Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-08 01:13

Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-08 01:13

Hey Bokkers..

Na lang twijfelen heb ik toch maar besloten om mijn verhaal hier te zetten..
Het breekt me gewoon op en ik weet me echt geen raad meer..
Ik had gewoon echt nooit gedacht dat dit me zou overkomen.. Verdrietig

Ik zal het niet te lang maken en wil ook niet teveel in details treden, maar het komt zeg maar hierop neer:

Twee jaar en 7,5 maand waren mijn vriend en ik samen. Alles leek goed te gaan, hij studeerde al 1 jaar en ik ga volgend jaar ook studeren en dus leek het ons leuk om samen op kamers te gaan. Hij leek net zo enthousiast als ik.
Ik was al vaker met zijn familie op vakantie geweest en we waren ook echt onafscheidelijk. Tuurlijk, we hadden ook wel eens ruzie, maar verder niks.
Hij was mijn beste maatje en ik hield echt zielsveel van hem..
Begin maart (op een donderdag) waren we naar een appartementje gaan kijken. Hij leek echt enthousiast en het weekend was verder ook goed.
Maandag ging hij weer terug naar waar hij studeert. Die maandag hebben we gewoon nog veel gesmst en er was helemaal niks vreemds aan de hand. Hij zei gewoon dat hij van me hield, me miste etc.
's Avonds had ik hem nog een uurtje gesproken en ook daar was niks op aan te merken.. Ja, we waren allebei wat moe, maar meer ook niet.
Om 21:30 uur stopten we en ging hij slapen omdat hij de volgende ochtend weer vroeg op moest.
Ik kreeg nog een welterustensmsje van hem waar weer in stond dat hij van me hield, ik alles voor hem was, tot morgen etc.
En precies 12 uur later werd ik wakker met een smsje dat het uit was.... Huilen

Ik had het niet meer.. begreep er echt helemaal NIKS van.. wat was er toch in godsnaam gebeurd...
In het smsje stond ook dat ik hem niet mocht bellen, smsen, e-mailen of langskomen. Ik zou hem toch niet bereiken.. Huilen

Ik heb hem toen 1,5 week met rust gelaten (en alleen maar gehuild, maar ik dacht dat ik het erger zou maken als ik me aan hem ''opdrong'') en hem toen voorzichtig een smsje gestuurd dat ik wilde praten.
Daarop kreeg ik meteen een heel bot smsje terug dat hij niet wist wat hij dan moest zeggen, dat het te vroeg was en dat het hem speet, maar dit was wat hij wilde... Verdrietig

Daar ging de achtbaan weer voor mij...
Weer heb ik hem zo'n 3 weken met rust gelaten.. toen mailde hij me opeens omdat mijn moeder zijn ouders een aantal keer had geprobeerd te bellen. Hij woont niet meer thuis, maar dat had zijn moeder hem blijkbaar gezegd.
Nou, die e-mail begon met ''Ik hoorde van m'n moeder dat je nou alweer had gebeld en dus stuur ik je maar eens een e-mail. Het is nu al een tijdje geleden en ik weet dat het aan je vreet dat je niks van me hoort.''
Huilen

Zoals jullie misschien wel begrijpen, de mail werd er niet leuker op.. Hij kraamde echt gigantische onzin uit.. het sloeg gewoon nergens op.. wel zei hij heel duidelijk dat het NIKS met andere meisjes te maken had en dat geloof ik ook. Ga daar dus alsjeblieft niet over speculeren. Niet omdat ik het niet horen wil, maar omdat het gewoon niet waar is.

En onderaan de e-mail waagde hij het ook nog om te zeggen dat ik dit en paar dagen moest laten bezinken en dan iets terug moest sturen, het liefst met niet teveel vragen............ (goh ja, ik zou inderdaad nog vragen kunnen hebben....... Verdrietig

)

Ik heb hem een redelijk correcte, maar duidelijke e-mail teruggestuurd, waarin ik o.a weer zei dat ik graag met hem wilde praten.

Ook daar kreeg ik een l*llige reactie op. Hij begon gemeen, in het middenstuk werd hij wat liever, dat ik wel echt een geweldig persoon was en het hem zo speet hoe het was gegaan, maar hij kon niet anders etc etc. En dan eindigde hij weer zo hard en gemeen.

