Bokt.nl

**Geplaatst**: 12-04-04 22:05

Geplaatst: 12-04-04 22:05

Die problemen die aangehaald worden zijn problemen die bij vlagen voorkomen. Ik geef je gelijk dat een relatie wel wat onbezorgder zou mogen zijn (anderzijds... ik ben 20 en heb een aardig verantwoordelijk baan, hij is bijna 24 en heeft een eigen bedrijf...). Maar mijn leven zonder Robert, op mijn 15e, was verre van gemakkelijk... Dat kan ik nou niet 'onbezorgd en vrij zijn' noemen.

**Geplaatst**: 12-04-04 22:08

Geplaatst: 12-04-04 22:08

Pervinco, misschien kan het een nieuw doel zijn in je leven?
(waarmee ik gelijk het antwoord heb op een andere, zeer complexe kwestie, ook persoonlijk)

**Geplaatst**: 12-04-04 22:08

Geplaatst: 12-04-04 22:08

Mijn 2 jaar oudere broer kreeg op zijn 16e verkering, met een 14 jarig meisje, net zo oud als mij dus. Wij verschilde toen heel veel van elkaar, zij was alleen maar met jongens en haar uiterlijk bezig, en ik vond haar maar een opgedofte barbie Knipoog

Ondertussen 4 jaar verder, zijn ze nog steeds bij elkaar, wonen al 2,5 jaar samen (bij haar ouders) ondertussen werken ze al allebei fulltime...
20 en 18, en leven als een echtpaar van heel wat ouder. Maargoed, ze heeft mijn broer wel van zijn foute vrienden afgeholpen en hem gestimuleert in goed werk enz.

Ik geniet van mijn vrijgezelligheid, ben maar een keer jong Knipoog

**Geplaatst**: 12-04-04 22:09

Geplaatst: 12-04-04 22:09

Misja schreef:
heb het meer over die dingen die je als puber doet: je grenzen verkennen, verleggen, bijstellen, erover heen gaan, leren, fouten maken, een eigen identiteit ontwikkelen, jezelf leren kennen in allerlei sutuaties, en leren waarom je wie bent.. Ik denk dat je dat in mindere mate doet of kunt als je een vrij serieuze leeftijd hebt op jonge leefdtijd. Dan wordt je denk ik een stuk gevormd door degene met wie je die relatie hebt..?

Hartstikke oneens!
Ik verken en verleg nog dagelijks mijn grenzen, leer van mijn fouten, ontwikkel mijn eigen ik. Waarom zou het vaststaan dat ik me daarbij laat leiden door mijn vriend? Dat is echt de grootst mogelijke onzin. Ik ben [b]mezelf[b], overduidelijk! Ik bepaal zelf wel wat ik doe, ben niet afhankelijk van anderen. Ik heb een eigen leven, naast mijn leven met mijn vriend. Denk dat dat voor meer mensen geldt. Beetje kortzichtig, die stelling van je, sorrie.

**Geplaatst**: 12-04-04 22:14

Geplaatst: 12-04-04 22:14

Mijn nichtje is ook zo'n meisje. Ze was 14 toen ze met der huiduige vriend kreeg. Maar ze leven echt als een oud stel! Gaan nooit samen weg. En het belangrijkste zij verwaarloosde haar vriendinnen!!!

Op het moment gaat het wat slechter tussen die twee, zij heeft er genoeg van dat hij de hele dag op zijn luie reet zit en geen moer doet in huis. (Haar ouders waren op vak. en ze bleven samen in haar ouderlijke huis, hij zat de hele dag tv te kijken en te commanderen en zij werkte zich de t*fus)

ik denk als je het goed aanpakt het best leuk uit kan pakken en dat je leeftijd dan niet uit maakt. Je ziet vaak genoeg mensen die heel jong bij elkaar komen en niet meer uit elkaar gaan

**Geplaatst**: 12-04-04 22:15

Geplaatst: 12-04-04 22:15

Ik vind het ook niet goed. Je moet nog zoveel zien en meemaken als je jong bent.
Echt al ik niet gefeest had en gek gedaan, had ik zoiets groots gemist. Toen ik nog met mn ex had en we uit elkaar gingen zei hij nog; Jij moet nog zoveel zien en meemaken en het is nu voor jou nog niet goed om een relatie te hebben.
Dat had hij goed gezien, en ik denk dat dat wel voor iedereen geld.

