Bokt.nl

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-03-01 16:57

Geplaatst door de TopicStarter : 27-03-01 16:57

<font size=-1>[ Dit Bericht is bewerkt door: #Ymke# op 2001-11-24 17:21 ]</font>

**Geplaatst**: 27-03-01 16:58

Geplaatst: 27-03-01 16:58

t leven is een groot raadsel zullen we maar zeggen....

**Geplaatst**: 27-03-01 17:26

Geplaatst: 27-03-01 17:26

life is a bitch and then you die, so fiets the world and lets get high...

Naja, dat laatste zullen we maar niet doen. Maar het is zeker zo dat het soms zo idioot kan zijn. Ik heb nu dus rijles, en elke week ligt er een dood beest op straat, en daar rijdt iedereen overheen. En het gekke is, vroeger dacht ik dat je dat niet zag, maar dat zie je dus echt wel... Ik vind het niet kunnen dat zo'n beest net zolang blijft liggen tottie echt helemaal in het asfalt gemoffeld is... Dus ik sta regelmatig met mijn schepje konijnen van het wegdek te peuteren... Tja, het is een beest, en dat heeft ook gevoel (jan jans en de kinderen)...

Laudie

**Geplaatst**: 27-03-01 18:29

Geplaatst: 27-03-01 18:29

Tsja.... het leven.... We moeten maar proberen om het beste ervan te maken he?
Wat kunnen we anders? Ffies huilen, beetje verdrietig zijn en daarna genoeg getreurd!!
Ik heb zelf soms een beetje truisvogel- iets, als ik blij wil zijn, dan kijk of luister ik niet naar minder leuke dingen! En zie ik die toch? Dan probeer ik maar te doen of ze er niet zijn.....

**Geplaatst**: 27-03-01 20:01

Geplaatst: 27-03-01 20:01

Hoi Ym, dat zijn dingen om niet te lang bij stil te staan (dan word je depri) maar wel af en toe even over na te denken (dat houdt je dankbaar).

Welcome to the real world.......

Sonja.

**Geplaatst**: 27-03-01 20:20

Geplaatst: 27-03-01 20:20

ooooh ken het gevoel.
Ik reed achter de trailer aan met m'n eigen auto zou Janneke voorlezen het was stikdonker op die weg en Frans reed een konijn aan met de trailer maar die kwam echt onder de auto niet onder de banden.
Dus ineens kwam ie voor mij onder de trailer vandaan wou van de weg afspingen recht onder mijn banden schrok me dood.....
heb de hele verdere weg zitten trillen en was er ook zo misselijk van. in m'n achteruitkijkspiegel zag ik 'm stil liggen... brrrrrr

**Geplaatst**: 27-03-01 21:46

Geplaatst: 27-03-01 21:46

Afgelopen maandagavond heb ik een fazant dood gereden. Bloos

Het was een vrij smalle weg, er kwam een tegenligger aan en ineens stond dat beest voor mijn auto. Ik ben nog terug gereden, maar hij lag al aan de kant van de weg... Voelde me best wel rot. Stomme fazant, waarom liep hij nou niet weg...

Ach, het leven kan inderdaad erg wreed zijn. Verdrietig

**Geplaatst**: 27-03-01 22:17

Geplaatst: 27-03-01 22:17

Hmm, een huisgenoot van me heeft in Noorwegen een eland aangereden.. Auto compleet in de prak maar dat beest leek niks te hebben.. Sprintte zo weer weg. Weird.

Dus toch is de wereld wel ooit mooi Party!!

**Geplaatst**: 27-03-01 22:33

Geplaatst: 27-03-01 22:33

Ik heb zelf gelukkig nog nooit *even afkloppen* een dier aangereden maar wel een paar keer een dier gered (ook kikkers die de weg oversteken en blijven zitten enzo). Ik heb wel een keer een vogeltje onder de auto gehad en toen ik stopte vloog hij gewoon weer weg. Ik weet dat het kan gebeuren en dat je er niets aan kunt doen, maar ik zou het vreselijk vinden. Mijn vader had een keer een vogel aan gereden en hij was een paar dagen van slag! Dat zou ik dus ook hebben. Mijn vader gaat elke winter de reigers bijvoeren die langs het kanaal zitten, anders gaan ze dood. En er komen ook egels bij ons omdat mijn vader ze voert. De katten vinden het prima! En ik rem ook echt voor dieren, als ik daardoor een keer een auto in m'n nek heb, jammer dan! Dat is gewoon een reactie! Maar soms begrijp ik ook niets van mensen, het leven, en de dood. Nou ja soms...bijna nooit snap ik er iets van...

