Bokt.nl

Joltsje schreef:

Hi ik open dit topic om even wat tegen jullie aan te houden.
maar ook om er samen over te praten, hartje te luchten en weer verder te gaan.

dus voor iedereen met kinderen in een leeftijdscategorie dat ze vrienden maken (das best breed).
pubers met verkeerde vrienden (zo ver zijn we nog niet, maar ik huiver er nu al wat voor).
speelmaatjes die je niet uit kunt staan tot prachtige vriendschappen die gekoesterd kunnen worden.

mijn kids zitten beide op de basisschool en zijn sociaal. de één wat aanweziger dan de ander.
vandaag is het sint maarten en en ze gaan beide met een groepje lopen. Deze zelf samengesteld.
de oudste wou eerst met andere, maar die gingen al zelf / apart. hij maakt er geen probleem van (oke, let it go).

de Jongste heeft een heel leuk groepje met 3 andere vrienden.
nu belt net een moeder me van een klasgenootje uit een andere woonwijk. of hij met onze jongste mee mag lopen. jonge heeft een gouden hartje, maar soms wel wat apart. het is wel een vriendje van mijn zoon (ze spelen eens in de paar weken wel). ik ben opgevoed met "iedereen moet mee kunnen doen" en dan vind ik ook wel. kind gevraagd + 1 van de vriendjes die mee gaat omdat die er waren. Mag X ook mee? even twijfel en ze zeiden ja. de twijfel zat vooral in, "ik weet niet of de andere jongens het wel goed vinden".

nu kan het vanavond zo zijn dat X meegaat en de andere 2 jongens zeggen, dat willen we niet, wij gaan wel apart. dan blijven ze met z'n 3en over. maar het kan ook nog zo zijn dat jongetje nummer 3 dan zegt, "ooh dan ga ik met hun mee".(die 2 zijn wat de stoere jongens waar nummer 3 wel graag bij wil horen). dan blijft mijn zoontje met alleen X over.

bij mijn oudste zou dat prima zijn, maar mijn jongste gaat dan heel erg balen en wordt verdrietig, want hij wou met die andere jongens. niet lief en leuk van de andere jongens, maar kan gebeuren.

zijn er andere manieren om dit aan te vliegen? nee zeggen kan ik niet over mijn hard verkrijgen (buitensluiten is voor mij een no go). mocht het gebeuren, dan los ik het ook wel weer op. maar toch.

zelfde met mijn oudste zoon, die werd een tijd best geclaimd door 1 vriendje. hij vond het wel prima, maar hierdoor hoorde hij steeds minder bij de groep. inmiddels is dat eerste wat verwaterd en zie ik dat hij veel meer plezier heeft met de groep. veel minder gedoe en altijd iemand (anders) te spelen.

hoeveel bemoeien jullie je met de groepsvorming van je kinderen? ik denk "ze moeten het zelf oplossen" maar ja dat kunnen ze niet altijd.

Joltsje schreef:

Je omschrijft mijn struggle precies zonnebloem. Ik vind dan nee zeggen ook wel weer lastig.

Ik wil me er niet mee bemoeien, maar een moeder belt mij nu inderdaad. Terwijl de kids op school dit al hadden afgesproken.

In het ergste geval is mijn kind de dupe.

Maar ja nu al ja gezegd haha, we gaan het zien.

Joltsje schreef:

Update: ze zijn heerlijk met z’n 5en aan het sint maarten lopen. Ons huis was net aan de beurt.

Bevestigd weer hoe leuk hun klas is.

Nogmaals bedankt voor alle adviezen en verschillende inzichten. Als ouder ga ik proberen me er zo weinig mogelijk mee te bemoeien