Deze e-mail is nu bijna 2 maanden geleden, ik heb daar niks meer op teruggestuurd en heb nu al al die tijd niks van me laten horen..
Het vreet aan me, het verteert me echt bijna..
Ik trek het gewoon niet meer en weet gewoon echt niet meer wat ik moet..

Het heeft me echt zo gigantisch veel moeite gekost om niks van me te laten horen.. maar het is me gelukt.. nu al 2 maanden.. ik heb dik een maand geleden mijn laatste schoolexamenweek gehad en dat was voor mij dus een reden om daarvoor niet naar hem toe te gaan omdat ik anders misschien die SE's zou verpesten.
En aankomende week beginnen mijn centraal examens. Ik sta er erg goed voor dus er kan eigenlijk niks gebeuren. Maar toch.. leren gaat zo moeizaam en het is gewoon zó moeilijk..

Ik probeer zoveel mogelijk te leren, mezelf op het been te houden, ik fitness zo vaak mogelijk, volg kickfun lessen, zet me in voor mijn baantje etc etc.
Ik probeer echt niet bij de put neer te zitten, maar het is zo ongelofelijk zwaar.
Ik kan niet meer slapen, nu dus al bijna 3 maanden niet. Of ja, nauwelijks. Ik kom gewoon niet in slaap voor 3-4 uur 's ochtends.. ik heb inmiddels een slaaptekort van hier tot Tokio en terug..
Overdag kan ik mezelf soms redelijk goed afleiden, maar 's avond niet.. dan komen alle gedachten.. de herinneringen.. de vragen.. en word ik weer overspoeld met alles..
Ik zat op kamers, maar ben nu weer even bij mijn ouders omdat ik het gewoon niet volhoud in die kamer met alle herinneringen.. Verdrietig

Ik huil mezelf meestal in slaap en dan heb ik bijna iedere nacht een nachtmerrie waardoor ik al met een loodzwaar gevoel opsta en met een beetje pech blijft die nachtmerrie me dan de rest van de dag achtervolgen. Het is gewoon zo uitputtend..
Ik praat veel met mensen, ook die hem kennen, en niemand begrijpt het..

Ik ben al naar een astroloog gegaan en die heeft me wel erg kunnen helpen, alleen de pijn en het verdriet blijft natuurlijk heel erg..
Ik heb homeopatische middeltjes tegen liefdesverdriet/emotioneel er doorheen zitten gekregen.. ik neem bepaalde rustgevende (natuurlijke!) middeltjes die ook voor het slapen zouden moeten helpen.. Maar echt beter voel ik me niet.. Ik geloof het allemaal gewoon ergens niet.. Nog bijna dagelijks word ik met een nachtmerrie wakker en denk dan Óh gelukkig, het was maar een anchtmerrie...........'' tot de realiteit weer tot me doordringt..
Ik doe en probeer hier echt uit te komen, maar het voelt gewoon echt alsof ik 1 stap vooruit doe en weer 3 terug.. Ook als ik me soms 2 dagen ofzo wat beter voel, stort ik de 3e dag weer compleet in elkaar.. Verdrietig

Het sloopt me gewoon letterlijk.. mentaal en fysiek kan ik het gewoon niet meer..
Ik hou zo zielsveel van die jongen.. ik begrijp het gewoon niet.. ik hoef niet persé te weten waarom hij het heeft gedaan, maar waarom op DEZE manier.. want ik ben er inmiddels wel uit dat hij gewoon gigantisch met zichzelf in de knoop zit, niet weet wie hij zelf is etc etc.
Maar waarom zo.. waarom op zo ongeveer de ergste manier die er is..
Hij hield zóveel van me.. we hebben zóveel dingen samen gedeeld.. hij voelde zich altijd zo fijn bij me.. ik.. Huilen

Wat gaat er toch in zijn hoofd om.. Verdrietig

Ik kan me gewoon echt NIET voorstellen dat je iemand zoiets aan kunt doen.. dat is gewoon bijna onmenselijk..
En ik kan ook gewoon niet geloven dat het hem niks doet.. ik geloof echt niet dat hij zichzelf nog recht aan kan kijken..