**Geplaatst**: 27-03-01 22:35

Geplaatst: 27-03-01 22:35

Elanden zijn taaie beesten. Ze doen niet voor niets de elandproef met de Baby Benz... Knipoog

Mijn mams en ik hebben ook eens een hele dikke duif (formaat kip) recht onder de auto gehad. We reden de snelweg op en dat beest zat midden op de oprit. Hij bleef zitten en wij konden ook geen kant uit. We hoorden echt keihard 'PLOK' onder de auto. Wat een rotgeluid, kan er nog de rillingen van krijgen... Verdrietig

En hoeveel dode possums ik wel niet op de weg heb zien liggen in NZ. Possums zijn daar net ratten en de Kiwi's zijn ze liever kwijt dan rijk, maar toch. Zie je weer zo'n pluisbeest met pluimstaart plat op de weg liggen, kijk je toch even een andere kant op... Verdrietig

**Geplaatst**: 27-03-01 22:40

Geplaatst: 27-03-01 22:40

Jura, ik ben nog erger dan jij hoor. Ik raap zelfs dode aangereden dieren op en leg ze in de berm. Ook al zijn ze al dood, dan hoeven ze nog niet platgereden te worden. Hoe vaak ik al wel niet van de fiets, het paard of uit de auto ben gestapt om egels, merels en eenden te verleggen...

Mijn collega's bij mijn vorige baan moesten altijd erg om mij lachen. Als het geregend had, lag de stoep langs de weg van station naar kantoor altijd vol met slakken. Die raapte ik dan een voor een op en dan legde ik ze in het gras. Zo'n rotidee als iemand met z'n grote schoen boven op zo'n huisje gaat staan... Krak - dat wil je toch niet?

**Geplaatst**: 28-03-01 19:09

Geplaatst: 28-03-01 19:09

nog een rotverhaal... Een jaar of 2 geleden reed ik met Jopie over straat (lekker stappen) en toen zat er een konijn op de weg. Zo'n lief bolletje wol. Ik heb het beestje opgepakt (Joop aan de arm met de teugel) en ben naar huis gelopen. Heb 'r gevoerd en lekekr in het hooi gelegd. Maar er kwam een kraai en die heeft het beestje even naar de andere wereld geholpen. Ik was echt heel erg kwaad. Maar sjit happens... Dat je je best doet om een leven te redden (dier is ook 'n leven) en dat er dan zo'n stomme k*tkraai komt die alles even verpest... Toch maar niet opgeven, want de volgende keer lukt het wel... Ook ooit eens een ree (met allemaal teken) een paar dagen verzorgd, die was bijna helemaal dood gebeten door de honden van de buren (grom, rothonden). Het beest verzwakte, en is overleden, maar ja, heb mijn best gedaan. 't Was heel mooi om te zien hoe dat beest reageerde als ik er weer aankwam, van wild naar ongewild tam. Hij had toch geen kans meer, maar het is het idee.
Volgende keer beter. Keep smiling!

Laudie

**Geplaatst**: 28-03-01 21:53

Geplaatst: 28-03-01 21:53

Persoonlijk doe ik niet zulke dingen. Shame on me, maar als ik hier ieder ziek konijn mee ga nemen, dan heb ik een probleempje..
Vroeger was ik wel zo en ieder konijn dat mee naar huis kwam, ging onherroepelijk dood. Heel simpel doordat ik het beestje in een kooitje stopte... Daar kunnen wilde dieren niet echt tegen. Zo gaat dat heel vaak.
Mijn vriend heeft daar een andere oplossing voor. Mixemathosekonijntjes, die apatische met die dikke oogjes? Daar maakt ie ter plaatse een eind aan. Lips are sealed

Ik loop dan altijd maar snel door, met mijn ogen en oren dicht. Maar goed, dan is het leed het snelst geleden en wordt ie niet overreden of levend opgevreten... *brr*

**Geplaatst**: 29-03-01 10:43

Geplaatst: 29-03-01 10:43

Watership down gezien?? of gelezen mag ook. Dan zie je hoe konijntjes zich voelen op de weg.
Konijnen, fazanten, katten, honden, mollen, eenden, kippen en ga zo maar door.
Het is mijn zus overkomen dat ze haar kind zag sterven op de motorkap van een auto van iemand die beter contact had met zijn gaspedaal dan met zijn rempedaal.
Waterhip down laten we voorlopig maar in de kast staan.

