Geplaatst In principe stelt het weinig voor, en als alles goed gaat komt hij vanavond weer naar huis. Maar toch, ik ging met een steek in mijn maag weg, toen ze hem op kwamen halen om naar de operatiekamer te brengen..
Zo'n vervelend gevoel.. Iets wat nu nog aan mij knaagt.. Niet dat ik bang ben dat er nu iets fout gaat. Maar gewoon, over de gedachte hoe het allemaal zou zijn, als hij er niet meer zou zijn. Het heeft me echt aan het denken gezet en ik zou me geen raad weten wat ik zonder hem zou moeten. Ik heb nu al zoveel moeten regelen om het een beetje te kunnen redden met ons dochtertje, het huishouden, de paarden en mijn werk.. En dan is het maar voor een weekje of 2, want als alles naar wens verloopt kan hij tegen die tijd alles zelf wel weer. Mijn moeder komt ook hierheen om te helpen omdat ik het gewoon weg niet in mijn eentje red..
Nu is het voor pak weg 2 weken, maar wat als het nou een keer gebeurd dat hij er niet meer is.. Wat dan ?!
Het is niet zo dat ik altijd zo denk ofzo maar ik moest het even kwijt en wie weet zijn er nog meer mensen die daar wel eens aan denken..
Lucht toch wel even op dat schrijven
Als je je zelf naar gaat voelen onder die negatieve reacties steeds; denk aan iets leuks, wees positief! succes, het komt vast allemaal goed! 
