Marieke schreef:Ik vond het echt makkelijk om te stoppen, en je hebt gelijk, mischien zie ik het wel zwart op wit, maar het is echt een andere manier van denken wat je doet stoppen. Het is zo makkelijk, dat ik het moeilijk vind om te zien dat andere er zoveel moeite mee hebben. Ik ben dan mischien een beetje te mmmmm hoe moet ik dat zeggen, vasthouderig. Ik ben nl van mening dat wanneer je je manier van denken niet veranderd je nooit zult stoppen met roken.
Maar ook je manier van denken is niet altijd zo makkelijk om te veranderen.
Ik heb ook bepaalde dingen (die helemaal niks met wel of niet roken te maken hebben ) waar ik heel graag anders over zou denken, maar toch lukt het me niet... Ik wil dan als het ware iets anders voelen dan hoe ik me erbij voel (pfff.. wat een uitleg volg je nog? )
Ik neem nu effe als voorbeeld mijn broer: hij is echt heel erg verslaafd aan een sigaret. Soms heeft hij last van hyperventilatie en als hij dan een sigaret rookt is het beter.
Dus nu grijpt hij iedere keer als hij zo'n aanval heeft spontaan naar een sigaret, en als hij er nog maar aan denkt om te stoppen krijgt hij bij wijze van al weer zo'n 'aanval'
Dat heeft niet enkel en alleen met wilskracht te maken, dat zijn associaties die in je hersenen gelegd worden met positieve en negatieve ervaringen enzo.
Is moeilijk in het kort uit te leggen, als je meer uitleg wil stuur je maar effe een pb'te
Anyway, hij WIL wel stoppen, maar daardoor lukt het hem dus echt niet (en ik denk dat hij ondertussen de wilskracht ook wel verloren heeft)
Citaat:
Ik heb na dat ik gestopt ben ook aardig wat tegenslagen gehad in mijn leven, maar heb geen moment gedacht dat een sigaret de oplossing zou zijn. Het kwam zelfs niet in mij op. Als dat bij een ander wel het geval is, denk ik (maar dat is mijn personelijke mening) dat ze geestelijk nog niet van de sigaret af zijn. Je bent nl 3 dagen nadat je gestopt bent lichamelijk verslaafd aan de sigaret, daarna is het echt een geestelijke verslaving en dat maakt het nou juist zo makkelijk.
Ja, die geestelijke afhankelijkheid zal er zeker mee te maken hebben, maar dat is ook weer zoiets waar iedereen op zijn eigen manier mee omgaat.
En ik denk ook niet dat iemand denkt dat sigaretten een oplossing zijn voor problemen, maar ze kunnen wel helpen om iemand erdoor te slaan zeg maar.
Al is het maar gewoon door even de aandacht af te leiden, door eve,n met iets bezig te zijn. Dat is ook weer zoiets psychologisch, wat voor iedereen verschillend is
Citaat:
Maar goed, blijkbaar heeft niet iedereen de behoefte om echt van de sigaret af te willen zijn. Als je een tegenslag hebt en vervolgens naar een sigaret graait dan is dat jouw beslissing, jouw eigen gedachtes, jouw eigen handeling. Ik zal je daar absoluut niet op afrekenen, dat mag jij helemaal voor jezelf weten. Ik vind je niet dom wanneer je dat doet, ik vind het wel zonde, want het hoeft nl echt niet.
Mja, het is wat je zonde noemt..
In het geval van iemand die echt verslaafd is en probeert te stoppen is het inderdaad zonde omdat die eerste sigaret vaak het begin van meer is, maar ik kan mezelf echt niet tot de verslaafden rekenen (gelukkig maar, want dat kan mijn studentenportemonnee niet betalen )
Ik heb in heel mijn leven misschien 1 pakje gerookt (en nee, ik ben niet pas gisteren begonnen ) ; heb nu een pakje thuis liggen voor als ik er effe behoefte aan heb, maar dat ligt er ondertussen ook al wel van september en het is nog niet halfleeg (ok, heb stiekem tussendoor wel een paar sigaretten geleend )
Citaat:
Dus, je hebt gelijk dat ik het zwart wit zie, ik zal me wat milder opstellen
Ik wou dat iedereen het zo zwart wit zag
Dat zou het leven van heel wat rokers iig stukken makkelijker maken
[