter gaan, is de schade die de wagen toebrengt echt immens.

**Geplaatst**: 29-05-16 19:28

Geplaatst: 29-05-16 19:28

Ik ga ook altijd alleen op pad met mijn tinker en tweewieler.
Of er reed stalgenootje mee op haar fjord.
De laatste maanden gaat er eigenlijk pas regelmatig een vriendin mee.

En hoewel dat gezelliger en zeker ook veiliger is, blijf ik de meeste tijd alleen op pad gaan.
Als ik moest wachten tot ik iemand had die mee zou kunnen, kunnen we misschien 1 of 2x per week op pad.

En heb dingen meegemaakt die niet altijd met groom te voorkomen zouden zijn geweest, maar ook dingen die wel te voorkomen waren geweest.
Zo is paardlief 2 maanden terug door schrik van iets ineens door de sloot gesprongen met kar erachter.

Maar ondanks dat, blijf ik alleen op pad gaan, wil haar toch in redelijke conditie houden voor onze vakantie in september.

**Geplaatst**: 29-05-16 19:32

Geplaatst: 29-05-16 19:32

Buiten heb ik altijd een groom bij me die ik volledig vertrouw zodra ik roep grijp hem dan springen ze van de wagen en grijpen hem. Hij is voor een 3 jarige erg braaf maar en blijven soms situaties dat hij iets voor het eerst ziet of meemaakt.
Mijn grooms mogen overgings niet van de wagen af zolang ik niks zeg. Ze staan altijd achterop omdat ik een marathonwagen heb.

**Geplaatst**: 29-05-16 19:40

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 29-05-16 19:40

Ik ga zelf nooit mennen zonder iemand op of naast de wagen. Dit heeft ermee te maken dat mijn pony pas net beleerd is en ik graag een extra persoon bij me wil hebben die kan ingrijpen waar nodig.

Toen ik zelf als groom mee was mennen heb ik eens meegemaakt dat het leidsel tussen het wiel kwam en brak. Als je als menner dan alleen was geweest, was ik benieuwd hoe je dat gered zou hebben. Ik was blij dat wij met z'n tweeën waren.

Dan kun je zeggen dat dit een fout is die te voorkomen is, maar iedereen kan eens pech hebben, een fout maken of 'even' niet opletten.

**Geplaatst**: 30-05-16 00:08

Geplaatst: 30-05-16 00:08

Ohjajoh, dat ben ik met je eens hoor qua gevaar.
Ik mende eerst alleen met cap, maar toen mijn pony sufweg struikelde en onderuit ging ben ik flink gelanceerd.
Echt ik hield er niks aan om te blijven zitten, de broek fungeerde als rem en dan duikt een marathonwagen met vering een met de soort neus naar beneden.
Nou hatsikidee, katapult ready,

Ik ben gelanceerd voor de wielen van mijn wagen, ben opzij gegaan, hoe weet ik niet en met leidsels nog in mijn handen en ik heb hem nog geprobeerd te houden.
Hij stond op en draafde verder met onrust, geen zware paniek.
Hij trok mij overeind aan de leidsels en ik stond in zo'n positie dat krachtzetten ook niet kon waardoor ik los moest laten.
Maar ik heb serieus een week pijn gehad in mijn hele lichaam, zelfs slikken deed zeer en ik heb 6 dagen op dik 200 mg tramadol geleefd.
Ik was ook op mijn stuitje geklapt, geen aanrader.

Zelfs liggen ging niet eigenlijk, maar bewegen ook niet.

En dat ging dus met 10 a 15 km per uur, hoe dat voelt als je vol gas een boom tegen komt wil ik echt niet weten.
Sindsdien heb ik altijd een bodyprotector aan, zelfde geld had ik een marathonwagen op mijn nek gehad of erger mijn pony over mij heen.

Overigens is ponylief echt braaf gebleven en is verderop gestopt en gevangen.
Ik ben toen het gebeurde direct opgestaan en achter hem aan gegaan al mijn ouders bellende, wat er dan door je heen gaat is verschrikkelijk.
Doodsbang was ik dat hij aangereden zou worden, dat ik door de adrenaline ben ik zonder nadenken opgestaan.
Ik kon amper lopen van mijn stuitje, maargoed dat doe je op dat moment.
Verderop heb ik hem uitgespannen in de berm en ben met hem naar huis gelopen, al leunend op zijn ruggetje want toen kwam de ergste pijn pas.

