Ik wilde hem ook op bokt plaatsen dus bij deze:
(het gedicht is niet doormijzelf gemaakt maar door een mede bokker uit het [SK] welke zin heeft voor jullie een betekenis? topic)

Vandaag is het alweer 3 jaar geleden sinds mijn moeder overleden is en de tijd vliegt werkelijkwaar voorbij. Maar er gaan geen seconde voorbij dat ik niet aan haar denk. Dit geld natuurlijk ook voor mijn vader. Omdat het vandaag 3 jaar geleden is plaats ik dit gedicht...
Je ogen,
ze stralde niet meer
je mond
lachde niet meer.
Je was moe van al het vechten,
je levenslust was weg
je kon gewoon niet meer
je was het leven moe.
Ik kan alleen maar smeken,
dat je ondanks alles volhouden zal
maar zoveel kan ik niet van je vragen
je strijdlust was allang weg.
Het is beter om je los te laten,
jij hebt het beter nu
je bent weg
naar daar waar je altijd zal leven.
Waar je vrolijk kan zijn zonder zorgen,
waar ongelukkigheid niet bestaat
daar waar al je dierbaren zijn
weg van alle haat.
Maar geloof me,
ik kom je snel achterna
als ik voor niemand, behalve jou
echt nog besta. (L)

en ze zal als een soort Engeltje op je schouder waken


