Moderators: C_arola, Essie73, Coby, balance, Firelight, Dyonne, Neonlight, Sica, NadjaNadja
Gem schreef:Ik moet hier ook wel een beetje lachen om de reactie van Maartje1990. Kan me nog een bekend rel(lerig verlopen)-topic van jou herinneren van een maandje terug waarin je doodleuk meldt dat jij bewust alles doet dat "bokt" niet doet. In een volgend topic meld je dat je vooral níet van plan bent om nog naar Bokkers te luisteren, dus om hier nou met "Pardon?" te reageren vind ik iets hypocriet overkomen, en nogal ongeloofwaardig naar TS.
Liljebo: mijn paard is begonnen met de tweewieler, maar uitsluitend om redenen dat de vierwielige trainingswagen een lekke band had. De tweewieler wordt wel bewust gebruikt als de beleerder denkt dat hij met een schopper te maken heeft, maar o.a. om redenen dat hij het minder erg vindt dat die een deuk krijgt als dat de trainingswagen er eentje oploopt. Wel is het zo dat bij onze tweewieler de groom er in geval van nood sneller af kan dan vanaf de vierwieler.
liljebo schreef:Wat betreft het afstappen: hier begrijp ik je redenering niet volkomen. Teugels verliezen, los rukken ed lijkt mij sneller te gebeuren als je op de bok zit (teugel kan zelfs knappen, heb ik ooit als ruiter meegemaakt), dan wanneer je ernaast loopt.
Nu is het heus niet de bedoeling om voor ieder akefietje ernaast te gaan lopen (moet ook niet nodig zijn) maar ik kan mij voorstellen dat ik wel afstap als ik bv een houttransport zie aankomen (momenteel zie ik hen nooit, maar in het verleden kwamen ze nogal eens langs) Deze rijden vaak hard, hebben een hele serie aanhangers met materiaal erachter hangen en nemen nogal wat plaats in beslag op de landweggetjes. Helaas houdt een deel van het weinig rekening met andere weggebruikers. In zo'n geval zal ik dus wel dergelijk ervoor kiezen om ernaast te lopen. Alleen al omdat ze onmiddellijk kalmeert als er iets engs gebeurd en ik naast haar ga lopen. Maar ook omdat ik dan meer te vertellen heb.
Maar dat is een punt waarover ook ruiters van mening verschillen. Ik deed namelijk met rijden de laatste jaren hetzelfde. Vroeger niet. Ik kreeg met de paplepel in dat je Nooooooit mocht afstijgen, omdat je dan niets te vertellen had.
Maar met een in het verleden gebroken rug en wat andere mankementen, ben ik daarin veranderd. Ik nam geen risico meer op de rug van het paard.
Voordat ik met een nieuw paard de weg opging, ging ik er eerst veel mee lopen en deed ik grondwerk, opdat ze gewoon goed luisteren. Halt is halt. Altijd. Etc. Pas als dat goed ging, ging ik rijden en als we in een moeilijke situatie kwamen/iets 'gevaarlijks' op onze weg tegen kwamen, stapte ik af.
Ik loop toch aardig wat jaartjes mee, maar kan met overtuiging zeggen dat de manier van doen van de laatste jaren veel veiliger bleek. Bovendien kregen de paarden veel meer vertrouwen in mij en verloren enge dingen vaak hun kracht.
Vandaar dus ook mijn mening dat dezelfde tactiek met mennen niet gevaarlijker is, mits je je verstand gebruikt. Dus geen moment de leidsels loslaten en zeer goed opletten.
Daar staat wel tegenover dat je dat m.i. alleen moet doen als je daar ruim de tijd voor hebt (je ziet iets aankomen) In geval er plots iets gebeurd, lijkt het mij weer geen goede aanpak, want dan levert het moment van afstappen een extra risico op.
Maartje1990 schreef:Dan herinner je je dat fout. Ik doe het hoofstel als allerlaatste in, dat is het enigste. Dat is terwijl hij stilstaat. Langs de pony/wagen lopen terwijl er niemand op de wagen zit lijkt mij levensgevaarlijk zeker met een groene pony. Ben je dit dan met me oneens?
Mijn pony was groen qua mennen, voor de 4wieler geen enkel probleem.