Je heb toch rond je 16e en 17e beetje wilde periode met uitgaan enzo. Als je dat gehad heb en van alles 'geproeft' heb, dan kan je denk ik pas een relatie beginnen!

**Geplaatst**: 12-04-04 22:18

Geplaatst: 12-04-04 22:18

Jurga"]
[quote="Misja schreef:
heb het meer over die dingen die je als puber doet: je grenzen verkennen, verleggen, bijstellen, erover heen gaan, leren, fouten maken, een eigen identiteit ontwikkelen, jezelf leren kennen in allerlei sutuaties, en leren waarom je wie bent.. Ik denk dat je dat in mindere mate doet of kunt als je een vrij serieuze leeftijd hebt op jonge leefdtijd. Dan wordt je denk ik een stuk gevormd door degene met wie je die relatie hebt..?

Hartstikke oneens!
Ik verken en verleg nog dagelijks mijn grenzen, leer van mijn fouten, ontwikkel mijn eigen ik. Waarom zou het vaststaan dat ik me daarbij laat leiden door mijn vriend? Dat is echt de grootst mogelijke onzin. Ik ben [b]mezelf[b], overduidelijk! Ik bepaal zelf wel wat ik doe, ben niet afhankelijk van anderen. Ik heb een eigen leven, naast mijn leven met mijn vriend. Denk dat dat voor meer mensen geldt. Beetje kortzichtig, die stelling van je, sorrie.
[/quote]

daar ga ik ook wel in mee ja! ik ben in juli 3 jaar samen met mn vriend en was erg jong dat ik eraan begon maar heb altijd mn eigen leven ernaast gehouden, heerlijk uitgaan met vriendinnen, lekker naar mn paardje, van mijn eigen fouten leren enz. Ik heb nooit het gevoel gehad dat hij mij beinvloedde in mijn keuzes en dat doet hij nog steeds niet. Ik mis de ''vrijheid'' die vrijgezelle vriendinnen hebben totaal niet.
Ik ben echt heel gelukkig en totally "me''

**Geplaatst**: 12-04-04 22:23

Geplaatst: 12-04-04 22:23

Denk dat het makkelijk kan, het is alleen maar een kwestie van hoe rebels je bent, en of je je laat leiden door jezelf of wat anderen zeggen. Doe wat je hart zegt, dan zit je altijd goed. En als dat betekend een relatie op jonge leeftijd, dan is dat goed. Alhoewel ik wel moet zeggen dat TE jong ook wel weer kan. En persoonlijk vind ik 14 eigenlijk te jong, maargoed, nu spreek ik voor mezelf. Ik zou op 14 jarige leeftijd geen vaste relatie kunnen beginnen. Echter vanaf mijn 18-19e wel. En dat heb ik nu ook. Mijn eerste serieuze relatie, en op 8 mei gaan we ons verloven Lovers

. Daarnaast kan ik nog zeggen dat dit de beste keuze is geweest uit mijn leven tot nu toe.
Ik bedoel, als we weer gaan beginnen over het grenzen verkennen, dan kunnen we natuurlijk ook weer het hele verhaal en de discussie over drugs, dingen stelen etc naar boven ja. Tja je moet toch alles een keer geprobeerd hebben voordat je weet wat het is??... onzin, alles wat het eist is een beetje discipline, van jezelf, maar ook voor anderen! Lachen

**Geplaatst**: 12-04-04 22:29

Geplaatst: 12-04-04 22:29

Ik heb tussen mijn 15e en 18e 2 lange relaties gehad (beide een jaar) en begon na een tijd wel te merken dat ik was 'gemist' had eerlijk gezegd.

