Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
tinker_sally schreef:Mijn kar is 1.30 breed die weg misschien iets breder dan 2 meter.
De wegkant loopt een stukje steil naar beneden. Echt niet dat ik dan op het randje zou gaan rijden, en hoeveel veiliger kan het nou zijn om met zo'n vaart over zo'n smal stukje voorbij te razen?
Dan weet ik zeker dat mijn paard zich rotschrikt. En ik ook.
Waarom denken wielrenners dat ze alles mogen en kunnen maken?
En dan heb ik het niet alleen over of je nu met paard & wagen bent, maar ook in de auto of zelf op de fiets.
Ik ga me niet aanpassen naar hun omdat zij denken alles te kunnen maken.
Mijn veiligheid en die van mijn paard zet ik dan toch echt voorop.
Karl66 schreef:En dus geeft dat jou het recht om in wandeltempo de weg over de hele breedte te blokkeren voor al het overige verkeer? Want met de uitzondering van wandelaars gaat al het overige verkeer sneller dan een aanspanning.
Cowgirl schreef:Wellicht kom ik een beetje gefrustreerd over maar dat komt omdat het al jaren bijna elke rit zo gaat
vrouwke schreef:Sorry, ik vind wielrenners ook verschrikkelijk, doen net of ze de baas zijn.
Ik woon aan een ventweg, mogen ook auto's op.
Ze hebben altijd wat te mauwen, wat ik op die weg doe met de auto.
Ja hallo! Hier mogen auto's rijden.
Als ik ga mennen blijf ik ook altijd midden op de ventweg rijden, heb wel een spiegel dus als er een auto aan komt ga ik rustig aan de kant.
Karl66 schreef:Het klopt dat er veel overeenkomsten zijn. Maar er is één groot verschil, ga je op een wielrenforum kijken, dan zie je dat er vooral veel discussie is hoe ze als wielrenners misverstanden en irritaties kunnen minimaliseren en voorkomen. Terwijl ruiters en menners vooral in de slachtofferrol schieten en naar de tegenpartij wijzen.
Karl66 schreef:Het klopt dat er veel overeenkomsten zijn. Maar er is één groot verschil, ga je op een wielrenforum kijken, dan zie je dat er vooral veel discussie is hoe ze als wielrenners misverstanden en irritaties kunnen minimaliseren en voorkomen. Terwijl ruiters en menners vooral in de slachtofferrol schieten en naar de tegenpartij wijzen.
Danique_G schreef:vrouwke schreef:Sorry, ik vind wielrenners ook verschrikkelijk, doen net of ze de baas zijn.
Ik woon aan een ventweg, mogen ook auto's op.
Ze hebben altijd wat te mauwen, wat ik op die weg doe met de auto.
Ja hallo! Hier mogen auto's rijden.
Als ik ga mennen blijf ik ook altijd midden op de ventweg rijden, heb wel een spiegel dus als er een auto aan komt ga ik rustig aan de kant.
Nee dat is gelukkig wel heel sociaal van jeonderscheid maken in weggebruikers.
Jongens jongens wat een vooroordelen weer. Maar als je met 1 vinger naar een ander wijst wijzen er drie naar jezelfen dat terwijl ik als wielrenner zo mijn best doe als ik een paard tegenkom. Jammer. En eigenlijk zitten wielrenners en ruiters in hetzelfde schuitje zitten. Valt me op dat de meeste paarden mensen simpelweg in een slachtofferrol kruipen. Op deze manier zal het dus nooit beter worden.
Karl66 schreef:En dus maak je van jou probleem het probleem voor de rest van Nederland, die met tien km/uur achter jou aan mag sukkelen.
Bedankt voor het promoten van de paardensport...
KarinvdM schreef:Cowgirl schreef:Wellicht kom ik een beetje gefrustreerd over maar dat komt omdat het al jaren bijna elke rit zo gaat
Wellicht moet je dan eens gaan nadenken over wat jij misschien verkeerd doet?? Want als bovenstaande daadwerkelijk zo is, zonder overdrijven, dan moet er wel ergens wat mis zijn.
Ik heb nooit dat soort akkefietjes als ik met mijn, overigens ook heel brave, paard buiten rijd. Een enkeling stuift wat hard voorbij maar verder heb ik nooit problemen.
Doanique schreef:Bordje achter op de kar: Paard schrikt! Laat weten dat je eraan komt!
Of: Pas op! Rem af!
Wat zij er mee doen is hun probleem, je hebt gewaarschuwd.
Cowgirl schreef:Ik blokkeer ook regelmatig een dijk en doe dat bewust omdat ik die idioten die langs scheuren met 80 km per uur helemaal zat ben. Onlangs ben ik gewoon toeterend ingehaald...omdat ik blijkbaar te langzaam aan de kant ging...echt...