Geplaatst: 12-12-03 00:35 Stel, je pony heeft moeite met de teugels volgen tot het aannemen een stelling, waarna het wijken al helemaal rampzalig verloopt. Dan is het zaak om niet hangend en wurmend alsnog de hoefslag enigszins pootje over proberen te halen, maar om terug te gaan naar het begin van het probleem. We nemen voor de eenvoud even aan dat het hier om het aannemen van stelling gaat en dat je dit probleem rijdend op wilt proberen te lossen. En dat de pony de clicker of het werken met een ander beloningsignaal (waarbij na elke keer dat je dat beloningssignaal (click, woordje, klopje op de hals, tongclick, lichtsignaal, fluitje, you name it )geeft, je hem voer geeft).
Je stelt je pony in stap op de binnenhoefslag en volgt op deze binnenhoefslag de lange zijde tot de letter B, waar je halthoudt. De bakrand is nu 2 stappen van je verwijderd, aan de linkerkant. Je knijpt in de rechterteugel (TREK NIET. Knijp. Je wilt een op fijne signalen reagerend paard krijgen, dus houd je signalen fijn.) en blijft in de teugel knijpen, totdat het rechteroor eventjes naar achteren beweegt / het rechteroog even knipoogt / het rechterneusgat iets opgetrokken wordt / er even op het bit gekauwd wordt. Beloningssignaal + Belonen!
Vervolgens neem je de teugels weer op maat, haal je diep adem, en knijp je in de rechterteugel. oor/oog/neus of mondreacatie? Belonen!
nu heeft je paard het truukje door, en op het knijpen in de rechterteugel gaat dat oor meteen naar rechts. Maar nu willen we meer, en dus blijven we in de teugel knijpen. We willen nu zowel dat oor, als een optrekkend neusgat/knipogend rechteroog/gekauw op het bit. Zodra zo'n tweede reactie volgt, beloon je.
Niet lang daarna verleg je de grens weer: als die rechts-georienteerde bewegingen zijn erg leuk, maar kan het hele hoofd ook iets naar rechts? Zodat we dat ook en dat oor en die neus ook echt zien? Zo nee, dan handhaven we onze kneep in de rechterteugel. Zo ja, dan gaan de teugels los en beloon je overdadig. (intussen wel af en toe een rondje stappen! Maar dan weer 'landen' bij de B).
Omdat we steeds meer eisten, en de lat voor het verdienen van een beloning steeds hoger legden, weet de pony vanzelf dat hij meer zal moeten presteren om de goedkeuring van zijn ruiter te krijgen. Beloon dus niet als je op deze fase bent voor die ene knipoog, dan ben je weer terug bij af (Tenzij je de volgende dag opnieuw begint en je pony geen flauw benul meer heeft van wat je bedoelt, dan volg je hetzelfde pad weer, wat dan echter veel sneller zal gaan).
We hebben nu dus een pony die op een kneepje in de teugel zijn hoofd licht naar rechts buigt -stelling aanneemt - en zo ontspannen blijft staan. Dan stoppen we met het belonen hiervoor. Nu drukken we ons linkerbeen iets uit in de beugel (loodrecht omlaag dus, niet van je paard afsteken) en leggen ons rechterbeen met een lichte druk op de singel. reageert je pony niet, dan span je een aantal maal je rechterkuitspieren aan, zodat hij de boodschap krijgt dat hier iets moet gebeuren. Geef hem de tijd om hier over na te denken en ga niet direct over op grovere hulpen ('als ik mijn been aanleg moet hij aan de andere kant van de bak staan'). Daar ben je gewoon nog lang niet. Herhaal je fijne hulpen in die stelling en besef dat juist die hele fijne, miezerige, jeukende hulpjes vreselijk irritant worden na verloop van tijd. Daar hoef je helemaal geen spoor voor in de ribben te zetten. Leg ter ondersteuning je rechterteugelhand duidelijk tegen de hals. Je pony gaat nadenken. achteruit? Nee, de baas beloont niet en blijft die vervelende hulpen gewoon herhalen. Vooruit? Nee, ook niet. Kont opzij? JAAA!!!
En vervolgens beloon je als je pony niet alleen op een fijne teugelhulp het hoofd opzij buigt, op twee fijne beenhulpen de kont opzij zet maar ook op jouw fijne handhulp eventjes die voorhand meeneemt. En dan ga je de afstand opbouwen die zo afgelegd moet worden, voordat er een beloning gegeven wordt. En dan vertel je hem dat je alleen nog maar beloont als datzelfde kunstje, van binnenhoefslag naar hoefslag wijken, ook eens in draf geprobeerd wordt.
-------------------
Is dit dwang of onnatuurlijk? Nee, want je geeft alleen (en alleen maar! niet de 'fases' gaan verhogen of hulpen gaan 'verduidelijken') lichte aanwijzingen over wat je wel eens zou willen zien. Je pony doet het denkwerk en jij beloont als hij iets doet dat wel eens goed zou kunnen zijn. Clickeren tijdens het rijden is echter gewoon moeilijker, omdat je nu niet alleen op het paard moet letten, maar ook op jouw houding. Stel, je houding is gewoon vreselijk slecht, je rijdt met een ingeknikte heup en hangt bij het zijwaarts proberen steeds onbewust als een zoutzakt over de hals van je paard. Dan leer je paard zonder problemen dat hij moet wijken, maar je leert hem tegelijkertijd dat de hulpen voor het wijken het als een zoutzak over de hals naar links leunen is.
Dus vooral als je gaat clickeren is het belangrijk dat je weet wat de voornaamste bezigheid van de ruiter moet zijn: NIET STOREN. NIETS DOEN. NIETS ZIJN. Alleen denken. En belonen. 
groetjes...