Heb vervolgens een hele leuke tijd gehad met veel uitgaan en nergens rekening mee hoeven houden en dat is voor een tijdje prima bevallen. Uiteindelijk ging ik toch wel verlangen naar iemand die er echt voor mij is. Inmiddels ook alweer bijna 2 jaar voorzien, en dat gaat prima Lachen

Laatst bijgewerkt door Naz op 12-04-04 23:12, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 12-04-04 22:32

Geplaatst: 12-04-04 22:32

Ik denk ook dat het scheelt hoe ver je al ontwikkeld bent.
Op mijn 14e ging ik al stappen en heb toen al meerder korte relaties gehad tot mijn 16e.
Op die leeftijd leerde ik mijn vriend kennen, we zijn nu alweer 3 jaar bijelkaar en we zijn opzoek naar een huisje om samen te wonen.
Ik ben/was overal gewoon wat vroeger mee, dus dit was heel logisch Haha!

**Geplaatst**: 12-04-04 22:43

Geplaatst: 12-04-04 22:43

De relatie die ik nu heb duurt nu 2 jaar en een maand of 3.
Die begon dus toen ik 13 jaar oud was.

Sterker nog, toen we een half jaartje samen waren, verhuisde hij naar 60 kilometer bij me vandaan. Een lange afstandsrelatie dus.
Nu zie ik hem elk weekend, hij komt naar mij of ik naar hem.

Ik heb niet het gevoel dat ik iets mis. Behalve mijn vriend is hij ook als een gewone goede vriend/broer voor me. Ik heb er geen spijt van, maar ben me er wel heel bewust van dat we één van de weinigen/jongsten zijn die zo'n lange relatie hebben op onze leeftijd.

Ik heb niet het idee dat ik me meer laat beinvloeden door mijn vriend, dan een ander door zijn of haar gewone vrienden. Iedereen wordt wel een beetje bijgestuurt en leert dingen van anderen. Dat vind ik niet ongezond hoor.

**Geplaatst**: 12-04-04 22:58

Geplaatst: 12-04-04 22:58

Ik ken ook een aantal vriendinnen die al langer een relatie hebben, vanaf hun 14e ongeveer, maar die hebben dan ook alles meegemaakt wat er mee te maken valt. Ik denk dat er ook een groot verschil is of je elkaar nu elke dag ziet, of enkel in het weekend.

Verder speelt het ook een grote rol in hoeverre jij mag van je vriend en andersom. Veel roepen nu heel stoer ik ging nog met mijn vriendinnen uit, maar hoe ging dat dan ? Als jou vriend toevallig alleen wegging, uitging of toevallig een weekendje op vakantie ging ? Het lijkt mij sterk dat jij gewoon je leven lijdt als een vrijgezel als je een vriend hebt, je moet ook rekening met elkaar houden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 12-04-04 23:37

Geplaatst door de TopicStarter : 12-04-04 23:37

Jurga"]
[quote="Misja schreef:
heb het meer over die dingen die je als puber doet: je grenzen verkennen, verleggen, bijstellen, erover heen gaan, leren, fouten maken, een eigen identiteit ontwikkelen, jezelf leren kennen in allerlei sutuaties, en leren waarom je wie bent.. Ik denk dat je dat in mindere mate doet of kunt als je een vrij serieuze leeftijd hebt op jonge leefdtijd. Dan wordt je denk ik een stuk gevormd door degene met wie je die relatie hebt..?