Stalhouder was inmiddels ook ingelicht en vroeg na dat ik zei dat ik ok was of er een dierenarts moest komen.
Mijn vader heeft mijn wagen daar weggehaald met de auto na een tijdje stoeien om de leidsels van de as te peuteren.
Mijn pony is een week gruwelijk stijf geweest en kreupel in zijn hele lijf maar had gelukkig niks behalve dat.
Er was verder ook geen schade, alleen mijn lamoenen stonden zo, de kromme kant is de kant waar hij op viel:

Afbeelding

Gelukkig was het op het verstelpunt gedraaid, dus het was niet stuk.

**Geplaatst**: 30-05-16 00:19

Geplaatst: 30-05-16 00:19

Ik rijd enkelspan, tweespan, tandem en randem gewoon alleen. Geen zin om afhankelijk te zijn van andere mensen en daar mijn training op aan te moeten passen. Ben wel eens in de sloot beland of met mn kop op het asfalt. Risico van het vak zal ik maar zeggen :')

Verder vertrouw ik mn pony's en mn materiaal. Als er iets gebeurd en ze moeten stilstaan dan blijven ze ook netjes stilstaan. Inspannen doe ik ook altijd alleen en los. Zal het niemand aanraden om het zo te doen maar mijn pony's mijn verantwoordelijkheid. Ze zijn ervaren en goed opgevoed.

Enkel met beleren vraag ik 1 of 2x of iemand even vast wil houden of mee wil lopen. Daarna kan ik het zelf aardig inschatten.

**Geplaatst**: 01-06-16 07:29

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 01-06-16 07:29

Ik rijd nooit alleen (dubbelspan pony). Dat durf ik niet

Ik heb echt héél brave en gehoorzame pony's, maar je weet het nooit. Ik heb met m'n vorige paard (ohz wel) ook zo'n rare kuren meegemaakt dat ik altijd hele rampscenario's voor ogen heb.
Gelukkig heb ik veel vrienden en kennissen die maar wat graag meewillen. Ik rijd nu zo'n 3x per week, lijkt me geen slecht gemiddelde.

**Geplaatst**: 01-06-16 15:21

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 01-06-16 15:21

Met mijn pony's rij ik eigenlijk altijd alleen, op de weg tweespan en enkelspan ,in de bak ook tandem. Alleen als ik net beleerde pony's rij, dan zorg ik dat er wel iemand bij is. Tijdens beleren zelfs twee grooms.
Nou zijn mijn pony's ook wel veel gewend, helicopters, groot verkeer ect. Is allemaal geen probleem. Als ik altijd moet wachten tot er iemand mee kan gaan kan ik nooit rijden. Met mijn appaloosa ga ik ook gerust zelf weg met de trailer en sulky voor een strandritje ofzo. Wel heb ik altijd een cap op en ga niet tijdens de spits de weg op.
Nu mijn ene pony ingeslapen is en ik een nieuwe krijg zal ik in het begin met die wel met groom de weg op gaan. Zeker eerste jaar. Tot ik de pony goed ken en er beiderzijds vertrouwen is.

**Geplaatst**: 01-06-16 16:15

Geplaatst: 01-06-16 16:15

Ik heb een shetlander voor de sulky lopen. Op de sulky is maar plek voor 1 persoon. Dus een groom op de wagen lukt niet. We rijden, tot nu toe, altijd met z'n tweeën. De ander, mijn paardenvriendinnetje, heeft samen met mij deze pony voor de kar beleerd. Als we naar buiten gaan, gaat zij te paard en ik ga met de kar.

Ik heb haar 1 keer 'nodig' gehad. Door een fout van mij (een te grove hulp voor de galop) bokte de pony en ging er vandoor met het rechter achterbeen over het lamoen geslagen. Ik heb toen de pony omgetrokken, vergat zelf tegen te hangen, we sloegen om en zijn tussen de naaldbomen beland. Op het moment dat het gebeurde heb ik 1 schreeuw gegeven naar de ruiter die snel teruggereden kwam en van haar paard afsprong. Ik had de snelsluitingen al los en samen hebben we de kar uit het struweel getrokken. Buiten een iets gebogen lamoenstok, was alles en iedereen nog heel. Samen besloten om de pony weer rustig in te spannen en naar huis te rijden.

Om zoveel mogelijk veiligheid in te bouwen heb ik het hele tuig vast zitten met snelsluitingen. We spannen de pony altijd in als we in het bos zijn. We lopen dus een kleine kilometer met pony en kar over de weg en spannen op het eerste ruiterpad in en uit. Ik heb altijd een cap en goed mes bij me. Na het voorval hebben we een bokriem gekocht, om dit in de toekomst hopelijk te voorkomen. Pony heb ik vanaf dat ze 3,5 maand oud is (nu 6). Is erg goed verkeersmak, maar ze kan altijd een keer schrikken.