Zoveel verschillende emoties door elkaar heen.. woende, pijn, verdreit, wanhoop, onbegrip... ik voel me zo extreem in de steek gelaten, zo minderwaardig.. alles lijkt zinloos en de laatste 2 weken is het echt kei en keihard op mijn tanden bijten.. iedere keer weer moet ik mezelf ervan weerhouden om hem niet op te bellen of iets..
Het is gewoon zó frustrerend en oneerlijk..

Ik heb met een goede vriendin van me afgesproken dat we na onze examens naar hem toegaan.. maar dat is ''pas'' over 2 weken en ik ben ergens zo ontzettend bang..
Zo DOODSbang dat hij me niet wil zien/spreken... gewoon wegloopt en me negeert.. en wat het met me zal doen als ik hem weer zie.. ik ben zo bang dat ik in elkaar stort ofzo.. Huilen

Dat ik hem niet kan knuffelen.. het snijdt gewoon zó door me heen.. want ik heb nog steeds dat beeld in mijn hoofd van hoe lief hij was..
Ik kan het op deze manier gewoon niet afsluiten.. Huilen

Hoe ontzettend veel ik ook nog van hem hou, en hoe graag ik ook terug zou willen.. en hoeveel pijn en tegenzin het me ook kost om dit te zeggen, het is ook echt afgelopen tussen ons.. het is gewoon niet meer te lijmen wat hij heeft gedaan..
Ik wil er dus ook niet heen met de intensie om het te lijmen.. dat gaat gewoon niet meer..

Ik krijg echt veel steun van mensen om me heen.. maar toch voel ik me zo ziels alleen.. zo verlaten.. Het doet gewoon zó'n pijn.. dat iemand waar je zo verd*md veel van houdt en zóveel vertrouwen in had.. gewoon zoiets kan doen.. Verdrietig

Dankjewel voor het lezen.. het is toch langer geworden dan de bedoeling was..

Als iemand wat behulpzame woorden/tips heeft.. heel erg graag.. Verdrietig

Liefs...

**Geplaatst**: 18-05-08 01:20

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:20

Meis...

WAT EEN GIGANTISCHE l*l

das het enigste wat ik uit je verhaal kan afleiden... Eesrt zo lang samen, en het dan via sms uitmaken en niet eens het lef hebben je nog te zien? Hemel ik kan echt heel goed begrijpen dat dat voor jou ONTZETTEND zwaar is! Niemand verdient dit! Ik vind dat jij net erg volwassen bent... Hij zou op zijn minst nog een keer je kunnen zien, nog eens met je praten, ook al vindt hij het zelf moeilijk.

Wat een vreselijke situatie voor je... Echt, kijk naar de mooie dingen om je heen en zorg goed voor jezelf. Mss kun je hem nog eens heel rustig schrijven dat dit gewoon erg gek is: het zomaar via sms uitmaken, zoeits doet pijn, en dan hem niet eens meer mogen zien, das gewoon niet eerlijk van zijn kant na zo'n lange relatie!
Als je nog eens met hem kunt praten, verwacht dan niet dat je antwoorden gaat krijgen, maar het kan wel afsluitend werken.

Maar echt, dit vind ik echt zo zo laag...

Veel sterkte hoor!
Mijn pb box staat open

**Geplaatst**: 18-05-08 01:27

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:27

jeetje meid.. ik weet precies hoe je je voelt.. heb dit ook mee gemaakt.. tot 2 keer toe... 2 keer gingen ze terug naar hun ex..
had dan niet zo'n lange relatie als dat jij had maar toch..

waar haalt hij het gore lef vandaan om het na meer dan 2 jaar uit te maken via sms.. Boos!

wat een vuillak zeg bah..
wat je kan doen.. geen idee.. ik zat ongeveer hetzelfde erbij als jij nu..
en tijd heelt de wonden.. al heb je daar nu niet zo veel aan..

ik heb gelukkig een hele lieve vriend nu en die weet ook van mijn verleden..
en jouw tijd komt ook echt wel Lachen

dat je weer een hele lieve vriend krijgt.. al lijkt dat nu ver weg voor jou..

