Ik heb me ook opgegeven, jaren geleden al, alleen.... ik mag dus niet. Ik blijk PA te hebben, wat betekend dat ik elke maand een B12 injectie krijg. In wezen is het een soort van bloedarmoede. Ondanks dat mijn B12 gehalte nu redelijk op peil is, mag je dan dus geen bloed geven, om zowel jezelf als de donor te beschermen. Dus helaas, want ik had het graag gedaan.
Zolang ik me kan herinneren is mijn moeder bloeddonor geweest. En als kind ben ik regelmatig met haar mee gegaan. Wat er gebeurt op zo'n dag:
Je meld je aan. Vervolgens meten ze een aantal dingen, lengte, gewicht, bloeddruk, hartslag, glucose en cholesterol (vingerprikje). Als het allemaal goed is ga je naar een ruimte waar ze van die relaxstoelen met armleuning hebben. Daar word de naald ingebracht en blijf je dus een tijdje liggen.
Na afloop kan je nog even naar een relaxruimte. Hier kan je even rustig zitten, een kopje koffie, thee of sinassappelsap drinken en bijkomen. Dit word wel zeer sterk aangeraden, omdat je inderdaad best even een beetje licht in je hoofd kan zijn. Wat ik van mijn moeder weet, was dat het bij haar altijd maar even een kwartiertje duurde, daarna ging ze vaak ook gewoon weer aan het werk.
Ik hoop dat je wat met mijn verhaal kan, ik vind het in elk geval super dat je het doet!!! Zoals gezegd wou ik het ook graag doen, maar helaas. Wél ben ik orgaandonor voor als ik onverwachts kom te overlijden. Enige uitzondering die ik gemaakt heb is mijn huid, dat vond ikzelf toch een erg vervelend idee, vooral voor mijn nabestaanden.
Levend donor zijn zou ik ook minder snel doen, maar bovendien denk ik dat geen arts mij als donor wil opereren wegens complicaties en rare toestanden haha!