Vorig jaar augustus ben ik gestopt met mijn kantoorbaan, werk dat ik bij wisselende werkgevers al ongeveer 10 jaar deed en waarvan ik eigenlijk doodongelukkig werd. Heel erg eng om die stap te zetten zonder een andere baan achter de hand. Want wat wilde ik dan eigenlijk wel?
Eerste maanden vooral veel geslapen. Was gesloopt. Had ook geen zin in de leuke dingen; afspreken met vrienden of familie, uitjes, zelfs wandelen met mijn honden deed ik nauwelijks (ja, ik weet, arme honden... schaamte...).
Toen besloten: ik ga de opleiding doen tot hondentrimmer. En een thuisstudie Dierenartsassistente erbij voor de theorie en kennis.
Inmiddels loop ik stage bij een hele leuke en vooral goede trimsalon. Het klikt, ik heb het naar mijn zin. Ik kreeg weer energie. Ik pak veel dingen ook goed op.
Alleen... Ik merk dat mijn energiepeil de laatste weken weer achteruit gaat. Mijn vader is op oudjaarsdag 2024 overleden. Mijn moeder ruimt het huis zeer rigoureus op, ik heb er moeite mee. We zijn al ... (denk, denk) anderhalf jaar (?) niet op vakantie geweest (ook geen vrij). Die thuisstudie schuift elke week weer op. Elke week denk ik: chips, weer een week verder, nu moet ik ECHT de studie oppakken. Heb ik het boek voor me: geen concentratie.
Ik heb natuurlijk ook nog studiemateriaal voor de trimopleiding zelf. Plus de stagedagen, en de lesdagen, de verplichte bezoek-demo's-en-vakdagen, de examendagen. Ik probeer regelmatig te sporten (wat er laatste tijd ook bij in schiet, ook demotiverend...) en ik ben sinds kort gestart met af en toe western lessen (af en toe, want duur, en ww, die binnenkort eindigt). Om van het huishouden (ik kan me slecht concentreren als het thuis een troep is) en sociale dingen nog maar niet te spreken. En we spreken nu extra veel af met mijn moeder, omdat ze nu alleen is... Plus het opruimen en regelen van dingen voor mijn vader.
Ik merk dat ik opsta en al last heb van de onderrug en nek/schouders, waar bij mij altijd snel de stress gaat zitten.
Maar als ik het van de andere kant bekijk, denk ik: ik mag niet klagen. We wonen fijn, hebben 2 super leuke honden, ik heb een lieve vriend, ondanks dat ik zelf nu heel weinig inkomen heb, komen we absoluut niks tekort.
Wat is het waardoor ik geen energie heb en het lesmateriaal maar niet kan oppakken? Hoe kom ik weer in mijn lekkere ritme?
Overigens weet ik dat ik heel streng ben voor mezelf, alles moet perfect... Ook best lastig soms. Om te leren moet je fouten maken, maar als ik op stage een fout maak, dan baal ik zo enorm en denk ik direct: is dit wel het beroep voor mij?
Anyhow... Bedankt voor het volledig lezen van mijn klaagzang

