Moderators: Coby, balance, Dyonne, Sica, C_arola, Neonlight, Firelight
Citaat:Ik heb even een quote voor je uit het topic wat ik toen gemaakt heb.
Ze ging er dus knorrent (als een varken) in blinde paniek vandoor.
en de 2e keer (de volgende dag dus) hebben we haar met 3 man (2 vrouwen en een flinke sterke man) tegen moeten houden en de 4e persoon heeft haar toen uitgespannen.
hier ook een foto van hoe mijn benen eruit zagen na het eerste ongeluk
http://img116.imageshack.us/img116/6268/10099793yo.jpg
Het ging allemaal zo goed!
Ivy deed het echt super voor de 2 wieler, alsof ze nooit anders gedaan had.
Nu weet ik dat elk paard wel eens raar kan doen dus daar liever niks over.
Ze liep er al regelmatig voor en alles ging perfect, nooit ergens last van.
af en toe we eens een beetje geschrokken van iets, maar verder niet bang van het lamoen of wat dan ook.
tot afgelopen dinsdag....
Ik was lekker bezig in de bak en alles ging helemaal goed.
We waren al 20minuten aan het rijden en ik wilde nog 1 keer tussen de pionnen door (wat ze daarvoor perfect deed en de vorige keren ook).
ineens sloeg ze door en raakte helemaal in paniek.
Ze galoppeerde recht op het hek af en ineens ging ze naar links (waardoor ik tegen het hek knalde met mijn arm), ik raakte mijn evenwicht kwijt en zat op mijn knietjes op de kar (gevolg 2 hele blauwe benen)
Toen nog eens naar links en toen ben ik eraf gesprongen en geprobeerd haar stil te zetten.
Want ik dacht als ik blijf zitten, dan val ik er zeker af en dan krijg ik haar vast niet meer rustig.
Ik heb mijn moeder geroepen en toen die kwam werd Ivy rustiger en kon ik haar rustig maar toch snel uitspannen.
We hebben haar tot rust gebracht en toen heb ik nog een half rondje achter haar gelopen en er nog even ernaast wat over het terrein gewandeld.
De vrouw van de staleigenaar (heeft vroeger veel gement) zei dat we eigenlijk voor het vertrouwen haar gelijk weer in moesten spannen.
Maar aangezien mijn benen zo verschrikkelijk zeer deden en ik heel erg overstuur was hadden we besloten dat de volgende dag rustig aan te gaan doen.
De volgende dag zouden we dus voor het vertrouwen van zowel haar als mij even 10minuutjes rijden met de kar.
Alles ging helemaal toppie!
Inspannen ging perfect, naar de bak toe rijden ook.
Toen reden we een half rondje door de bak (gestapt) en ineenkeer begon ze weer.
Rug helemaal bol en gek springen met 4 benen van de grond af en weer onbestuurbaar en vol gas en angst door de bak heen.
Ze deed dit niet omdat ze niet wilde of ergens van schrok, maar ze was gewoon ontzettend bang en helemaal in paniek.
Ik ben er gelijk weer afgesprongen en mijn moeder kwam er ook gelijk erbij om haar stil te zetten.
Maar we konden haar bijna niet houden omdat ze zo bang was en daardoor zo sterk.
Staleigenaar erbij om haar ook vast te houden en nog iemand en die heeft samen met mijn moeder (mijn moeder 1 hand Ivy vasthouden en 1 hand uitspannen) de kar van Ivy afgehaald en zelfs toen was Ivy nog helemaal bang.
Ik heb er +/- 20minuten naast gelopen om haar rustig te krijgen en af en toe wilde nog een angstige draf maken omdat ze zo bang was.
Toen zijn we naar een lege stal gelopen om het tuig af te doen, want ze was zo bang dat ik anders dacht dat ze helemaal zou gaan flippen als we buiten bleven staan.
Daarna heb ik nog even met haar op het terrein gelopen en toen had ze af en toe nog paniekaanvallen.
Zelfs de volgende dag nog als ik met haar over het terrein wandelde had ze dat nog.
ze was meer schrikachtiger als normaal en ze was constant aan het opletten of dat er enge dingen gebeurde.
Dingen waar ze normaal nooit bang voor was schrok ze nu van...
Voorlopig heeft ze even vakantie en doen we rustig aan.
Lekker wandelen, borstelen en de wei op, binnenkort gaan we weer af en toe longeren en ik ga helemaal overnieuw beginnen met alles.
Eerst weer rustig aan erachter lopen en dan misschien weer slepen en heel misschien ooit nog eens voor de sulky, maar dat weet ik nog niet zeker.
Mijn emotionele ik heeft wel een flinke deuk opgelopen namelijk (of hoe je dat ook moet zeggen) en ik denk die van Ivy ook wel....
Hoe je dromen ineenkeer in duigen kunnen vallen....
Citaat:@VHU; je bent net een verliefde puber met je Rizanta (en dat is alleen maar leuk om te lezen hoor )
Naaltje schreef:hmm, hoefschoenen zijn volgens mij best tricky. Diddle zijn voeten veranderen best van vorm gedurende de tijd tussen het bekappen, dat moet dan invloed hebben op de pasvorm lijkt me