Hartstikke oneens!
Ik verken en verleg nog dagelijks mijn grenzen, leer van mijn fouten, ontwikkel mijn eigen ik. Waarom zou het vaststaan dat ik me daarbij laat leiden door mijn vriend? Dat is echt de grootst mogelijke onzin. Ik ben mezelf[b], overduidelijk! Ik bepaal zelf wel wat ik doe, ben niet afhankelijk van anderen. Ik heb een eigen leven, naast mijn leven met mijn vriend. Denk dat dat voor meer mensen geldt. Beetje kortzichtig, die stelling van je, sorrie.
[/quote]

Ja....[b]tuurlijk.. Volgens mij interpreteer je mijn stukje verkeerd.
NU ja...dit topic gaat echter over JONG zijn en een relatie aangaan.. Bovenstaand stukje is van toepassing als je 14 (!!) bent en een serieuze relatie aangaat / hebt. Tuurlijk is dat NU het geval dat je bovenstaande dingen allemaal prima kunt / combineren!!!!!!!! Duh..
Jij praat in de tegenwoordige tijd, je hebt het dus over het heden.. Daar gaat dit topic niet over (jij bent immers geen 14).

En Maya.. ik heb niet gezegd dat je verschillende relaties moet hebben, zo is het niet echt bedoeld, het is meer het (zoals al eerder gezegd) weten wat het is om vrij te zijn, je eigen grenzen enzo leren verkennen en dergelijke, eventueel door middel van verschillende relaties / kalverliefdes.

**Geplaatst**: 12-04-04 23:41

Geplaatst: 12-04-04 23:41

Dus jij vindt 19 niet meer jong?
Ik vind dat eerlijk gezegd ook nog een behoorlijk grote stap om te maken hoor!

**Geplaatst**: 12-04-04 23:52

Geplaatst: 12-04-04 23:52

Weet je het wel zeker Syph? Knipoog

Ik vind 19 ook nog best jong. Maar ik vind 19 en 14 toch wel weer een heel erg groot verschil.

**Geplaatst**: 12-04-04 23:53

Geplaatst: 12-04-04 23:53

Haha, ja er zit natuurlijk een groot verschil in, dat heb ik zelf ook al in mijn eerdere post verwerkt. Maar daarnaast zijn er op 19 jarige leeftijd nog steeds veel mensen die vinden dat deze leeftijd te jong is om je voorgoed te binden met iemand anders.
Waarom het topic beperken tot 14?

**Geplaatst**: 13-04-04 00:29

Geplaatst: 13-04-04 00:29

Tuurlijk zit er een verschil tussen 14 en 19...maar die zit er tussen elke leeftijd en hangt, alweer, ontzettend veel van de persoon zelf af hoe volwassen je dan bent, en hoeveel/wat voor dingen je hebt meegemaakt. En, inderdaad, waarom het topic beperken?

Avanti"]
Je heb toch rond je 16e en 17e beetje wilde periode met uitgaan enzo. Als je dat gehad heb en van alles 'geproeft' heb, dan kan je denk ik pas een relatie beginnen!
[/quote]
Uitgaan doe ik zeker, en me uitleven ook (ben een ontzettende dansfreak) maar een 'wilde periode'...ik weet niet hoe je het precies bedoelt, maar volgens mij heb ik dat in ieder geval niet

Wat me is opgevallen is dat wel meer mensen zoiets hebben van in de puberteit moet je vrij zijn om met veel mensen een beetje aan te klooien, maar wie zegt dat iedereen dat *wil*? Ik heb er echt totaal géén behoefte aan om elke week/maand/whatever met iemand anders te zoenen/weetikveelwatten... Lijkt me namelijk verschrikkelijk! Het is voor mij een teken van liefde en dat doe je niet even 'zomaar' terwijl je iemand niet kent... Als je t wel wil/doet heb ik daar absoluut niets tegen, maar niet iedereen heeft dus echt behoefte om van alles te 'proeven'

[quote="ShannaY schreef:
Verder speelt het ook een grote rol in hoeverre jij
mag van je vriend en andersom. Veel roepen nu heel stoer ik ging nog met mijn vriendinnen uit, maar hoe ging dat dan ? Als jou vriend toevallig alleen wegging, uitging of toevallig een weekendje op vakantie ging ? Het lijkt mij sterk dat jij gewoon je leven lijdt als een vrijgezel als je een vriend hebt, je moet ook rekening met elkaar houden.

