Geplaatst Mijn zusje en ik waren in onze woonplaats even naar een soort meer. [Voor de mensen die het kennen, de Surfvijver in Veenendaal].
Ik wou een paar foto's schieten, ben veel aan het oefenen, heb even wat gedobbert met mn voeten in het water, en later foto's geschoten van mn zusje.
Komen er 2 buitenlanders aan, turken/marokanen, kan het verschil niet zien
.Ze stappen op ons af, en zeggen met gebrekkig nederlands : "Dag prachtige meiden!" Kortaf "hoi" gezegd. Ben altijd een beetje bang.
Hij zegt zo: "Gaan jullie niet even lekker zwemmen?" In de surfvijver zwemmen is zwaar verboden, ligt vol drijfzand. Ik schudde nee.
Hij ziet me staan. "Zal ik een foto van jullie beide maken?" Ik zeg: "Nee, ik sta nooit goed op foto's, dus nee." Hij gaf een reactie: "Alsjeblieft?" Ik had echt zoiets: Wat moet je?
Bleef stug nee zeggen.
En die 1e man bleef maar herhalen. "Mooie meisjes, mooie meisjes."
Mijn zusje is 13, slank, prachtige meid, ik was hartstikke bezorgd, ze oogt als ruim 17 jaar.
Hij aait me over m'n arm, over m'n wang, stond helemaal stijf, bij me zusje keek hij de hele tijd naar haar tieten [Die heeft ze vors, ja, en kleed zich ernaar]. Viel me nog mee dat hij er af bleef.
En hij sloeg een arm om haar heen, en vroeg: "Gaan jullie stukje mee rijden? En dan drinken!" Ik zeg "Nee, want wij moeten zo gaan." Probeerde zo kortaf mogelijk te zijn.
Hij zegt: "Dan gaan we stukje rijden, en dan even naar Amsterdam of Rotterdam."
Ik was half in paniek. Op zo'n moment lijkt het allemaal erger. 1e wat in me opkwam was ; Nooit! Amsterdam, daar zijn de wallen, nooit!!
Die andere man ging naast onze fietsen liggen, op z'n rug, ondersteunend op zn ellebogen.
Die 1e man bleef aandringen. Ik zeg: "Nee wij moeten zo thuis zijn." Vraagt hij zo: "Waar wonen jullie? In Veenendaal?" Zusje zegt: "Wie weet...!" Hij: "Welk adres?" Zusje zegt: "Wie weet...!" Ja, zegt hij, "Wie weet...! Jij weet!" Zegt hij zo: "En jij doet school?" Zusje zegt weer: "Wie weet...!" Hij kijkt naar mij. "Jij school?" Ik zeg : "Nee." Hij kijkt weer naar mn zusje. "Jij school?" Zusje knikte nu ja. "Welke?" vroeg hij. "HBO?" Kind is 13 joh
Leek geen einde aan te komen.
Hij zegt: "Ga je mee stuk wandelen?" Ik zeg weer: "Nee we moeten zo thuis zijn."
Andere man stond op en ze liepen allebei weg, Godzijndank, en telkens achterom kijkend. Wij snel naar de fietsen gelopen, die 10 meter verderop stonden. En ze keken maar. We kregen het hangslot niet los, fiets viel, het duurde allemaal veel te lang. En we hielden ze in het oog.
Toen pakt die 1e kerel z'n telefoon. Hij belt, en keek maar achterom. Dan krijg je weer een angst over je heen. Ze waren met de auto, dachten we, zo zit er iemand in de auto op ons te wachten, blabla, maak het maar af. We zijn keihard weggefietst, niet meer gekeken, en zag toen 1 auto staan. Een dikke vette Mercedes. Kon niet missen. Heb er niet aangedacht het nummerbord te kijken. We zijn keihard weggefietst.
Achteraf zei mijn zusje ; "Als ze wat byzonders deden, had ik ze een klap midden in het gezicht gegeven!" Maar wat als ze wapens op zak hadden? Zal wel niet, maar je gaat verder denken.
We moesten nog een klein stukje fietsen, hebben binnendoor weggetjes genomen, zonder autoweg, zodat we niet te volgen waren.
Hoe blij was ik, toen ik thuis aan kwam.
Maar nu twijfel ik ze aan te geven.
Maar...
1. We hebben geen bewijs [Uiterlijk weten we nog wel redelijk.]
2. Geen nummerbord
3. Als ze hier achterkomen, hebben ze vaak zat vriendenclubjes, die ze kunnen inzetten.
Mijn zusje is 13, en woont ergens anders, door omstandigheden, en moet altijd best een flink eind fietsen naar school, en ze is tweeling, andere zusje woont gewoon thuis, zijn 1 eieg, het idee, dat ze achter haar aan komen, en dus meer doen dan de bedoeling...
Moet me hier niet druk om maken, maar dat doe ik wel.
Ben hier ontzettend van geschrokken!
Tips, aangeven of niet?
Jullie weten verder niks van ze, en ze hebben opzich ook niet écht wat verkeerd gedaan. Snap wel dat je erg geschrokken bent hoor! Voortaan daar maar even niet heen gaan, en anders gelijk weglopen als dat soort types jullie lastigvallen.. 
Als zulke enge mannetjes dingen aan mij vragen, moet ik altijd ineens naar de tandarts ofzo. En dan snel wegfietsen (over binnedoorweggetjes etc., desnoods een omweg.) 
