Geplaatst 
me lieve trouwe oma. die altijd voor me klaar stond.. die zo veel voor me heeft gedaan ze heeft altijd al last van der longen gehad... 1 long deed het al niet meer.. 1 long deed het nog maar voor 50% ofzo... 
ik zou vandaag naar zuidlaren gaan (daar zal ze voor half jaar heen gaan) omdat ze haar nergens anders meer konden helpen... dus ik zou vandaag met me opa naar haar toe gaan.. dat was de planning krijg ik gisteravond telefoontje van me opa dat ik onmidelijk naar het ziekenhuis moest komen in groningen... ik helemaal verslag moest nog werken, werk afgebeld vriendin gebeld en naar groningen gecrost ( daar was ze heen gebracht) waarom week niet maja.. ik was daar en vertelde de doktoren dat ze niks meer voor me oma konden doen... ze lag aan de beademing en als ze dat stopte ging ze gelijk weg... ze hadden met me opa overlegt,en ze had genoeg geleden laat haar maar gaan... dus hebben ze de machines stop gezet, iedereen huilen,verdrietig oo was zo erg:( gelukkig lag ze er vredig bij... met mijn kusentje (dus had ik haar half jaar terug gekocht in ziekenhuis) een hartjes kussen met oma ik hou van je er op..voor haar.. en had ze altijd bij zich.. ik voel me zo elendig:( was ik maar dag eerder gegaan... heb haar niet meer kunnen spreken! ze was al te ver weg..ik ga straks om 6uur naar haar toe, ze ligt in haar kist ergens ( weet niet precies hoe dat zit enz) maar kan ik haar even bekijken.. mijn lieve oma, 63 jaar oud... zo jong nog
en zo'n vechter 
