Dit jaar doe ik helaas nog niet mee, omdat ik mijn middelbare school niet helemaal af heb gemaakt, maar ik hoop in 2009 ingeloot te worden bij de VAA (Amsterdam dus).
Heb zelf al 3 kindjes en ben goede vriendinnen met mijn verloskundige, dus een stageplek voor het eerste en vierde jaar is al geregeld 
Ben overigens wel laatst naar de open dag geweest, voelde érg goed
heb me overigens wel kapot gelachen om sommige meisjes die in het laatste jaar Havo deden.
Niks tegen jullie hoor
maar er was een voorlichtingsfilmpje waar ik naar zat te kijken, en op een gegeven moment komt er een meisje binnen met haar ouders en die gingen naast mij zitten.
In de film werd verteld over de 24-uursdiensten, en dat meisje ineens helemaal geschrokken: "Oh jee! Mag je dan ook niet uitgaan als je dienst hebt?" 

Dus die moeder: "Ik denk het niet... Weet jij dat? (naar mij dus)"
Dus ik zei: "Nee, dan kan je niet uitgaan, en je kan ook niet drinken! En soms, als je geen dienst hebt, kan het zijn dat een van je collega's je toch belt omdat ze teveel bevallingen tegelijkertijd hebben!"
Dat meisje helemaal gedesillusioneerd... En ik ging nog even door: "Tja, en bevallende vrouwen kunnen érg gemeen zijn ook nog..."
Ik zag haar nadenken...
Even later in de film ging het erover dat het niet altijd goed gaat met een kindje, of de moeder.
Dus ik werd weer aangekeken met een vragende blik. Mijn reactie: "Tja, ze worden wel eens ziek, en dan voel je je knap k*t. En hoe vervelend het ook is, soms overlijdt er zelfs een kindje... Daar moet je wel stevig voor in je schoenen staan, het is geen rozegeur en maneschijn."
Het meisje trok wit weg, en de moeder vroeg aan mij: "Hoe weet je dat eigenlijk allemaal?"
"Nou ja, ik heb er zelf drie, en mijn verloskundige is een vriendin van me, dus ik hoor de verhalen natuurlijk ook. De mooie, én de minder mooie. Ik weet dus precies wat ik verwachten kan, en ook dat dit een héle zware opleiding is!"
Die moeder nog, misschien uit een soort frustratie omdat ik haar dochter uit de droom had geholpen: "Oh, nou met drie kinderen lijkt het me wel héél erg zwaar en vermoeiend hoor! Weet je zeker dat je dat wel aankan?"
"Het gaat zeker zwaar zijn, maar gelukkig heb ik een lieve man die dol is op zijn kindjes, en ik weet zó zeker dat ik dit wil... Ik kom er wel."
De film was afgelopen, en die mevrouw keek haar man verwijtend aan, en haar dochter met een diepe zucht...
Ben maar gauw weggelopen.