ellenlouise schreef:Nope, waarom zou het een het ander uitsluiten?
Dat is wat ik schreef ja, bedankt voor het ander verwoorden.
Citaat:
Daarbij realiseer ik me ook dat het voor de meesten niet weggelegd is om een paard volledig natuurlijk te houden (geldt voor mij ook). Je doet wat je kan voor je paard. Geen reden om de NH-benadering dan maar te laten varen.
Je raakt me nu kwijt...... Je stelt eerst dan NH niet alleen een trainingsmethode is maar een 'natuurlijk' totaalconcept en nu laat je dat zelf los
In míjn ogen zou je geen dier moeten houden als je niet de mogelijkheden hebt het dier volgens soortspecifieke welzijnseisen te houden. Heeft niets met NH te maken, maar wél met een diervriendelijke visie. Pas dat gerust op paarden toe
Doe je dat voor jezelf al niet omdat je 'doet wat je kan', dan ontkoppel je toch gelijk volledig het paardgerichte totaaldenken??!! Of ben ik nu de rode draad helemáál kwijt?
Nogmaals en in mijn ogen: Je kan best NH-trainen/rijden met een dressuurzadel, ijzers onder en je paard op stal houdend.
Andersom kan je ook heel goed je paard natuurlijk 24/7 in een kudde in de wei hebben staan en op een Feria volledig niet NH op een Vaquero-zadel en met een stang in gaan ringsteken of met een dorpsschone achterop een rondje rijden.
Wíj proberen onze paarden zo paardgericht mogelijk te houden en denken/hopen te kiezen voor paardgerichte oplossingen en ook paardgericht te trainen/rijden, maar zien het toch als losse elementen binnen onze manier van denken en beseffen ons daarbij heel goed dat we niet weten wat we niet weten: met nieuwe informatie leren we wellicht dat we nu met de beste bedoeling voor de paarden verkeerde keuzes maken.
Citaat:
En waarom geen klassieke dressuur? NH is niet persé met een bepaalde discipline verbonden.
Wat ik dus inderdaad als voorbeeld geef. Bedankt voor het herhalen.
Citaat:
En wat betreft Parelli en Roberts? Tja, ik denk dat ze beiden een hoop goeds hebben gebracht.
Zoals de héle NH-beweging en alles wat daaruit voortvloeit
De paardgerichte visie van allen voor hen is tot zij er populair mee kwamen op barre grond gevallen.
Ken jij de heruitgave van Xenophon's paardenboek of het werk van Aloïs Podkasky? Zelfs van degenen die dit laatste boek aandachtig gelezen hebben zijn er maar weinig die daar een paardgericht denken uit opgepikt hebben en tot het brede publiek is er níets van doorgedrongen.
De eer van de popularisatie van paardgerichte benaderingen is echt aan een handjevol paarden'fluisteraars' toe te schrijven.