Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-08 14:34

Eenzaam....

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-08 14:34

Naar aanleiding van dit topic (waar al meer dan 2 weken niet is gereageerd, vandaar deze) http://www.bokt.nl/forums/viewtopic.php?f=136&t=970118...

Ben er wel achter nu wat de reden is dat ik af en toe ineens in tranen ben en vreselijk in een dip zit.
Ik voel me ontzettend alleen.
Amper familie, geen contact met ouders en zus, heel weinig vriendinnen.
Dat laatste is ook een punt.
Ik maak heel makkelijk contact, lig vaak goed in de groep, maar owee als mensen dichtbij komen. Ben zo bang wéér teleurgesteld te worden, wéér alleen gelaten te worden, afgedankt enzo.
Dat is met vriendjes idem dito.

Ik weet wel dat ik me daar dus overheen moet zetten, maar het is een zo diep geworteld iets die angst.....

**Geplaatst**: 09-08-08 15:06

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 09-08-08 15:06

kun je niet bij een sportvereniging gaan en daar wat vrienden maken? ga eens informeren bij jo9 in de buurt. het is zeer zeker moeilijk om je daar overheen te zetten, maar wat is er moeilijker, je eroverheen zetten of zo eenzaam blijven? ik wens je veel sterkte en je mag me altijd pben als je even wilt spuien.

**Geplaatst**: 09-08-08 15:12

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 09-08-08 15:12

Miss dat je wat teveel verwacht van je vriendinnen (of toekomstige vriendinnen)
Ik kan mijn vriendinnen met 1vinger tellen en vrienden (en dan echte vrienden) met 3vingers.
Ik voel me niet eenzaam,ik maak het beste ervan,ik wil ook niet veel mensen om mij heen hebben,laat staan ze dichtbij te hebben.

Maar weet JIJ waarom je de mensen niet dichtbij laat komen?
Miss dat je onbewust iets uitstraalt wat mensen tegnhouden..?

**Geplaatst**: 09-08-08 19:35

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 09-08-08 19:35

oeh dat is herkenbaar...ik vondt het altijd heerlijk om alleen te zijn ik was een echte einzelgänger zoals je dat zo mooi noemt..ik had altijd wel vrienden maar liet ze nooit te dichtbij komen. eigenlijk had dat maar één simpele reden ik ben echt gruwelijk gekwetst toen ik jonger was...en dat wil ik nooit weer voelen. onbewust heb ik een muurtje om me heen gebouwd..contacten die ik had waren er genoeg maar de echte ik kregen mensen eigenlijk zelden te zien..totdat ik tijdens mijn opleiding enorm tegen een muur aanliep...mensen vroegen zich herhaaldelijk af of dingen mij wel raakten,en wat mij zoal bezighield ik kon dat gewoo niet uitten...langzaam heb ik geleerd om me weer open testellen...me langzaam iets meer te geven en dankzij wat hulpvaardig mensen om mij heen merkte ik ook dat ik daar iets voor terug kreeg. mensen gigne mi anders zien...en ik ahd het gevoel dat ik een eerlijke kans kreeg...het is echt niet zo dat ik nu ineens hordes vrienden heb hoor maar de eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik daar ook echt geen behoefte aan heb. mijn vrienden kan ik op één hand tellen maar die zijn er dan ook als ik ze nodig heb en andersom ook...dat is voldoende.

wat ik je eigenlijk wil meegeven is...kijk eens goed naar je eigen aandeel in het geheel...soms merk je dat je op een bepaalde manier op mensen overkomt terwijl dit helemaal niet jou bedoeling is...

**Geplaatst**: 09-08-08 19:40

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 09-08-08 19:40

Ik voel me ook zeer vaak alleen..
Vaak op avonden, en dagen waarop ik me verveel..
Heb weinig vriendinnen en die ik heb zijn nu nog op vakantie oid..

Dagen dat ik er echt doorheen zit, omdat ik eens vastgehouden wil worden door iemand van het ander geslacht die van mij houd.. Verdrietig

Maar het zit er allemaal niet in..

**Geplaatst**: 09-08-08 19:51

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 09-08-08 19:51

eenzsaamheid is natuurlijk ook heel vervelend maar je kunt er iets aan doen. ga bij een vereniging, ongqaniseer eens een (bokt)meeting en dat soort dingen. echt er is zoveel wat je kunt doen om niet eenzaam te zijn. tuurlijk is dat wel moeilijk, maar niets is onmogenlijk. ik zelf heb ook niet veel vrienden, doordat ik (psygisch) ziek ben geworden ben ik veel 'vrienden' kwijt geraakt. al besef ik nu dan wel dat het dan geen echte vrienden zijn als ze je op zo'n moment in de steek laten. maar de vrienden die ik heb zijn echte vrienden, door dik en dun.

**Geplaatst**: 10-08-08 13:30

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 10-08-08 13:30

Ik begrijp wel wat je voelt,
ben vroeger erg gepest, en was daarna altijd bang om opnieuw teleurgesteld te worden.
Heb me altijd een vreemde eend in de bijt gevoeld op atheneum, maar het bleek dat ik gewoon daar niet hoorde.
Ik was geen atheneumleerling, we begrepen elkaar niet, dat gebeurde op havo gelukkig wel.
Ik werd zowaar populair! En ik hoorde erbij, was geen buitenbeentje meer.
Dat voelt goed, en is echt goed voor je.
Ik geef toe, die laatste twee jaar havo hebben niet alles verholpen, maar wel een hoop!
Ik had ook nooit echt vriendinnen in het dorp, maar gelukkig is ook dat veranderd!
Ik heb twee supergoede vriendinnen, we zijn echt close.
Ik heb verder ook veel vrienden, kan makkelijk met mensen overweg.
Mijn vriendinnen slepen me overal mee heen.
Ik ben erg verlegen en onzeker, maar verberg dat met een grote mond.

