Geplaatst: 12-06-11 12:39 Allereerst wil ik VHU zeggen dat ik veel respect voor je heb. Heel goed, zoals je ermee omgaat. En zoals de anderen hier ook al zeggen, je mag je verdriet tonen!! Hoef je niet te verbergen. Je bent tenslotte een zeer grote vriendin verloren. Sterkte bij het afscheid met Freddy.
Verder sluit ik me even aan bij alle samenvattingen. Sorry, maar ik ben erg moe.
Gisteren wedstrijd gehad, heeft erg veel energie gekost.
Met pony ging het niet zo fijn, had te kort losgereden, dus was mijn eigen schuld. Volgende keer toch maar weer gewoon 45 minuten voor rekenen. Had 175 en 183 punten. Die 183 was nog goed voor een 2e prijs. Bijna iedereen had lage punten, maar ik denk dat er ook niet zo goed gereden werd. Als ik naar mezelf kijk had ik ook echt niet meer verdiend. Van Chantal weet ik het niet. De stukjes die ik zag, zagen er best redelijk uit. Wel onrustig met het hoofd, ene moment wel nageeflijk, andere moment kop in de lucht. Tja, ene jury valt daar meer over dan andere. Tempo was wel veel beter dan in Leek, dus er zit zeker vooruitgang in. Dat gevoel had je zelf ook, dus daar moet je gewoon naar kijken, niet naar de punten van een jury. Er worden trouwens sowieso weinig hoge punten meer gegeven. Wellicht dat de jury's dat op vergadering hebben besloten, want een jaar terug kreeg zo'n beetje iedereen minstens 1 wp per proef, ook al was dat absoluut niet terecht.
Bij vh had ik helaas 3 ballen.
Daarna werd pony van menpony naar kinderpony omgebouwd, had nl zadel en hoofdstel van zoon mee moeten nemen
. Zoonlief heeft weer heel goed gereden.Toen Rembrand. Losrijden ging heel fijn, ik had goed dat hoge tempo te pakken. Helaas ging het in de eerste ring niet zo goed. Erg slordig, kon mijn figuren niet goed rijden, wsl toch door dat hogere tempo. Moet ik echt nog leren (doe het nu pas 4 dagen, dus tja, moet ook geen wonderen verwachten). Maar de 2e proef..... bij het 5e onderdeel, uitgestrekte stap, ging Rembrand volledig in de staak. Ik snapte er echt niets van, zo ken ik hem helemaal niet. Hij wilde geen pas voorwaarts meer, wel achterwaarts, wat ik door ongelukken in het verleden dus echt doodeng vond. Man stond te schreeuwen dat ik hem aan moest pakken, dus zweep erover. Toen ging hij een paar passen vooruit en weer in de staak. Ik was echt zooooo bang, maar goed, weer de zweep erover, maar toen sprong R dus de ring uit. Einde oefening. Man heeft in mond gekeken, tong zat gewoon op zijn plek (rij sinds paar dagen met sperriem, dus zou ook haast niet meer moeten kunnen. En als het wel kon, had hij hem nooit zo snel weer terug kunnen krijgen). Netjes af gaan groeten bij de jury. Volgens haar was het wel zijn tong, volgens ons niet. Enige wat ik kan bedenken is dat er een velletje klem heeft gezeten, want ik kreeg echt het idee dat hij pijn had. Maar goed, ik mocht als iedereen klaar was mijn proef nog een keer rijden om het vertrouwen terug te krijgen, dus dat was wel heel aardig. Vaardigheid had ik 1 bal, dus wel weer een wp erbij, maar ik ben echt mijn zelfvertrouwen weer helemaal kwijt. (dat is al niet zo geweldig, met dit soort acties wordt het niet beter)
Helemaal aan het eind dus nog een keer de proef gereden, ging wel weer slordig met figuren, maar verder gelukkig goed.
Bleek dat ik voor de eerste proef toch nog 214 punten had, dus ik mag naar districtskampioenschap. Weet alleen niet of dat wel zinvol is. Instructrice nog gebeld en die zegt dat het gewoon door nieuwe tempo komt, dat ik daarmee gewoon veel proeven moet oefenen, dat het dan wel goed komt.
Nou ja, volgende wedstrijd is in augustus, dus we hebben nog even.
Vanmorgen heeft zoon weer gereden in de bak. Helemaal los, ook in draf en zelf gestuurd in draf. Super zoon en pony, ben zo trots.
Nu gaan we met Thabor naar het bos. Honden gaan mee, zodat ik met zoon en honden ga wandelen en man met Thabor gaat rijden. Tot straks.
(paracetamol en ibuprofen, beide 2 stuks, tegelijk 
je kunt niets doen en ze zijn zo weg. 
. 
) gestapt heeeeeeel voorzichtig 
en eens besproken of het niet leuk zou zijn Snuit eens naast Rattan te zetten 
zo genoten van die driftkop Rattan en Snuit die echt niet wist wat hij eraan had 
Rattan zat helemaal te brommen zo wond hij zich op en Snuit maar braaf stappen. Allebei die koppies van die pony's 
Eerst Riette aan de leidsels, later Peter. Ik moet zeggen op een gegeven moment had hij ze haast gewoon naast elkaar in draf, toch wel erg leuk gezicht zo'n zwarte en een spierwitte 
nog rondje uitgestapt toen waren ze eindelijk rustig, vooral Rattan dan. Gingen we weer terug naar stal moest Rattan toch even laten zien hoe stoer hij door de deur kon 
maar echt even alles kunnen vergeten op dat moment zo grappig. Wie weet gaan we het nog een paar keer doen of anders Alwyn en Snuit toch weer eens proberen (nu ik heb gezien hoe woest Rattan deed....mwah....dan waren Alwyn en Snuit nog heilig 