Ik *ga* nog met mijn vrienden & vriendinnen uit Knipoog

Wanneer *ik* dat wil, met wie *ik* dat wil, en daar heeft wat mijn vriend doet helemaal niets mee te maken. Het enige verschil tussen mij & mijn vrienden/dinnen (die single zijn dan Haha!

) is dat ik er totaal niet op uit ben om iemand te versieren, en je mij dus ook niet zoenend met iemand in de kroeg zal vinden.
En, over dat 'mag': mijn vriend heeft er ook helemaal niets over te zeggen wat ik 'mag', dat bepaal ik namelijk zelf wel. En gelukkig maar...

**Geplaatst**: 13-04-04 00:42

Geplaatst: 13-04-04 00:42

Ik heb met verbazing dit topic gelezen, hoe kan je nu voor iemand uitmaken of hij te jong voor een relatie is .Dat hangt toch van persoon tot persoon af?Zelf was ik 16, mijn man nu was mijn schoolvriendje toen.Wij zijn samen volwassen geworden .Het is waar dat mensen veranderen als ze ouder worden, maar als het klikt als je 16 bent dan kan die klik er met je 40 er ook nog zijn hoor.Tuurlijk zijn wij niet meer stapel verliefd(toch niet elke dag meer Haha!

)maar het is toch altijd mijn maatje hoor!Ik zal er toch echt niet aan moeten denken aan een andere man.Dat heeft niks met bang voor alleen zijn of wat dan ook te maken of sleur of zo.Uiteindelijk ben je zelf verantwoordelijk voor je eigen leven en je leven is wat je er zelf van maakt.Wij hebben zware tegen slagen gekent en juist dat zijn de test momenten voor u relatie maar wij hebben die doorstaan en dan weet je dat het goed is.Mijn man houd helemaal niet zo van paarden en toch heeft hij 3 jaar terug mijn paard voor mij gekocht naar dat mijn oude een paar jaar er voor overleden was .Dat zijn ook de momenten dat je weet dat het goed tussen jou en je partner zit hij gunt jou dingen waar hij eigenlijk niet achter staat.Wij hebben ook ieder onze eigen hobby's maar doen natuurlijk ook dingen samen.Maar hij vermaakt zich wel zonder mij en ik zonder hem, en toch kunnen we niet zonder elkaar zo hoort het ook denk ik.Volgend jaar zijn we 20 jaar getrouwd,ik denk dat we samen ook nog ooit op een bankje zullen zitten als opa en oma.Dus zo kan het ook met jeugdliefdes .The happy end OK dan!

**Geplaatst**: 13-04-04 01:21

Geplaatst: 13-04-04 01:21

Sypheron schreef:
Dus jij vindt 19 niet meer jong?
Ik vind dat eerlijk gezegd ook nog een behoorlijk grote stap om te maken hoor!

Yep en veel te jong, daar heb je gelijk in als je het mij vraagt. Maar soit, dat mag iedereen voor zichzelf uit maken.

Met vrij zijn bedoel ik trouwens niet per sé dat je daarbij alleen moet zijn. Je kan ook heel vrij zijn in een relatie, als je de goede relatie hebt. Vrij zijn zit van binnen en heeft meer te maken met je eigen ontwikkeling dan met hoeveel vrijheid je krijgt van een ander. Vrijheid om te doen wat je wilt is dus niet hetzelfde als wat ik bedoel met vrij zijn.

**Geplaatst**: 13-04-04 02:45

Geplaatst: 13-04-04 02:45

Ik heb sinds m'n 15e een relatie, ben nu 17. We zien elkaar meestal 2 dagen in de week, komt omdat we allebei school hebben en we een eindje van elkaar af wonen.
En ik moet zeggen, hij houdt me écht niet tegen in mijn ontwikkeling hoor Verward

