Bicci denkt ik spring er direct ff in hahaha, gelijk heb je meid.
Citaat:
@VHU: bedankt voor je verhaal, hier eigenlijk wel een soortgelijk verhaal en ik heb m'n paard nog steeds, maar rijd dus al zo'n 7 jaar vrijwel niet meer , vind het nu dan ook erg spannend om naar een nieuw (jong) paardje te gaan kijken.
't Was wel een lang verhaal, wilde het nog inkorten maar toen ging het niet meer
Ik heb ook echt wel mijn twijfels gehad om er bij Bente als eerste zelf weer op te stappen, dacht waarom ben ik niet verstandig en besteed ik het uit
Maar ik dacht ook, ik heb er minstens iets van 30 ofzo, weet het niet eens meer, ingereden, dan moet dat toch ook weer gaan, en vertrouw ik het niet, dan doe ik het gewoon niet. Heb er ook vrijwel geen hulp bij gehad, wilde het gewoon op mijn eigen manier doen. Als het niet zo kan, doe ik het niet. Dat is wel het 'mooie' denk ik van wat ouder zijn, het hoeft niet meer zo nodig, het mag.
En zo sta ik er nog steeds in.
Jonge paarden zijn zo leuk, ze komen alleen maar naar je toe. Je zit soms met je handen in het haar, maar als het dan goed gaat, dat geeft zo'n super gevoel 
Ik heb het nu wel veel langzamer gedaan dan 'vroegah', dus echt voor maximale veiligheid gegaan. Dus lang longeren, veel wandelen, veel stappen, voor overgang naar draf, of galop heel veel schijnovergangen enz. Alles vanuit ontspanning en op stem. Is goed uitgepakt. Had ook heel anders kunnen zijn maar goed, blijkbaar werkte het
Als ik er nu af zal vallen of een ongeluk krijg heb ik zoiets van dat zou mij bij een beleerd paard ook overkomen zijn. Ongeluk kan altijd ..... ook met super beleerd en ervaren paard.
Heb wel heel bewust gekozen voor een tuigpaard (veel Gelders, maar tja ook wel veel hackney
) ipv een rijpaard (ik reed altijd paarden met heel veel 'bloed') en een paard met in principe (op afstamming) een heel fijn en bewerkbaar karakter. Maar dat is natuurlijk altijd afwachten. Vond haar gewoon zo lief en vriendelijk en mooi