
Ik zag ik een boek ook dat ze zonder zweng lieten slepen ,dat zag er imo veel veiliger uit , de strengen zaten ook zo hoog dat er onmogelijk een been over kan komen.
Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
priscillak schreef:ik zette ze gewoon voor de wagen met een ervaren paard, leren ze het vanzelf. het andere paard duwt en trekt ze wel de juiste richting op daarnaast merken ze aan het andere paard dat er niets is om bang voor te zijn. ging altijd prima
Uriah schreef:
Uriah schreef:ik zeg toch ook niet dat ik niet weet wat een zweng iswij in drenthe noemen het 'knuppel' . ik heb de cursus 5 jaar geleden gedaan dus het zakt allemaal een beetje weg.
Ik zag ik een boek ook dat ze zonder zweng lieten slepen ,dat zag er imo veel veiliger uit , de strengen zaten ook zo hoog dat er onmogelijk een been over kan komen.
JoyCiej007 schreef:idd.... wat ook geen prettig gezicht is, is een paard die ervan aan de kletter gaat met 2 vrachtwagenbanden, in de leidsels stapt en ondertussen vliegen die banden alle kanten op, zowel naar mens als paard. Krijg zo'n paard maar weer eens rustig met 2 van die rondvliegende, stuiterende banden!
SuSEQ schreef:JoyCiej007 schreef:idd.... wat ook geen prettig gezicht is, is een paard die ervan aan de kletter gaat met 2 vrachtwagenbanden, in de leidsels stapt en ondertussen vliegen die banden alle kanten op, zowel naar mens als paard. Krijg zo'n paard maar weer eens rustig met 2 van die rondvliegende, stuiterende banden!
Ik ben wel een groot voorstander van slepen, maar niet (als beleermiddel) met een groot gewicht erachter. Trekken leren ze vanzelf wel; de eerste kar die je erachter knoopt weegt meestal twee keer niks en van daaruit kun je het gewicht uitbouwen. Een zware sleep gebruik ik enkel om de piste te slepen en dat doe ik met een ervaren paard dat er de spieren voor heeft.
Het slepen op zich heeft tot doel het dier te laten wennen aan de strengen en aan het feit dat er iets "achterkomt". De eerste keer dat er gesleept wordt is dat met enkel de zweng die los door het zand sleept. Eens dat goed gaat schakel ik over op één autoband, die met een haak aan de zweng bevestigd is. Dat komt namelijk niet gemakkelijk los, tenzij het er raar aan toe gaat. Dit alles gebeurt in eerste instantie in een afgesloten piste, zodat er geen snelheid kan gemaakt worden als ze er vandoor zouden gaan. Eens ze alles doen aan de sleep in de bak, ga ik ermee de baan op en maak ik wandelingen met paard en sleep. Zo leren ze dat er in alle omstandigheden iets tegen hun achterbenen kan komen (de strengen) en dat dat geen probleem is. Ook over streng staan komt onvermijdelijk voor in alle mogelijke combinaties en het is heel handig als je je paard dan zodanig kunt manoeuvreren dat je die situatie kunt herstellen zonder naar de grond te moeten duiken en zonder dat het paard in paniek geraakt. Pas als dit allemaal goed gaat, is het tijd voor de kar en dat gebeurt dan weer in de afgesloten piste.
Zonder enige ervaring of hulp aan het dokteren slaan is onverstandig. Ben je onzeker van jezelf, wees dan zo verstandig je eigen onkunde toe te geven en het paard weg te brengen. Wil je het toch proberen, laat je dan ten minste bijstaan door iemand die het al lang doet en meteen weet hoe een eventueel probleem opgelost kan worden.
Om op je vraag te antwoorden: mijn zweng is afkomstig van een oude boer. Volgens mij kun je die dingen niet kant-en-klaar kopen en ben je aangewezen op zelfbouw.
JoyCiej007 schreef:Bovenstaande, wat ik aanhaalde, is dus iets wat ik bij een 'professionele' beleerder bij mij in de buurt wel eens heb zien gebeuren.
Citaat:Echter ben ik ook van mening, dat veel van de dingen die je het paard leert met het slepen, ook zonder sleep gedaan kunnen worden. Als ik niet ga slepen, loop ik zelf achter m'n pony als 'gewicht' aan de strengen, terwijl iemand anders de pony eerst bij het hoofd begeleid aan de hand, en later al 'langelijnend' zich schuinachter de pony verplaatst. Op die manier leren ze om te gaan met dezelfde druk, nl. de druk op de borst tijdens het lopen, het ineens wegvallen van de druk, en het optrekken met plotseling 'volle kracht' op de borst. De strengen breng ik handmatig tussen de benen, laat ze er over heen stappen, flink wiebelen als dat goed gaat, lekker tegen de benen kletsen, ik laat ze zelfs een eindje lopen met beide benen over de strengen heen (hmm, dat zal vast heerlijk zitten).
suleilitha schreef:Het hangt inderdaad voor een groot deel van het paard af.
Mijn vader zette ze aan de buitenmuur vast, tuig erop, tweewielertje eraan knopen, en reed zo weg....
De enige voorbereiding was dan een paar keer er achter lopen met paard in de leidsels en daarna een paar keer voor de fiets mennen.... je moet dan echt én lef hebben én gigantisch kunnen sturen....