Geplaatst Maar dit is niet het enige voorbeeld van een grote bek tegen leerkrachten. Een week eerder liep ik door de gang, naar een ander lokaal. Er stond een meisje met een jongen te praten. Ze versperde de gang een beetje en er moest een leerkracht langs. Die probeerde zich tussen het meisje en het tussenverkeer te wringen, en raakte daarbij perongeluk haar schouder aan. Waarop het meisje, hoogstens 15, met een arrogante blik tegen de vrouw reageerde: "Zeg, raak mij eens niet aan!". De vrouw was even in schok en vroeg watblieft. "Ik zei dat u met uw poten van mij af moet blijven!". De hele tijd stond het meisje te kijken met een vreselijk arrogante en uit de hoogte blik naar die leerkracht, die even met haar mond vol tanden stond. Ik weet niet hoe het is afgelopen want ik moest doorgaan, maar het meisje stond er echt zo stoer van "ja je kan doen wat je wilt, ik ben toch niet bang van je."
Soms vraag ik me af als ze nog wel een opvoeding krijgen thuis. En ik kan me ook voorstellen dat het voor een leerkracht soms heel vervelend is dat je geen flinke klap meer mag uitdelen. Misschien is dat ook helemaal niet de beste oplossing, want zo'n gespuis is nog in staat om een paar vrienden buiten school op te trommelen. Aan een opmerking van een leerkracht storen ze zich helemaal niet, ze lachen haar gewoon achter haar rug uit 'moet je eens weten wat ik tegen dat wijf zei..', strafwerk zegt hen ook vaak niets, of ze krijgen het niet voor hun woorden of ze trekken zich er niets van aan, maar ze blijven zo onbeschoft.
Ik wil hiermee niet zeggen dat iedereen braaf met beide voeten onder tafel moet zitten om het hele uur te volgen en enkel iets te zeggen wanneer ze een hand opsteken. Wij zijn ook niet zo'n klas. Bij ons wordt er ook wat gefluisterd en gelachen ondereen, maar we kennen onze grenzen. Als we vinden dat een leerkracht oneerlijk is, gaan we in discussie, maar we zullen hem of haar nooit botweg beginnen uitschelden. We praten ook veel hardop in de klas, maar meestal met de leerkracht mee(je weet wel je begint met een vraag over de les en eindigt bij de koetjes en de kalfjes
). Diezelfde les Godsdienst waren we weer eens aan het afwijken van het onderwerp toen enkele hardop een klein gesprek begonnen vol van ironische opmerkingen. Daarop zij ze ook 'Kijk, dit is tenminste nog grappig. Hier kan ik zelf ook nog eens mee lachen en als ik aan julie vraag om op te houden en je terug bezig te houden met de les, doen jullie het ook. Maar wat ik daarbuiten meemaakte was ronduit onbeschoft en schandalig.'En als we een keer wat te luid bezig zijn maakt ze gewoon een opmerking, of zet ze ons een beetje uiteen. Er moet zelden een opmerking in de agenda, er wordt niemand uitgescholden, niemand strafstudie...Ik vind gewoon dat er toch een stuk respect moet zijn tegenover een leerkracht.
Anderszijds vind ik ook wel dat een leerkracht ook een minimaal aan respect moet hebben tegenover de leerling(mits die leerling het natuurlijk waard is). Ik zit in een laatste jaar, we zijn allemaal tussen de 17 en 19, zo goed als volwassen dus en we zijn een normale brave klas, dus is het niet fijn als we een vervangleerkracht hebben die ons van de eerste seconde afblaft om het minste wat we doen en ons behandeld als een stel kleuters. Ik kan begrijpen dat je misschien nog zo doet tegen een stel 13-jarigen, maar wij hebben bij andere leerkrachten al vaak genoeg bewezen dat we ook op een volwassen manier lessen kunnen volgen en vinden het dan verschrikkelijk vervelend als we als rebellerende pubers worden behandeld, terwijl ze ons niet eens kent. Of leerkrachten die er duidelijk alleen voor het geld staan, met een lange lip op monotome toon les te geven zonder zich iets van de klasgroep aan te trekken. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat zulke leerkrachten wel uitgescholden mogen worden, maar we doen dan wel meestal ons beklag bij andere leerkrachten die we daarna krijgen
.Bij deze dus de discussie: Hoe ver moet het respect tussen leerkrachten en leerligen gaan, en omgekeerd, en hoe moeten zulke geschillen opgelost worden?
.
