Geplaatst Ik ben nu een 4e jaars fysiotherapiestudent, en de hele studie is me vrij makkelijk afgegaan. Nu loop ik sinds enkele weken stage in een fysiotherapiepraktijk, en vind het helemaal geweldig. Het werk past precies bij me, en ik voel me er gelukkig in
Er is echter een probleem. Ik blijk erg gevoelig te zijn
Ik wist wel dat ik die eigenschap had, maar dat ik het zo erg zou hebben... Ik kom namelijk patiënten tegen die ernstig ziek zijn, een ziekte hebben waarvan duidelijk is dat ze de 20 jaar niet zullen halen, of gewoon zo ontzettend veel meegemaakt hebben in hun leven. Dit gaat me niet in de koude kleren zitten 
. Geregeld lopen tijdens de behandeling de tranen over mn wangen (goddank loop ik nog mee met een fysio, en kan ik gewoon weglopen) en neem ik problemen mee naar huis. Het komt vaak voor dat ik met hoofdpijn vertrek of buikpijn of rugpijn krijg wanneer ik een patiënt behandel met die klachten. Eenmaal thuis kan ik soms zo verdrietig worden om patiënten die zo ziek zijn, en het laat me niet los 
Buiten dat ik het hoogst irritant vind, is het ook niet bijster professioneel...Wie weet hoe ik hier wat meer afstand van kan nemen? Ik heb het er al wel over gehad met mn begeleider, en als ik intervisie krijg op school zal ik het ook wel meenemen. Maar ik hoor graag ervaringen van anderen
