Voor het geval je het nog niet wist, Pip en Kikje kunnen niet dood, dat is een andere bijwerking van het pip-syndroom. Ze werden dus weer wakker toen ze weer afgekickt waren, en toen gingen ze op zoek naar coca-bladeren om op te kauwen, want daar werden ze lekker pipperig van. Maar in de Stille Zuidzee groeien die dingen niet. Dus moesten ze weer onwijs moeilijk doen om een zeewaardig vlot te bouwen en allemaal van dat soort dingen. Daar hadden ze geen zin in, maar zwemmen ging ook niet, want dan zouden ze wegroesten. Ze gingen dus heel hard denken over een list. En dat duurde zo lang dat ze allang 10 vlotten hadden kunnen bouwen. Kikje werd het zat en sloeg Pip's schedel in, maar de schedel werd weer heel en hij sloeg Kikje morsdood, maar ook die werd weer levend. Zo vermoordden ze elkaar de hele tijd, en ze bleven maar doorgaan. 't Was echt te gruwelijk voor woorden, dus dat ga ik niet op schrijven. In ieder geval, na een lange pauze, ze waren allebei ter aarde gezegen, gingen ze maar weer denken aan manieren om aan hun coca-bladeren te komen. Pip sprong heel lang heel vaak op en neer, en Kikje kreeg hoofdpijn van al die inslagen. Uiteindelijk kregen ze tegelijkertijd een verschillende geniale ingeving. Kikje wilde met een vogel mee liften en Pip dacht dat er wel een paar grote zeemonsters waren die ze over wilden zetten naar Colombia. Maar ja, moet je het wel eerst vinden. En aangezien Pip en Kikje landdingen zijn, is het nogal moeilijk om lucht of waterdingen te bereiken, maar ook hier vonden ze weer een oplossing voor. Ze maakten allemaal flessen met briefjes erin, en ze lieten allemaal blaadjes met de tekst erop wegwaaien. Uiteindelijk kwam er een vervaarlijk uitziend zeemonster die een droge maag had, maar het bleek dat hij ze alleen maar op wilde eten. Op zich was dat niet zo erg, maar ja, wanneer je er dan uitkomt, en of je dan al in Colombia bent, dat weet je nooit. Maar Kikje had weer een geniale ingeving, je kunt natuurlijk opgegeten worden en heel uitdrukkelijk zeggen dat je naar Colombia wilt, en als hij dan verkeerd gaat, dan prik je hem heel hard in zijn maag, dan doet hij het wel snel, want maagpijn, daar hebben zeemonsters een hekel aan. Zo gezegd, zo gedaan, en ze begonnen gelijk met prikken en andere pipperige bezigheden. Het monster ging keihard richting Colombia om ze vervolgens uit te poepen. Hij moest heel hard janken en gilde het uit, omdat Pip en Kikje maar door gingen met prikken. Toen ze eruit kwamen zagen ze dat ze in Cocaland aangekomen waren, en ze gaven het zeemonster een fooi in coca-bladeren. Ze bouwden een enorm coca-imperium op, maar dat vertel ik later!
Geplaatst door de TopicStarter : 01-05-01 21:30 