Stoer zeg Tine!
Alex is vrijdag flink onder handen genomen door de tandarts dus hij mag nog even rustig aan doen. Hij had een golvend gebit en veel haken, waardoor hij sneetjes in zijn mond had, dus dat moet eerst helen nu.

De tandarts vroeg zich af waarom hij zo trok en ik zei "Hij probeert op rust te staan". Onder verdoving ben je niet heel erg stabiel en Alex ging hangen aan de voorkant om maar dat voetje op rust te kunnen zetten.

Verder heeft Alex sinds het tandarts bezoek al 2 keer de nieuwe hooibalen naar onderen gesmeten dus ik denk dat zijn tandjes wel weer goed zijn nu. Het nieuwe hooi is kennelijk veel lekkerder dan het hooi van vorig jaar. Dit was vanochtend.


En verder heb ik gisteren, want het was eindelijk eens zonnig weer, met Jorie gemend. Dat ziet er als volgt uit, mijn moeder voorop op de fiets en dan ik met Jorie erachter aan. Ik kan hem onafhankelijk remmen en sturen verder, maar hij volgt het liefst exact haar pad. We kwamen ook een buurvrouw tegen en toen fietste mijn moeder even iets sneller dan wat hij kan bijbenen. Er kwam ook net een skooter aan, dus ik terug naar stap en in de berm. Jorie geeft gelukkig helemaal niks om verkeer, maar moest daarna wel in een turbodraf terug naar mijn moeder. We waren volgens hem echt te ver achter geraakt. Het was ook een snel rondje, met Alex doe ik maximaal 8.5 km/h. Dit rondje was 9.2 km/h. Volgende keer kunnen we wel wat verder dus.
Dit is een fotootje van toen we bijna thuis waren:
