Ben nieuwsgierig of er hier meer mensen zijn met problemen met hun buren en hoe jullie ermee om zijn gegaan. Wij hebben na 5 jaar heerlijk wonen een smet op ons mooie plekje gekregen.

Vorig jaar hebben wij nieuwe buren gekregen. Het leken hartelijke mensen, zonder dieren maar met hart voor de natuur en vogels. Ze hebben zelf een leuk stukje grond bij het huis zo’n 1600 m2.
Tussen ons in ligt een weilandje van 2000 m2. De eigenaar ervan woont elders. Dit weilandje werd gehuurd door onze vorige buren. Voordat we wisten wie de nieuwe buren zouden worden hebben we contact gezocht met de verhuurder of wij het mochten huren. Terecht zeiden ze dat ze eerst nieuwe bewoners zouden benaderen omdat het weilandje ongeveer op 2 à 3 meter van hun woonkamer raam begint. De nieuwe bewoners hadden toen een leuk idee om het op te splitsen. Dan hadden wij wat extra gras en zij extra tuin. Ze wilden wat fruitbomen planten en een soort van wilde bloemen tuin maken.
De verhuurder wilde dit niet, dus de hiren gingen alleen verder met het onderhandelen over de voorwaarden.
Ondertussen begon buurman raar gedrag te vertonen. Voorbeeldje, hij had gras gemaaid en dat wilde hij onze paarden voeren, kwam met een kruiwagen vol gras ons erf oprijden en zei bijna triomfantelijk, kijk eens wat ik voor ze heb. Ik heb hem bedankt voor de geste, maar vriendelijk aangegeven dat ze dat niet mochten hebben vanwege het risico op koliek en dat ik niet weet wat er allemaal nog meer inzit behalve gras. Boos liep hij weg en ze hebben ons een week niet gegroet. Prima, zelf weten.
Toen kregen we een telefoontje van de verhuurder, hebben jullie nog belang bij het weilandje… Eh ja, tuurlijk! Wat bleek nu, de onderhandelingen waren stuk gelopen vanwege het onmogelijke gedrag van onze buurman en ze was er klaar mee.
Omdat we op goede voet stonden met de buren hebben we ze gemeld dat de verhuurder het weilandje ons had aangeboden voor verhuur. Ze waren er niet blij mee, maar zoals we vanaf het begin al afgesproken hadden, zolang 1 van ons het maar krijgt dan is het oké en dan weten we zeker dat er in ieder geval geen autowrakken opslag of iets van die strekking zal komen.
Nogmaals op dringend verzoek van de buren nogmaals aangeven dat we het graag willen opdelen, maar de verhuurder was hier klip en klaar over, NEE!
Van alle wilde verhalen de die buren verspreidden over de verhuurder en de naar hun idee, idiote voorwaarden die ze stelden, hadden wij een hele andere ervaring. Aardige mensen, duidelijk over wat wel en niet mocht en gewoon goede gesprekspartners. Binnen een week, keurig contract met duidelijke afspraken en aanvullende voorwaarden, klaar!
Ondertussen kwamen ons wat verontrustende verhalen ter ore van buurtbewoners over onze buren. Laat ik het zo zeggen, ze maakten zichzelf niet populair met hun gedrag en uitlatingen. Aannemers liepen boos weg van hun erf (hun huis is een opknapper) en de man bleek woedeuitbarstingen te hebben over hele triviale dingen.
Toen ons huurcontract rond was, hebben wij dit gemeld bij de buren en wilden we aanbieden om sowieso een stukje van hun voorgevel vrij te laten zodat ze niet de paarden praktisch in de woonkamer zouden hebben staan. Wat toen volgde kan ik alleen maar beschrijven als een slapstick. Woest waren ze op ons, lieten ons niet uitspreken en wij hadden dit niet mogen doen, wij hadden hun gemanipuleerd en door onze schuld kregen zij het weilandje niet en ga zo maar door. De volgende dag, schopte de buurman tegen de stenen voor hun huis, liep wild armen zwaaiend voor ons huis langs, schreeuwde allerlei dingen en was helemaal van het padje. Zijn vrouw rende steeds achter hem aan om hem te bedaren het was complete chaos.
Daarna probeerde hij mijn man te intimideren en kwam hij verscheidene malen langs om verhaal te halen en elke keer werd zijn verhaal meer opgeblazen en meer verdraaid. Iedere keer is mijn man rustig gebleven en heeft hem keer op keer aangehoord, onwaarheden weerlegd en verdraaiingen uit de knoop gehaald. Maar hij bleef maar komen, dus heeft mijn man hem de wacht aangezegd. Ophouden en niet meer op ons erf komen.
Mijn man is groot en ziet eruit of ie wel een boom kan omleggen met zijn blote handen, dus hij bond in en sindsdien geen woord meer van ze gehad.
De pesterijen gingen echter wel door, maar deze waren van zulks kleuter gehalte dat we dat maar naast ons neergelegd hebben en niet meer reageerden.
Nu hebben ze echter iets gedaan waar ik behoorlijk onthutst over ben, ze hebben (bewust) gouden regens geplant op de erfscheiding van hun tuin naar waar de paarden straks zullen grazen. Mega giftig natuurlijk en de wind staat er vaak vol op vanuit het akkerland richting onze percelen.
Aangezien een gesprek niet meer mogelijk is hebben we op advies van een bevriende jurist een appje gestuurd, aangegeven wat we vorig jaar overeengekomen waren (geen giftige bomen) en gevraagd of ze deze willen verwijderen en dat wij de aankoop wel willen vergoeden.
Feit blijft, iedereen mag planten wat ie wil zolang het maar overeenkomstig is met het algemeen burgerlijk wetboek. Maar dat er mensen zijn die zulke dingen moedwillig doen en mijn paarden in gevaar brengen…. Ik kan er gewoon niet bij.
We zijn nu in afwachting van een reactie. Ik verwacht niet heel veel goeds maar we gaan het zien.