Vind het echt onzin om dat te zeggen. Ik ga gewoon uit, ik heb vrienden, vriendinnen. Juist door hem ben ik minder verlegen geworden, hij heeft me altijd gestimuleerd om m'n eigen vrienden te zoeken. Voordat ik een relatie kreeg met hem, had ik 1 vriendin, hoogstens, en verder zat ik thuis. Met én zonder hem heb ik zoveel nieuwe dingen leren kennen, dat het me volgens mij weinig had uitgemaakt als ik geen relatie zou hebben gehad (behalve dat ik geen flirtervaring heb, maar waar is dat voor nodig?). Ik heb mezelf net zo normaal ontwikkeld als een vriendin die wél meerdere relaties heeft gehad. We houden nog steeds van dezelfde dingen (zij heeft ondertussen ook al 4 maanden een vriend), doen dezelfde dingen etc. We gaan net zo makkelijk naar de stad en in een lunchroom zitten met z'n tweeën als dat we met onze vrienden gaan dineren in een restaurant.
Het maakt denk ik ook heel veel verschil uit of je een lange afstandsrelatie hebt of dat je dicht bij elkaar in de buurt woont. Als je elkaar minder ziet, heb je ook meer een eigen leven naast je relatie dan wanneer je voortdurend bij elkaar op de lip zit.
Ik denk niet dat ik te jong was toen ik in deze relatie stapte. Ik ben ook nooit begonnen vanuit het oogpunt "Dit gaat lang duren", meer vanuit ik zie wel waar het schip strandt. Ik zie mezelf ook niet als persoon die om de maand een nieuw vriendje heeft, dat kan mijn psyche gewoon niet aan, zo ben ik niet. Én ik was/ben sowieso al redelijk volwassen voor mijn leeftijd, er zijn vrij weinig kinderen in mijn familie dus ik zat altijd tussen de volwassenen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-04 06:29

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-04 06:29

Ik vind 19 ook nog tamelijk 'jong', maar 14 en 19 is een wereld van verschil..
En ik wil het topic niet beperken, ik wilde alleen aangeven dat ik het in dat stukje dat Jurga quotte had over iemand van rond de 14, en niet over iemand van 19.
Als je 19 bent sta je zo anders in het leven dan iemand van 14.

En waarom denkt iedereen dat met vrij zijn en grenzen verkennen / verleggen wordt bedoeld dat je elke week met een ander moet zoenen e.d???? Verward

**Geplaatst**: 13-04-04 07:46

Geplaatst: 13-04-04 07:46

Vaak zie je toch dat zo'n relatie na een jaar of 10 alsnog misloopt. Tuurlijk kan het wel goed gaan maar 9 van de 0 die zo jong al een relatie starten lopen niet goed af.
De eerste relatie is iets heel anders dan zo jong een relatie beginnen. Mijn man was bv 20 toen hij mij leerde kennen. Daarvoor had die nog nooit een vriendin gehad. Nu zijn we alweer 11 jaar gelukkig saampjes.

**Geplaatst**: 13-04-04 08:37

Geplaatst: 13-04-04 08:37

Mijn moeder was 15 toen ze mijn vader leerde kennen en ze een relatie begonnen.
Inmiddels zijn ze dit jaar 25 jaar gelukkig getrouwt en 28 jaar samen. Als ik haar vraag of ze denkt dat ze wat gemist heeft? Nee, zeker niet!

Dus ik denk zelf dat het wel mee valt. Ik ben nu bijna 17 en als ik een relatie wil dan wil ik ook een serieuze, vaste relatie. Het is niet zo dat ik later met die jongen wil trouwen (maarja, dat weet je nooit natuurlijk!), maar aan relatie's van een paar weken heb ik echt een hekel.

**Geplaatst**: 13-04-04 08:42

Geplaatst: 13-04-04 08:42

Een relatie kan altijd mislopen Margriet. Of ie nou 1 jaar of 30 jaar duurt. Misgaan kan het altijd.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 13-04-04 08:50

Geplaatst door de TopicStarter : 13-04-04 08:50

Fasel schreef:
Een relatie kan altijd mislopen Margriet. Of ie nou 1 jaar of 30 jaar duurt. Misgaan kan het altijd.

Dat is zeker zo, maar ik denk dat de kans wel een stukje groter is als je zelf nog heel erg aan het veranderen bent.