**Geplaatst**: 18-05-08 01:28

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:28

Ach meis, dikke knuffel van hier hoor!
Probeer het van je af te zetten en door te gaan, het is erg moeilijk maar je moet ook aan jezelf denken. Hij kan gaat gewoon verder en jij hebt er verdriet van en lijd eronder.
Wat poes ook zegt, schrijf het van je af in een brief of mail, stuur hem die en laat het daarna gewoon rusten, verwacht ook geen antwoord terug want dat krijg je waarschijnlijk toch niet.

En laat hem zien dat je om hem niet treurt, versier de lekkerste vent van de stad zodat jij iets veel beters hebt en hij jaloers kan zijn.

**Geplaatst**: 18-05-08 01:28

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:28

Jeetje wat een hufter! Sorry dat ik het zo zeg maar waar haalt hij de ballen vandaan om er via een sms een punt achter te zetten Verward

Ik heb geen tips voor je behalve proberen veel bezig te zijn met leuke dingen zodat je er niet aan hoeft te denken, maar dat doe je al geloof ik. Wat een verschrikkelijk flauwe/laffe manier om het uit te maken. Veel sterkte de komende tijd en ook met je examens! Ach gut

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-08 01:29

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-08 01:29

Dankjewel poes.. zo'n lieve reactie doet me echt heel erg goed.. Ach gut

Inderdaad.. onbegrijpelijk.. en weet je.. het punt is dat ik nu nog zo dat beeld in mijn hoofd heb, van hoe hij me knuffelde etc.. en dan de realiteit nu.. dat staat gewoon lijnrecht tegenover elkaar.. en dat maakt het ook gewoon zó moeilijk om het af te kunnen sluiten..
Daarom hoop en denk ik ergens dat ik het beter af kan sluiten als ik met mijn eigen ogen ZIE dat hij niet meer die jongen is waar ik zoveel van me hou..
Hoewel ik anderszijds dus wel ontzettend bang ben voor die confrontatie.. Verdrietig

Hij is trouwens 20 en ik 19. We zijn beiden in oktober jarig.. hij mag zich echt wel eens wat volwassener gaan gedragen..
Hij vertoonde wel vaker zo'n kinderachtig gedrag gedurende onze relatie (bijvoorbeeld dat hij als we eens ruzie hadden gewoon de telefoon erop gooide...), en nog meer van zulk sorrt dingen, maar omdat dat zo zelden gebeurde legde ik nooit een link..
Het zit allemaal zo moeilijk in elkaar.. het is ook gewoon teveel om uit te leggen allemaal, en ook te persoonlijk om even zo op een forum te zetten..
Misschien (als je dat goed vind..) zet ik alles een van de komende dagen voor je op paoier.. dan pb ik je wel.. als je daar zin in hebt tenminste.. misschien dat nog een neutrale blik van iemand van buitenaf me nog wat kan helpen..

Maar ik wil iig wel nog even duidelijk stellen dat ik hem echt NIET zwart wil maken.. ik vertel gewoon puur de feiten.. wat hij heeft gedaan en hoe ik me voel..

**Geplaatst**: 18-05-08 01:33

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:33

Jumpfreak schreef:
Maar ik wil iig wel nog even duidelijk stellen dat ik hem echt NIET zwart wil maken.. ik vertel gewoon puur de feiten.. wat hij heeft gedaan en hoe ik me voel..

Daar gaat het nu toch ff niet om, ookal zou het jouw schuld zijn, hij is nu de hufter want hij heeft het uitgemaakt en wij zijn allemaal meiden dus wel janken en schelden lekker met je mee! (mannen zul je nooit begrijpen dus doe ook vooral geen moeite)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-08 01:37

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-08 01:37

Dankjewel iedereen.. Ach gut

En @LimaMambo: bah.. wat vervelend dat je zoiets al 2 keer hebt meegemaakt Ach gut

. Gelukkig heb je nu een lieve vriend..