**Geplaatst**: 29-03-01 15:06

Geplaatst: 29-03-01 15:06

vreselijk als iets doodgereden word Verdrietig

bah bah, er zijn al zoveel katten voor ons huis plat gereden, vreselijk, gelukkig heb ik ze nooit gevonden, maaraltijd mijn vader of moeder, maar het idee alleen al is vreselijk.....
en onze tuin is ook een ehte begraafplaats, van dooie muisjes tot hazen, vleermuizen, mollen en andere beesten (we hebben zelfs een paard in de tuin liggen maar die hebben wij daar niet begraven).
mijn vader heeft een poosje geleden een dooie fazant mee naarhuis genomen, iemand die voor hem reed heeft hetarme beest aan gereden, het heeft geen verwondingen, maar is door hartstilstand ofzo overleden, mijn vader heeft hem mee genomen, en is er mee naar de slager gegaan en heeft hem kaal laten plukken en hij ligt nu in onze vriezer Misselijk

wat vinden jullie hier van?ik vind het walgelijk, mijn vader wil hem nog eens opeten maar mijn moeder en ik weigeren het. ik wil hem eigenlijk in de tuin begraven, maar ik durf het niet....
toen mijn vader het zei was ik zokwaad Boos!

en ik kan het nog steeds niet begrijpen, het is zo NIET iets voor mijn vader.. hij isjuist zo lief voor dieren..
maar aan de andere kant, dat dat beest daar op de weg had liggen verteren is ook geen prettig idee...

**Geplaatst**: 29-03-01 19:25

Geplaatst: 29-03-01 19:25

Yor, het is natuurlijk heel zielig voor die fazant, maar dood is ie toch al... En niet door de schuld van jouw vader.
Misschien voel je er iets beter door, mijn vader doet precies hetzelfde. (heeft zelfs eens een net dood konijn op de schoot van zijn toenmalige vriendinnetje gelegd, met als gevolg een ondergeplaste schoot Misselijk

)

Ik heb daar zelf niet zulke nare gevoelens bij, ik ben er goed aangewend, dat konijnen, eenden en fazanten afgeschoten worden. (is wel wat anders dan aangereden, maar goed)

Ik bedoel ik hoef het niet te zien, maar als het dier een keer geplukt of gestroopt is, heb ik er geen problemen meer mee. (Wij smullen in de winter bijna iedere zondag van eend/ fazant of konijn...)

**Geplaatst**: 30-03-01 17:22

Geplaatst: 30-03-01 17:22

hoi
wij hebben vorig jaar met de auto een ree aangereden.je schrikt je echt kapot en dat arme beestje vloog aan de andere kant van de weg de berm in.Het ging dus ook kei hard en ik dacht echt van die is dood,maar natuurlijk toch gaan kijken.in eerste instantie bewoog hij dus ook niet en ik had zoiets van gelukkig die is dood dan heeft ie er ook nix van gemerkt.maar ineens bewoog zijn oortje en ik stond daar dus meteen te janken want ik vond het zo zielig voor dat beestje.dus we hebben meteen de politie gebeld en gezegd dat die ree nog leefde.ze zeiden dat ze eraan kwamen maar dat duurde dus maarliefst 3 kwartier.ondertussen was dat beestje bijgekomen en probeerde verder het bos in te komen maar dat lukte niet telkens probeerde hij op te staan en viel 3 passen verder weer neer het was echt zo zielig.maar eindelijk was de polite er dan gingen die sukkels kijken wat wij aan de auto hadden dus ging ik daar meteen tegen die lui tekeer dat onze auto geen last had van wat ie had en dat dat wel gefixt kon worden maar dat ze maar naar die ree moesten kijken en toen ze me dan eindelijk vertelde dat de dierenambulance onderweg was,was ik pas tevreden.daarna hebben we vernomen dat de ree "alleen" maar een gebroken voorpoot had maar dat het allemaal goed is gekomen.maar elke x als we weer op die plek komen denk ik toch weer aan die ree.