Citaat:
Na vijf km verliep het beter maar vond het na 15 welletjes. Dat kun je dus ook hebben, het loopt niet altijd zoals je zou willen en dan is het zaak naar de pony's te kijken.
Klopt heb ik ook wel eens hoor. Dat ik begin en dat ik dan denk, he, het loopt niet fijn. Pas ik mijn rit aan als het niet verbeterd, hebben ze gewoon iets meer herstel nodig gehad. Soms heeft het te maken met de voorgaande trainingen, maar kan ook iets zijn als net te koud of ander weer of de bodem die anders is, of dat ze bijv net niet goed hebben gegeten (vind ik dan zo moeilijk als ze op het land lopen, heb je er toch minder kijk op) of gedronken, of dat ze juist flink te keer zijn gegaan tussendoor of zoiets.
Hoort er allemaal bij
Als ik echt een serieuse training heb rij ik ook vaak alleen of met iemand die al net zo ver is in de training en het zelfde doel heeft bij de rit die je dan doet. Je bent zo bezig met je planning dat dat dan net die paar ritten zijn waar het er echt om gaat.
Die rit samen komt dan later wel weer
Als iemand begrijpt dat jij je eigen ding doet en toch met je meerijdt kan het ook heel stimulerend werken. Waarbij je dan de afspraak maakt dat als de een toch lager of hoger wil in tempo of net verder of eerder terug oid dat het er niet toe doet.
Heb een stalgenootje die zo af en toe met me meegaat en daar heb ik veel steun van, zeker als ik in een dipje zit. Van het najaar was ik best gemeen van Ollie afgestuiterd, en toen zijn we bijv een paar keer gezamelijk door dat stuk bos gegaan, ook met wat tempo, zodat ik daar ook weer 'doorheen' kon. Ollie bleef namelijk maar schrikken bij dat punt
zal ook wel aan mij gelegen hebben maar met stalgenootje erbij ging het dan weer goed en uiteindelijk ook alleen weer. Omgekeerd was haar paard heel erg van een hond geschrokken, trek ik haar daar weer doorheen. Of iemand anders (Crazymel hier @bokt) die heeft dan net meer tempo dan wat ik heb, dan trekt Ollie zich op aan haar pony, en ik leer dat Ollie dat tempo toch aankan. Omgekeerd was het voor haar pony belangrijk dat ze wat lager in tempo ging.
@cpinnetje leuk hoor dat je zo bezig bent. Winterperiode is altijd lastig met trainen. Klopt. Woon soms ook dagen zo'n beetje in mijn thermobroek
en de douche is mijn grootste vriend 
En ja merries hahaha. Heb eigenlijk altijd merries behalve mijn menpony'tjes dat waren ruintjes, ook ingegeven destijds om onze zoon die toen nog vrij jong was. Ruintjes zijn wat minder heftig in hun reacties dan merries, die hebben nog wel eens losse achterbenen als kinderen door de wei lopen te stuiteren. Dus dat gedrag ik vind het meestal wel humor (meestal
). Vond Hero juist erg moeilijk om aan te wennen. Vind ruinen vaak lomper en slomig en sorry
... wat dommiger
aan de andere kant zijn ze wel veel stabieler, da's wel relaxed