Weet je wat ook zo slopend is.. je gaat je gewoon afvragen, wat iedereen ook zegt.. dat je niks waard bent.. dat er wel iets met jou mis zal moeten zijn.. en dat.. pff.. daar probeer ik niet aan toe te geven, want dat maakt je echt kapot, maar het staat altijd om de hoek te gluren en zodra ik wegzink in gedachten en de pijn weer komt, dan komt dat ook weer..
En echt, niemand, nog NIEMAND heeft tegen me gezegd dat ze zijn manier van handelen begrijpen.. na dik 2,5 jaar via een smsje uitmaken EN me niet meer willen zien/spreken.. NIEMAND die het begrijpt.. en toch doet hij het.. Verdrietig

Ik had mijn hele toekomst met hem gepland.. en in 1 klap is alles weg.. mijn stad waar ik wilde studeren.. het samenwonen.. alles wat vertrouwd voor me was en waar ik me veilig voelde, in 1 klap weg.
Inmiddels heb ik wel weer een beetje richting aan mijn ''toekomst'' kunnen geven, maar op dit moment zie ik het gewoon echt niet zonnig in..

Het klinkt zo stom misschien.. maar ik mis het zo.. ik mis mijn lieve schat zo.. hoe kon hij me dit toch aandoen.. Huilen

Ik heb niks anders gedaan dan zielsveel van hem houden die dikke 2,5 jaar.. ik had alles voor hem over, verrasste hem altijd met leuke dingen, was zo trouw als maar kan en heb hem gewoon echt al mijn liefde gegeven.. ik vertrouwde hem blindelings.. en dit krijg je er dan voor terug.. wat kunnen mensen toch ......... zijn.. Verdrietig

Laatst bijgewerkt door Figo88 op 18-05-08 01:39, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 18-05-08 01:37

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:37

Meis een hele dikke Afbeelding

van mij.

Dit is heel erg zwaar voor jou geestes gesteldheid, een eerlijk ik snap ook niet waarom hij dit op deze manier denkt te moeten doen. Dit geeft jou geen afsluiting, en als hij denkt dat hij er zo makkelijk vanaf komt Think again. Jullie zullen hoe dan ook ooit moeten praten, anders ga jij eraan kapot.
Is het mss een idee om ipv dat jij en je vriendin daarheen gaan, zij alleen of iemand uit jullie vriendenkring (die hem dus kent) met hem gaat praten? Zo te horen zit de kans er idd in dat hij je zal negeren of anders moeilijk gaat lopen doen. En mss dat die hem kan overreden een brief voor en aan jou te schrijven met een uitleg. Want geen uitleg is geen optie.

Dit is geen manier om een relatie te verbreken, echt niet. Dit is DE manier om iemand gigantisch de grond in te stampen. Iemand waarvan je houd, of gehouden hebt, wil je niet op deze manier kapot maken. En dat is precies waar hij nu mee bezig is.
Je mag hem van mij ook mijn reactie laten lezen, mss dat hij dan eens wakker word in inziet dat hij jou nu gewoon kapot maakt. Ik vind het zo wie zo, voor iemand die met een studie bezig is (en dus verstand geacht te hebben) wel heel vreemd en kinderachtig dat hij met een sms-je de relatie verbreekt. Je zou toch denken dat zo iemand meer inzicht zou hebben, en weet dat je zoiets niet op deze manier doet. Maar ja ik ben blond en heb geen hoge opleiding Knipoog

Ik heb alleen maar fatsoen, das iets wat ik van jou vriend dus echt niet kan zeggen.

En ik hoop echt dat je hem dit laat lezen Duivel

Meis heel veel sterkte, enne mijn PB-box staat voor je open hoor (en ik ben meestal laat nog wel online Haha!

)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 18-05-08 01:43

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst door de TopicStarter : 18-05-08 01:43

Dankje.. het doet gewoon zó'n pijn..
Sorry.. ik kan nu echt even niks zinnigs meer uitbrengen.. tranen stromen over mijn wangen en het voelt echt alsof ik verscheurd word door alle emoties.. Huilen

Op dit moment wil ik gewoon even niet meer.. iedere ochtend dat ik wakker word wil ik ook gewoon niet opstaan.. ''weer zo'n zware dag'' denk ik dan alleen maar.. pff...