Vroeger ben ik een keer aangereden door een auto. De auto kwam bergaf met een te zwaar beladen aanhanger. De maximum snelheid is daar 50, hij reed ruim 80. Ik stak over in arbeidsdraf, ik had voorrang en nog ruim genoeg de tijd, als de auto daadwerkelijk 50 had gereden. Dat deed hij dus niet, hij was eerder bij mij en kon door de te zware aanhanger en te hoge snelheid niet meer remmen.
De auto heeft, gelukkig, de kar vol in de flank geraakt en de pony bleef op vier pootjes lopen. Het heeft mij destijds enorm bewust gemaakt van de kwetsbaarheid van een aangespannen combi in het verkeer. Nadien is de hele kruising daar aangepast. O.a. met stoplichten en meerdere drempels.

Ik kan mij altijd wel enorm druk maken over alle mensen die met een slecht zittend tuig of gammele wagen de weg op gaan. Of de centra waar je in de zomervakantie een fjord oid met huifkar kan huren. Met legt 1 keer uit hoe je zo'n beest moet besturen en dan kan je met je familie het bos in voor een ritje van 2 à 3 uur. Zonder verdere begeleiding. Ik heb al een keer een combi staande gehouden, de leidsels zaten om het lamoen .... Andere keer troffen we een gezin aan, heerlijk aan de picknicktafel. Fjord stond aangespannen en wel voor de kar gras te eten, mensen hadden hem aan een kort halstertouwtje vast.... en dat op een drukke vijfsprongkruising in het bos -O-

**Geplaatst**: 02-06-16 15:57

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 02-06-16 15:57

Ik rij op dit moment met een enkelspan en ik ga altijd alleen op pad, om de doodsimpele reden dat ik anders nooit kan rijden als ik afhankelijk moet zijn van een groom. Toen ik nog tweespan reed ging ik overigens nooit alleen.

**Geplaatst**: 04-06-16 17:20

Geplaatst: 04-06-16 17:20

ik ga er wel alleen op uit met onze welsh A. Heb niet altijd ( lees: vaak niet) iemand, die mee kan. Probeer overigens wel iemand mee te krijgen, omdat ik dat toch fijner vindt.
Maar het scheelt al, dat er hier geen sloten ( of ander water) , greppels, slagbomen en paaltjes etc zijn. Ik hoef maar 1 huis voorbij, en dan ben ik in het bos. Pony is redelijk cool, moest hem een keer uitspannen of omdraaien ivm een grote boom op het pad....dat was geen probleem.

**Geplaatst**: 04-06-16 23:33

Geplaatst: 04-06-16 23:33

Hier gaan we met een enkelspan ook vrijwel altijd alleen op stap, met tweespan wel altijd met groom erbij.

**Geplaatst**: 05-06-16 00:06

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 05-06-16 00:06

Zoals al gezegd, afhankelijk van het paard en de wagen, maar ook de kundigheid van de menner.

Mijn pony zal straks niet meteen een kar met groom gaan trekken, maar er komt wel heel zeker iemand mee de eerste paar keer (te voet of te fiets).

Toch, als het kan...is het fijner met zijn tweeën op weg te gaan. Even wat extra handen naast het paard kunnen gewoon net even wat handiger zijn.

**Geplaatst**: 13-06-16 13:25

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 13-06-16 13:25

Ik men in de bak alleen, inspannen en uitspannen doe ik ook alleen. Maar buitenrijden doe ik altijd met groom (en caps voor alle mensen aan boord). In de bak zijn altijd mensen in de buurt en kan mn paard er niet echt vandoor gaan, als hij gekke kuren zou krijgen. Buiten dus altijd met zn tweetjes, behalve heel heel af en toe een iniministukje buiten uitstappen (200 m heen en terug, soort verlengde oprit van het paardenbedrijf). Ik zou denk ik ook gevild worden door de stalbaas als ik in mn eentje zou gaan

**Geplaatst**: 01-07-16 07:56

Geplaatst: 01-07-16 07:56

Als iemand mij wilt helpen vind ik dat heel fijn; en helemaal alleen ga ik met mijn jonge pony nog niet het verkeer in (bos durf ik wel, met trailer heen).
Maar als er iemand mee gaat te paard vind ik het al prima, zit ik dus wel alleen op de koets. Of als we met twee koetsen gaan met 1 groom. Groom kan toch niet zoveel, als pony bang is moet je er vooral niet heen lopen, hij schrikt harder van de groom dan als ik hem er gewoon langs rijdt.
Wel heb ik nu ALTIJD BP en cap op.

