sonjim schreef:Dank je wel allemaal voor de mooie woorden en teksten.
Jimmy heeft zijn hele leven te veel da's gezien en er dus een hekel aan, dus de eerste spuit was nog al moeilijk, met 3 man een mini stil houden en een vloekende da. Toen werd het mij echt te veel en heb ik hem gesmeekt het te laten, gelukkig liet de da mij inzien dat dat geen optie is. De schat stond vanmiddag op 3 benen hijgend op stal, met Billy als trouwe vriend aan zijn zij. Hij is daarna heel snel en vredig heen gegaan, op de eigen weide, op dezelfde plek als Sonja in oktober. De da stelde ter plekke vast dat hij sinds kort aan een oog volledig blind was, dus pupil testen konden niet. Arme knul, wat hij allemaal gehad zal hebben zullen we nooit weten, maar dat oog zag er een paar weken geleden echt nog niet zo uit. Ik zit inderdaad in een achtbaan emotioneel. Billy mist zijn vriendje heel erg, de rest heeft er weinig blijk van gegeven.
Wat kun je gehecht zijn aan een dier, hoe kon ik hier overheen, dat vraag ik me echt af momenteel.
Over grooms, ik heb 2 shetten sinds vorige week bij mij gestald staan met als deal ik groom bij haar en zij bij mij, en als ze goed gaan, gaan onze merries samen in tweespan.
Jeetje het is en blijft verschrikkelijk.. *pinkt traantjes weg*
Je weet dat het voor hem beter is en dat je de juiste (en waarschijnlijk enige) beslissing hebt genomen, maar het is en blijft op z'n zachtst gezegd kl*te! 
Ik hoop dat Billy snel een nieuw vriendje vind in de weide!