Hij doet een opleding aan de universiteit.. verstand zat dus.. maar gevoel en liefde naar andere mensen toe.. daar scoort hij toch een mooie 0 voor.. Verdrietig

**Geplaatst**: 18-05-08 01:52

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 01:52

Je kan beter krijgen hij is het je niet waard al deze pijn ook al hen je aan deze woorden nu niets evengoed

heel veel sterkte

**Geplaatst**: 18-05-08 04:01

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 04:01

Jeetje joh, wat een narigheid.

Ik moet zeggen dat ik BEWONDERING voor je heb, dat je hem de rust en ruimte hebt gegund om dingen een plaats te geven en om hem niet lastig te vallen.

Ik heb AFSCHUW naar hem toe dat hij niet na een paar weken zélf naar je toe is gekomen om het verhaal 'af' te maken.
Jij hebt namelijk recht te weten wat, waarom en hoe.

Dat je nu met vragen zit?? Begrijpelijk!! Dat je er nu doorheen zit??? Volkomen reeël!!
Jammer dat hij daar niets op uit doet, en jou ook na al die maanden dat het uit is je niet wil spreken.

Je bent dus beter af zonder hem.

Heel veel sterkte. Goed dat je het van je hebt afgeschreven!

**Geplaatst**: 18-05-08 06:39

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 06:39

Meid wat vreselijk zeg krijg er gewoon zelf bijna tranen van.
Dat hij geeneens het gore lef heeft gehad om het gewoon tegen je te zeggen face 2 face.
Ik snap dat je het zo niet goed kan afsluiten omdat de grootste vraag Waarom? zo in je hoofd zit.
Schrijf een brief zet er echt alles in wat je er in wil zetten ookal zijn het 10 kantjes! Zo helpt het je toch een beetje verwerken.
Ik wil je echt heel veel sterkte wensen en heel veel succes met je examens.

Ga veel leuke dingen doen met vriendinnen verwen jezelf zo af en toe ook eens met wat leuks.

**Geplaatst**: 18-05-08 06:59

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 06:59

Wat een l*l zeg !!
Kan wel dingen gaan zeggen van hij is het niet waard en die dingen, maar 2 jaar en 7,5 maand is best lang. Ik kan begrijpen hoe je je voelt. En dan ook nog op zo'n manier waarop je het niet af kan sluiten omdat je geen reden hebt waarom !

heel veel sterkte meidd xx

**Geplaatst**: 18-05-08 07:03

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 07:03

Ik zou het ook afsluiten met een mail waar je in zet dat een lange relatie zo niet afgesloten hoort te worden.
Dat je begrijpt dat hij niet in staat is om eerlijk uit te leggen wat er mis is gegaan en dat je hem daarin respecteert.
Er zijn nu eenmaal mensen die niet sterk genoeg in hun schoenen staan om zaken netjes af te handelen.
Wens hem veel sterkte toe met de problemen die hij blijkbaar met zichzelf heeft.
Vertel dat je zelf sterk genoeg bent om hier door te komen omdat een relatie een aanvulling op je geluk moet zijn en geen afbreuk, en dat hij dit toch niet meer waar kan maken.
Laat hem verder met rust, zijn plan staat toch al vast, figuurlijk schopt hij je weg omdat hij geen idee heeft hoe er mee om te gaan.

Ga niet bij de pakken neer zitten, soms moet je iets laten rusten voor je eigen rust.
Je hebt er niets aan om jezelf te kwellen met waarom, die is er misschien niet eens duidelijk.
Bindingsangst, 20 en denken dat hij iets gemist heeft de laatste jaren, denken dat er misschien nog wat beters te vinden is enz enz kan allemaal meespelen.
Laat hem maar lekker en geniet van de leuke dingen om je heen, er komt altijd een betere ( klinkt als een bekende reclame Knipoog

)
Dit is echt een geval het ligt niet aan jou maar aan hem, al zou je iets verkeerd hebben gedaan wat dan nog, hij geeft je niet de kans om er iets mee te doen dus hij is je niet waard.
Heel veel sterkte meis, je komt er wel doorheen.