Maar met vorige pony's ging ik wel alleen hoor, met tweewielers. Wel eens gehad dat pony echt heel bang was, dan stap ik er gewoon af, aan de hand hou ik die kleintjes echt wel.

Dat is natuurlijk iets anders met een groot paard, die houd je echt niet. Heb daarom ook liever kleintjes.

Wedstrijden doe ik ook altijd alleen, inspannen en uitspannen alleen, hij wacht geduldig.

**Geplaatst**: 01-07-16 08:13

Geplaatst: 01-07-16 08:13

Ik vind ook dat je met een sulky niet alleen moet gaan en dat heeft zich vorige maand wel bewezen. Mijn (inmiddels kapotte) sulky is niet zo breed dat je er met z'n tweeën op kan zitten. Als we met de sulky op pad gaan zorg ik er altijd voor dat er iemand mee loopt, fietst of rijd.

**Geplaatst**: 31-07-16 09:34

Geplaatst: 31-07-16 09:34

Ik rijd met mijn tweezitter tegenwoordig naar buiten onder begeleiding van een ander paard. Meestal zit ik dan alleen op de tweezitter/sulky. De ruiter en ik zijn hartstikke blij met elkaar; ik omdat ik naar buiten kan. Ik ga niet zonder iemand, fiets of paard ernaast en zij omdat ze onder de 18 jaar niet verzekerd is als ze buiten rijdt en haar wat overkomt. Bovendien krijgen onze paarden ook hun beweging en wij onze lol. Zo snijdt het mes aan heel veel kanten.

**Geplaatst**: 31-07-16 13:47

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 31-07-16 13:47

Ik neem ook altijd mijn moeder mee op de wagen als ik ga mennen. Al had ik vrijwel niks aan haar toen het echt misging. Ze was er wel om mij te kalmeren en natuurlijk de pony te kalmeren. Ik had wel wat aan haar toen ik dankzij een klapband van de kar afstuiterde. Pony bleef gelukkig braaf staan, maar ik had t even niet meer, dankzij de pijn in mijn stuitje, dus een groom is voor mij ook handig om mijzelf weer bij zinnen te krijgen in geval van pijn..

**Geplaatst**: 31-07-16 19:21

Geplaatst: 31-07-16 19:21

Ik heb een 2persoons sulky maar ga 9vd10 keer alleen op pad. Vind het niks om afhankelijk te zijn van een groom zoals ook eerder in het topic genoemd is.
Echt een ongeluk heb ik nog nooit gehad. Maar wel eens dat mijn welsh/shet schrok en niet keek waar ze heen ging. Zo belandden we in een droog slootje paar schrammetjes en wat schrik en verder niks. Uitgespannen en alles uit het slootje gehaald, opnieuw inspannen en gewoon weer verder!
Mijn shetlander is echt super nuchter en schiet er als ze schrikt met 3 galoppassen vandoor en dan is het klaar.
Ik vind het heerlijk om alleen met mijn pony door de bossen te zwerven.
Nou moet ik wel zeggen dat ik het zelf op de openbare weg het spannender vind als in het bos

**Geplaatst**: 06-11-18 17:26

Geplaatst: 06-11-18 17:26

Mijn pony heeft nu 5x voor de kar gestaan en ze is bijna 3,5 ze doet het echt super goed. Blijft niet stilstaan niks. Heb haar sinds jaarling scheelt ook. Mijn moeder loopt dan voor mee en ze zegt ook dat ik later altijd iemand mee moet hebben die ook wat verstand van paarden heeft. Want als er wat gebeurt moet die gene niet bang zijn en kunnen/durven in te grijpen als het mij niet lukt. Ik ben 13 dus er moet sws iemand mee. Ze is 95% verkeersmak. Schrikt wel soms van honden die opeens te voor schijn komen en gaan blaffen.

**Geplaatst**: 06-11-18 17:39

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 06-11-18 17:39

Ik men inmiddels zonder groom, want ik heb nu een hca sulky. En dat is 1 persoons. Wel met mijn jonkie van 3,5 jaar mijn moeder mee op de fiets als ze tijd heeft.

**Geplaatst**: 06-11-18 19:44

Re: Nooit alleen op de wagen...

Geplaatst: 06-11-18 19:44

Ik heb een vierwielig karretje