Ik was ook altijd bang dat die vriendinnen me zouden verlaten.
Maar het is een kwestie van vertrouwen, en bedenken wat jij in hun plaats zou doen.
Het is heel eenvoudig, als je het eenmaal doorhebt.
En daar ligt het.
Je bent onzeker, neem ik aan.
Ga op een sport, het is een hoge drempel, maar je houdt er veel sociale contacten aan over.
Een teamsport is helemaal goed, je hebt elkaar daar nodig. Zulke mensen zullen jouw kwaliteiten niet kunnen missen!

**Geplaatst**: 10-08-08 17:39

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 10-08-08 17:39

Moeilijk voor je zeg.
Ik heb ook een periode gehad dat ik erg eenzaam was, achteraf lag dat ook grootste deel aan mezelf.
Tja zou zeggen, stap in de trein of auto en kom hier naar toe.
Nee grapje hoor al ben je natuurlijk wel welkom.

Het eenzaam zijn komt bij jou voort uit problemen die je met jezelf hebt.
Meschien is het een idee om vanaf het begin te beginnen.
Begin eens bij de huisarts, leg hem je probleem voor.
Als je niemand toe durft te laten lost het probleem zich ook niet op.
Zoek lotgenoten op via internet, kortom blijf niet thuis maar ga stappen ondernemen.

Tenlotte, ik vind het idee van vriendschappen toch beetje verkeerd geinterperteerd door de meeste.

Tuurlijk op tv is het allemaal mooi, leuke jongens en meisjes met bendes vriendinnen, altijd leuke dingen doen.
In het werkelijke leven is het niet zo.
Ik heb een eigenlijk maar 1 goede vriendin al bijna 30 jaar, ze is mijn allesie verder heb ik heel veel kennissen, vrienden komen niet zomaar ben ik al lang achter.
Meschien een idee om bv vrijwilligers werk te gaan doen, bv asiel of zoiets iets waar je hart bij legt.

Je moet gewoon de eerste stap voor jezelf zetten, het word 1 stap vooruit en 3 stappen terug maar uiteindelijk zul je zien dat het allemaal de moeite waard is.
Het belangrijkste is dat je zelf wilt.

**Geplaatst**: 10-08-08 20:05

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 10-08-08 20:05

Hey meid, je bent er weer. Kan me je topic nog herinneren van vorig jaar en op eens was je weg...dat je zo ziek was steeds en je ook zo alleen voelt af en aan.
Ben je inmiddels al in therapie geweest? Want zo te lezen is het weer een terugkerend probleem he, waar je nog steeds mee zit...
Je weet, je ergens over heen zetten gaat niet 1,2,3 en gezien je topics steeds terugkeren, gok ik dat het ergens over heen zetten niet meer geldt voor jou (en uiteraard voor velen mensen met ons)..
Veel sterkte.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 10-08-08 21:04

Re: Eenzaam....

Geplaatst door de TopicStarter : 10-08-08 21:04

Dank jullie wel voor alle reacties.

Het me er gewoon overheen zetten lukt dus niet, niet met behulp van therapieen ook helaas.
Blijkbaar ben ik, onbewust, weer zo ontzettend bang om gekwetst te worden.
Iets dat eerst mijn ouders en zusje deden, toen nog meer familieleden en vriendinnen. Allemaal in de tijd dat ik het moeilijk had met priveproblemen thuis.
Ging naar verenigingen, ging op sporten...

Ben heel makkelijk met contacten leggen trouwens.

Misschien zit er gewoon niet meer in voor mij. Verdrietig

**Geplaatst**: 10-08-08 21:08

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 10-08-08 21:08

als je daar in blijf geloven dat het er niet in zit, zal het ook niet snel komen. Eroverheen zetten is makkelijk gezegd, ga spontane dingen doen, je bent toch sociaal? verwacht niet teveel van mensen maar probeer leuke dingen te doen en bezig te blijven, in plaats van er maar in blijven hangen en er steeds mee bezig zijn.

**Geplaatst**: 11-08-08 09:16

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 11-08-08 09:16

Booga schreef:
Blijkbaar ben ik, onbewust, weer zo ontzettend bang om gekwetst te worden. Misschien zit er gewoon niet meer in voor mij.

Ik denk dat je eigen onderschrift wel toepasselijk is;

"Door je eigen angst te omarmen, versper je de weg naar oplossingen en mogelijkheden."

**Geplaatst**: 12-08-08 16:24

Re: Eenzaam....

Geplaatst: 12-08-08 16:24

meid kom op, niet opgeven nu. zoals ik al zei, ga bij een sportvereniging of een soos en spreek daar wat mensen aan. je moet jezelf nu even een schop onder je kont geven want jezelf zielig gaan zitten vinden helpt je echt niet verder. je mag me altijd pben als je wilt praten. ik heb zelf het nodige meegemaakt en begrijp dus goed hoe je je voelt. sterkte!!