**Geplaatst**: 18-05-08 08:20

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 08:20

Jeetje

Meid.. ik heb respect voor je dat je het zó lang volhoud om hem z'n zin te geven (niets te laten horen, geen contact opnemen) Ik zou zó laaiend zijn.. (maar daar heb je nu niets aan)
hij is je niet waard, en zeker als je geen reden krijgt. bah!
laat maar weten dat JIJ de sterkte bent.. en hij jou niet nog eens hoeft te breken!
jemig he.. wat een eikel..

niet het lef hebben iets face to face te zeggen

en vaka zijn dat nog kerels die altijd stoer doen.. maar als het puntje bij paaltje komt hun mond niet los hebben.

meid.. schijnbaar ligt het niet aan jou, dan had hij je dat heus wel gezecht.
probeer je niet druk te maken (is lastig I know)
Als je er nog eens over wilt hebben mag je altijd een pb-tje sturen!
nog een tip.. ga alles opschrijven.. dit doe ik ook altijd.. en geloof me, dat voelt goed.. en zet er desnoods in : mischien geef ik dit ooit aan je, zodat jij ook eens kan voelen hoe ik me voel.
en wie weet durf/kan je het dan ooit aan hem geven, en gaat hij de spijt nog eens goed voelen!

wil je heel veel succes met je examens enzo wensen!
En sla jezelf er doorheen, dan kan je weer een overwinning op de lijst zetten!
en tsja.. jezelf in slaap huilen is véél beter dan niet slapen! Dus dat zal gewoon moeten rusten denk ik.
hou je ons op de hoogte van je examens? Lachen

Sterkte he! Ach gut

en tsja.. mannen... vierendelen die hap... kom d'r niet veel meer tegen die wel normaal met vrouwen kunnen omgaan...

waar gaat dat heen.

**Geplaatst**: 18-05-08 08:24

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 08:24

Ik weet precies hoe je je voelt hoor.
Dikke knuffel van mij.
Ik ben een paar weken geleden in de steek gelaten door mijn man,en we waren al 15 jaar getrouwd.
Ik zag het niet aankomen,ik was me van geen kwaad bewust.
Hij heeft een andere vrouw leren kennen,en is bij haar ingetrokken.
Ik heb 2 kinderen van hem,en nu ga ik scheiden.
Mannen zijn eikels,en het maakt niet uit of je 1 jaar met hem bent,of 15 jaar,als ze je bedriegen is het nare gevoel hetzelfde.
Sterkte hoor,het komt goed. (ooit)

(ik voel me nu niet alsof het goed komt,maar iedereen zegt dat het slijt,dus dan zal dat wel zo zijn)

**Geplaatst**: 18-05-08 08:25

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 08:25

Tinkerloos schreef:
Ik weet precies hoe je je voelt hoor.
Dikke knuffel van mij.
Ik ben een paar weken geleden in de steek gelaten door mijn man,en we waren al 15 jaar getrouwd.
Ik zag het niet aankomen,ik was me van geen kwaad bewust.
Hij heeft een andere vrouw leren kennen,en is bij haar ingetrokken.
Ik heb 2 kinderen van hem,en nu ga ik scheiden.
Mannen zijn eikels,en het maakt niet uit of je 1 jaar met hem bent,of 15 jaar,als ze je bedriegen is het nare gevoel hetzelfde.
Sterkte hoor,het komt goed. (ooit)

(ik voel me nu niet alsof het goed komt,maar iedereen zegt dat het slijt,dus dan zal dat wel zo zijn)

wat voel ik me goed dat ik niet de enige ben die dit dus denk
Bloos

**Geplaatst**: 18-05-08 08:38

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 08:38

Mannen zíjn ook eikels. De meeste mannen weten egwoon echt niks van een realtie standhouden..

Meid pontzettend veel sterkte Ach gut

Wat een lúl!

**Geplaatst**: 18-05-08 09:10

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 09:10

Wat een ongeloooofelijke K L OOTZA K!!

& erg herkenbaar. Zelfde verhaal als jij, twee jaar samen en zonder enige aanloop maakt ie het uit. Per MSN.
Was ook gebroken maar kwam erachter dat het wel een meisje was dat er speelde en kwam nog achter veeeel meer dingen, dus ben gewoon ontzettend KWAAD, en dat heeft heel erg geholpen met het 'verwerkingsproces'.

Heb jij dat niet? ben jij niet zoooooo ontzettend kwaad?
Sta boven hem en wees sterk, je verdient beter. Ik weet hoe zwaar het is.

Veeeeel leuke dingen doen, op stap gaan, gezelligheid opzoeken, alle foto's/herinneringen wegdoen (in je hoofd wil dat niet 123, I know) laat zien dat je het ook prima zonder zo'n eikel redt.

Sterkte meisje Ach gut

**Geplaatst**: 18-05-08 09:16

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 09:16

Ach jeetje moeilijk he, maar denk maar zo, hoe moeilijk het ook is nu ben je 2mnd
verder en ga proberen weer te genieten. Iemand die zo met je omgaat is je niet
waard. Zal nog ff zuur zijn maar ga verder met je eigen leven, maak er wat van en er zijn
nog genoeg leuke jongens die je wel zullen waarderen. Dikke knuffel van een onbekende
en ga veel plezier maken je hebt Hem niet nodig.......

**Geplaatst**: 18-05-08 11:00

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 11:00

Tjezus, dit zou je toch niet verwachten. Moet eerlijk bekennen dat ook ik het ooit via de mail met uitleg uit heb gemaakt en degene niet meer wilde zien. Maar dit was na een paar maanden. Puur omdat ik geen uitweg zag, ik kon het hem niet vertellen, hem geen verdriet doen ik wist dat hij zou gaan huilen. Ook ben ik dan iemand die degene niet naar mij toe wil laten komen maar bij hem was er altijd iemand thuis. Ik had savonds een feest waar hij mee naar toe wilde gaan en dan weeeer blijven slapen. Ik trok dat niet meer. Maar het was hem toen wel al duidelijk dat er 'iets' was en niet van dat ik nog zei tot het laatst ow ik ben zo gek op je.....

Verder moet ik mijn bewondering uitspreken dat jij het ZOLANG volhoudt niks van je te laten horen....pffff ik zou KNETTERGEK worden!

Heo je je voelt wbt zijn actie kan ik me niet helemaal inbeelden maar dat je je liefde kwijt bent, alle dromen etc wel.... Ook ik voelde me zoooooooo verscheurd zo gekwetst zo boos en verdrietig en tegelijk dat ik er ziek van was en aan niks anders kon denken. En weet je....het enige wat helpt is tijd...en dan is het nog niet gezegd dat het overgaat...

Wens je veel sterkte dit is zwaar klote en er is eigenlijk niemand die ECHT weet hoe jij je voelt....

Wat zeggen je ouders er eigenlijk van en hoe gaan die ermee om?

**Geplaatst**: 18-05-08 11:08

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 11:08

Wat een eikel zeg.. nu doet het je vreselijk veel pijn en dat is ook heel logisch, maar zodra je het verder verwerkt hebt zul je zien dat je hem liever kwijt dan rijk bent. Heel veel sterkte en ik hoop dat je je snel iets beter zult voelen en hem achter je kunt laten. Ach gut

**Geplaatst**: 18-05-08 11:15

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 11:15

Ongelofelijk!! Wát een ontzettende eikel zeg!!!!!!!! Stoom uit je oren

Niet normaal hoe laf en zwak zeg, gatver!!!
Vind het ontzettend goed en knap van je dat je al die tijd niets van je hebt laten weten!!! OK dan!

Alleen heel erg jammer dat dus nu na 2 maanden het nogsteeds niet minder is geworden en je je nogsteeds zo klote voelt Ach gut

Zeker omdat je geen contact meer met hem gezocht etc zou het normaal gesproken moeten afzwakken en iig de scherpe kantjes er vanaf moeten zijn, maar dat is bij jou dus nog niet het geval.
Hoop voor je dat je er toch op korte termijn een beetje overheen bent en dan inziet dat er wél leuke lieve eerlijke jongens zijn en dat deze l*l jou echt niet waard is!!!
Sterkte Ach gut

**Geplaatst**: 18-05-08 11:26

Re: Dat iets zo kan lopen.. hoe ga je ermee om..? ='(

Geplaatst: 18-05-08 11:26

Dat vind ik wel de víeste manier om het uit te maken, ik had állang bij hem voor de deur gestaan, ik denk al op de dag dat ik dat smsje kreeg.

Ik wil jou echt héel veel sterkte wensen..

Succes met je examens Knipoog

PB is áltijd open.